ET22: Różnice pomiędzy wersjami
(Dodatek) Znacznik: edytor źródłowy |
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa Degus; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Kurczak123.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Wikipediapage}} |
{{Wikipediapage}} |
||
'''ET22''' (E – Electric, T – Turboshaker, 22 – szyfr od „chcący bujaniem zabić maszynistę”) – polski elektrowóz (nazywany czasem „[[Bizon]]em”, „[[byk]]iem”, „[[rekin]]em” lub „helmutem”) |
'''ET22''' (E – Electric, T – Turboshaker, 22 – szyfr od „chcący bujaniem zabić maszynistę”) – polski elektrowóz (nazywany czasem „[[Bizon]]em”, „[[byk]]iem”, „[[rekin]]em” lub „helmutem”). |
||
== Charakterystyka == |
== Charakterystyka == |
||
Charakteryzuje się swoistymi „dodatkowymi rozrywkami” dla <del>masochistów</del> [[Maszynista|maszynistów]] podczas prowadzenia, szczególnie przy wyższych (od setki) prędkościach. Buja jak na diabelskim młynie (kolaboracja z samym diabłem), choć silniki ma takie samiuśkie jak [[EU07]] |
Charakteryzuje się swoistymi „dodatkowymi rozrywkami” dla <del>masochistów</del> [[Maszynista|maszynistów]] podczas prowadzenia, szczególnie przy wyższych (od setki) prędkościach. Buja jak na diabelskim młynie (kolaboracja z samym diabłem), choć silniki ma takie samiuśkie jak [[EU07]], oraz wykazuje niepohamowaną chęć ucieczki z torów („byk” – pewnie do krówki). Cud techniki [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL-u]]. Dobrze sprawdza się na „bruttach”, lecz takie oto komentarze po jeździe przy obsłudze pociągu pasażerskiego wypowiadają maszyniści: |
||
{{cytat2|Jak cię pierdyknie na „Byku”, to lecisz do sufitu i żołądek ląduje na nastawniku<ref>Czyli na kierownicy, lecz kolejarze koniecznie chcieli się odróżnić od transportu drogowego</ref>.}} |
{{cytat2|Jak cię pierdyknie na „Byku”, to lecisz do sufitu i żołądek ląduje na nastawniku<ref>Czyli na kierownicy, lecz kolejarze koniecznie chcieli się odróżnić od transportu drogowego</ref>.}} |
||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
== Wersja ze sterowaniem ukrotnionym == |
== Wersja ze sterowaniem ukrotnionym == |
||
Tak, była taka opcja. ET22-1000 i 1001 teoretycznie mogły ze sobą pracować. Okazało się jednak, że współpracujące elektrowozy zamiast wagonów ciągnęły za sobą same sprzęgi (i ewentualnie przednią ścianę pierwszego pudła), bo bardzo mocno szarpały |
Tak, była taka opcja. ET22-1000 i 1001 teoretycznie mogły ze sobą pracować. Okazało się jednak, że współpracujące elektrowozy zamiast wagonów ciągnęły za sobą same sprzęgi (i ewentualnie przednią ścianę pierwszego pudła), bo bardzo mocno szarpały. W dodatku maszynista zaraz po ruszeniu musiał zatrzymywać cały pociąg, brać gaśnicę i biec do drugiego loka. Obecnie oba egzemplarze wylądowały na półce sklepowej pod nazwą jednej z firm produkujących maszynki do golenia (prawdopodobnie to któreś z maszynek na bateryjki). |
||
== EP23 == |
== EP23 == |
||
[[Plik: EP23-001(2) WK13.jpg|thumb|EP23 - niby taka sama, a jednak...]] |
[[Plik: EP23-001(2) WK13.jpg|thumb|EP23 - niby taka sama, a jednak...]] |
||
Była taka jedna, którą przerobiono na pasażerską. Próbowano podciągnąć jej osiągi do magicznych 160 km/h |
Była taka jedna, którą przerobiono na pasażerską. Próbowano podciągnąć jej osiągi do magicznych 160 km/h. Ktoś jednak zapomniał, że maszynista na zwykłym byku zaczyna mieć nudności zanim pociąg osiągnie 100 km/h, a co dopiero przy takim kosmosie… Wozu jednak nie pocięto, tylko przebudowano na zwykłego byka, tyle że o numerze 121. Obecnie jednak zdecydowano się go wyeksponować w Jaworzynie Śląskiej (choć na razie stoi w garażu - ponoć przywracają mu pomarańczowe barwy). |
||
== ET22-2000 i wzwyż == |
== ET22-2000 i wzwyż == |
||
Modernizacja wykonana |
Modernizacja wykonana przez [[ZNLE Gliwice]], tak udana, że byczku mógł ruszyć ciężki skład 2-3 cystern (więcej nie dawał rady) i padał po przejechaniu 10 kilometrów. Zabudowano mu supernowoczesny rozruch mikroprocesorowy zajebany z [[Tatra RT6N1|poznańskiej padaki]], jednak oporki rozruchowe zostawiono (nie dziwota, że padał) mimo tego iż uważano, że żrą prund. |
||
== ET22-R001 i 201Eo == |
== ET22-R001 i 201Eo == |
||
Wersja z 13:01, 29 mar 2016
ET22 (E – Electric, T – Turboshaker, 22 – szyfr od „chcący bujaniem zabić maszynistę”) – polski elektrowóz (nazywany czasem „Bizonem”, „bykiem”, „rekinem” lub „helmutem”).
Charakterystyka
Charakteryzuje się swoistymi „dodatkowymi rozrywkami” dla masochistów maszynistów podczas prowadzenia, szczególnie przy wyższych (od setki) prędkościach. Buja jak na diabelskim młynie (kolaboracja z samym diabłem), choć silniki ma takie samiuśkie jak EU07, oraz wykazuje niepohamowaną chęć ucieczki z torów („byk” – pewnie do krówki). Cud techniki PRL-u. Dobrze sprawdza się na „bruttach”, lecz takie oto komentarze po jeździe przy obsłudze pociągu pasażerskiego wypowiadają maszyniści:
|
Jak cię pierdyknie na „Byku”, to lecisz do sufitu i żołądek ląduje na nastawniku[1]. |
|
Przeznaczenie
Jak sama nazwa wskazuje, ET22 ciągnie głównie pociągi pasażerskie na górskich magistralnych liniach. I kto by się przejął, że tory są po jej przejeździe w gorszym stanie niż po Gagarze…
Wersja ze sterowaniem ukrotnionym
Tak, była taka opcja. ET22-1000 i 1001 teoretycznie mogły ze sobą pracować. Okazało się jednak, że współpracujące elektrowozy zamiast wagonów ciągnęły za sobą same sprzęgi (i ewentualnie przednią ścianę pierwszego pudła), bo bardzo mocno szarpały. W dodatku maszynista zaraz po ruszeniu musiał zatrzymywać cały pociąg, brać gaśnicę i biec do drugiego loka. Obecnie oba egzemplarze wylądowały na półce sklepowej pod nazwą jednej z firm produkujących maszynki do golenia (prawdopodobnie to któreś z maszynek na bateryjki).
EP23
_WK13.jpg)
Była taka jedna, którą przerobiono na pasażerską. Próbowano podciągnąć jej osiągi do magicznych 160 km/h. Ktoś jednak zapomniał, że maszynista na zwykłym byku zaczyna mieć nudności zanim pociąg osiągnie 100 km/h, a co dopiero przy takim kosmosie… Wozu jednak nie pocięto, tylko przebudowano na zwykłego byka, tyle że o numerze 121. Obecnie jednak zdecydowano się go wyeksponować w Jaworzynie Śląskiej (choć na razie stoi w garażu - ponoć przywracają mu pomarańczowe barwy).
ET22-2000 i wzwyż
Modernizacja wykonana przez ZNLE Gliwice, tak udana, że byczku mógł ruszyć ciężki skład 2-3 cystern (więcej nie dawał rady) i padał po przejechaniu 10 kilometrów. Zabudowano mu supernowoczesny rozruch mikroprocesorowy zajebany z poznańskiej padaki, jednak oporki rozruchowe zostawiono (nie dziwota, że padał) mimo tego iż uważano, że żrą prund.
ET22-R001 i 201Eo
Produkowane na rynek marokański, ze zmienionym pudłem, wysokością. W środku było wszystko na odwrót niż w polskim byku i jeszcze gorszy burdel. Niedawno sprowadzono ten złom z powrotem i przebudowano w ZNTK Oleśnica. Jeździ to w CTL Logistics i Rail Polska, turlając się ze zmiennym szczęściem na bruttach.
Galeria
Wbrew pozorom Byki to zwięrzęta dość agresywne. Ten egzemplarz ET22-1105 zniszczył EP09-035 pod Szczekocinami. Niestety zaden z uczestników czołówki nie przeżył jej mimo, że Byczek wyglądał lepiej...
Byku u prywaciarza
Przypisy
- ↑ Czyli na kierownicy, lecz kolejarze koniecznie chcieli się odróżnić od transportu drogowego
