Wiktor Janukowycz: Różnice pomiędzy wersjami
M (Poc Vocem przeniósł stronę Wiktor Janukowicz na Wiktor Janukowycz w miejsce przekierowania: przy transkrypcji wiele zmiękczeń zanika, a to jest jednym z nich (dlatego mamy Maksyma zamiast Maksima)) |
M (dr.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur|prezydenta Ukrainy|imię|Wiktor}} |
{{sur|prezydenta Ukrainy|imię|Wiktor}} |
||
[[Plik:Хочешь конфетку|thumb|right|200px|Wiktor dzieli się cukierkami z Putinem i Miedwiediewem]] |
[[Plik:Хочешь конфетку|thumb|right|200px|Wiktor dzieli się cukierkami z Putinem i Miedwiediewem]] |
||
{{T|Wiktor |
{{T|Wiktor Janukowycz|ukr. '''Віктор Федорович Янукович''', ros. '''Виктор Фёдорович Янукович'''; ur. [[9 lipca]] [[1950]] w Jenakijewem|}}[[prezydent]] [[Ukraina|Ukrainy]], pechowiec, który przegra z każdym niezależnie od podejmowanej decyzji. Gość, który lepiej mówi po rosyjsku niż po ukraińsku. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Wiktor |
Wiktor Janukowycz jest jednym z 7 miliardów ludzi, którzy mają [[Polski imperializm|polską krew w żyłach]]. Babka urodziła się w [[Warszawa|wojennej pile]], a dziadek żył na [[Białoruś|Białorusi]] jeszcze wtedy, kiedy należała do Polski. Jak przystało na prawdziwego polityka, dwa razy siedział w więzieniu. Za uszkodzenie ciała oraz za [[kradzież]]. W późniejszych latach, gdy Janukowycz został prezydentem, za kradzieże nie siedział w przeciwieństwie do [[Julia Tymoszenko|opozycji]]. Opozycja uparła się, że Wiktor siedział za gwałt, co wydaje się bardziej wiarygodne, widząc lepkie ręce wszystkich Ukraińców. By miał na przyszłość łatwiej, kupił sobie tytuły naukowe w Doniecku. |
||
Jako polityk, |
Jako polityk, Janukowycz dbał o czystość języka. Z tego powodu wywalił na zbity pysk połowę dziennikarzy, którzy [[Wulgaryzmy|wulgaryzmami]] określili [[Leonid Kuczma|Kuczmę]]. Podczas kampanii wyborczej w [[2004]] roku brał przykład z tzw. [[Polska|państw zachodnich]] i głosił, że państwowe firmy się utrzymają, zniknie dziura budżetowa oraz że spadnie bezrobocie. Na dwa ostatnie punkty miał już gotowy pomysł – załatał dziurę [[inflacja|drukując pieniądze]], a [[bezrobocie]] zlikwidował dając pracę w wielu ministerstwach i innych urzędach. Z czasem doszła też walka z nacjonalistami oraz plany wprowadzenia [[język rosyjski|rosyjskiego]] jako język urzędowy. |
||
Wybory na prezydenta w październiku 2004 przegrał o ponad 0,65% z [[Wiktor Juszczenko|panem zmarszczką]]. Oficjalnie trochę podrasowano wyniki. |
Wybory na prezydenta w październiku 2004 przegrał o ponad 0,65% z [[Wiktor Juszczenko|panem zmarszczką]]. Oficjalnie trochę podrasowano wyniki. Janukowycz wliczył sobie na oko 49,5%, a Juszczence podarował 46,7%. Właściwie to Juszczenko powinien się cieszyć, bo dostał więcej procent. Jednak Polska delegacja składająca się z [[Lech Wałęsa|Wałęsy]] oraz paru muzyków, którzy przyszli zagrać prosiła, aby Ukraińcy wyszli na ulicę. 3 grudnia 2004 roku unieważniono. Janukowycz przegrał co prawda, ale już półtora roku później został premierem. W [[2010]] roku został prezydentem. |
||
{{DEFAULTSORT: |
{{DEFAULTSORT:Janukowycz, Wiktor}} |
||
[[Kategoria:Politycy]] |
[[Kategoria:Politycy]] |
||
[[Kategoria:Ukraińcy]] |
[[Kategoria:Ukraińcy]] |
||
Wersja z 16:04, 21 lut 2014
|
Ten artykuł dotyczy prezydenta Ukrainy. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Szablon:Tprezydent Ukrainy, pechowiec, który przegra z każdym niezależnie od podejmowanej decyzji. Gość, który lepiej mówi po rosyjsku niż po ukraińsku.
Życiorys
Wiktor Janukowycz jest jednym z 7 miliardów ludzi, którzy mają polską krew w żyłach. Babka urodziła się w wojennej pile, a dziadek żył na Białorusi jeszcze wtedy, kiedy należała do Polski. Jak przystało na prawdziwego polityka, dwa razy siedział w więzieniu. Za uszkodzenie ciała oraz za kradzież. W późniejszych latach, gdy Janukowycz został prezydentem, za kradzieże nie siedział w przeciwieństwie do opozycji. Opozycja uparła się, że Wiktor siedział za gwałt, co wydaje się bardziej wiarygodne, widząc lepkie ręce wszystkich Ukraińców. By miał na przyszłość łatwiej, kupił sobie tytuły naukowe w Doniecku.
Jako polityk, Janukowycz dbał o czystość języka. Z tego powodu wywalił na zbity pysk połowę dziennikarzy, którzy wulgaryzmami określili Kuczmę. Podczas kampanii wyborczej w 2004 roku brał przykład z tzw. państw zachodnich i głosił, że państwowe firmy się utrzymają, zniknie dziura budżetowa oraz że spadnie bezrobocie. Na dwa ostatnie punkty miał już gotowy pomysł – załatał dziurę drukując pieniądze, a bezrobocie zlikwidował dając pracę w wielu ministerstwach i innych urzędach. Z czasem doszła też walka z nacjonalistami oraz plany wprowadzenia rosyjskiego jako język urzędowy.
Wybory na prezydenta w październiku 2004 przegrał o ponad 0,65% z panem zmarszczką. Oficjalnie trochę podrasowano wyniki. Janukowycz wliczył sobie na oko 49,5%, a Juszczence podarował 46,7%. Właściwie to Juszczenko powinien się cieszyć, bo dostał więcej procent. Jednak Polska delegacja składająca się z Wałęsy oraz paru muzyków, którzy przyszli zagrać prosiła, aby Ukraińcy wyszli na ulicę. 3 grudnia 2004 roku unieważniono. Janukowycz przegrał co prawda, ale już półtora roku później został premierem. W 2010 roku został prezydentem.
