Stachursky: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (nie ukrywam, liczę na to, że ktoś kompetentny napisze arta o „2009”; do rozbudowy po premierze nowinki)
Linia 1: Linia 1:
{{WEdycji}}
{{sur|polskiego piosenkarza|imię|Jacek}}
{{sur|polskiego piosenkarza|imię|Jacek}}
[[Plik:Jacek Łaszczok3.JPG|thumb|250px|Gdy Niebieska Wiodąca Moc wjedzie jak należy]]
{{Youtube|TU7V5_Jy-RI|''I dosko się czuję!''|align=right|width=300|height=160}}
{{cytat|Potężna wichura, łamiąc duże drzewa, <br>trzciną zaledwie tylko kołysze…|'''Stachursky'''}}
{{cytat|Potężna wichura, łamiąc duże drzewa, <br />trzciną zaledwie tylko kołysze…|'''Stachursky'''}}
{{cytat|Zostań murarzem!|Jeden z obecnych na koncercie sylwestrowym Stachka, podczas śpiewania „Zostańmy razem”}}
{{cytat|Zostań murarzem!|Jeden z obecnych na koncercie sylwestrowym Stachka, podczas śpiewania „Zostańmy razem”}}
'''Stachursky''' (właśc. '''Jacek Łaszczok Stachursky''') – [[Polska|polski]] [[muzyk]], [[wieszcz]] i [[mistyka|mistyk]].
'''Stachursky''' (właśc. '''Jacek Władysław Łaszczok-Stachursky''', ur. [[26 stycznia]] [[1966]] w [[Czechowice-Dziedzice|Czechowicach-Dziedzicach]]) – [[Polska|polski]] [[muzyk]], [[wieszcz]] i [[mistyka|mistyk]], w wolnych chwilach radny


== Młodość i początek kariery ==
Stachursky twierdzi, że jest [[Słońce|Żółtą Magnetyczną Gwiazdą]], która otacza centralny [[Zielony Zamek Synchronizacji]], zaś jego przewodnikiem jest [[Mao Zedong|Żółty Samoistny Człowiek]]. Po jego prawicy zasiada [[Alkoholik|Czerwony Galaktyczny Wędrowiec]], po lewicy – [[Denaturat|Niebieska Wiodąca Moc]], a [[Amfetamina|Białe Rytmiczne Zwierciadło]] prowadzi Jacka przez życie.
Za młodu Stachursky był pozornie niewyróżniającym się nastolatkiem późnego [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL-u]]: brzdąkał na gitarce w zespole z kolegami, [[Harcerz|harcował]] w lesie i chlał [[Tanie wino|jabole]] gdzie popadnie.

O swoich zdolnościach dał poznać, gdy w [[1994]] trafił do studia i nagrał swój pierwszy, [[eurodance]]'owy krążek, który nie odniósł większego sukcesu na skutek niedocenienia twórczości Mistrza. Wówczas Stachursky już wiedział, że jeśli chce zdobyć serce publiki, musi się – przynajmniej trochę – sprzedać.

Kolejne albumy zawierały więc oprócz firmowej twórczości wieszcza także pojedyncze utwory, które można było [[Normalny człowiek|zwykłemu człowiekowi]] puścić w radiu między obieraniem ziemniaków a wyniesieniem śmieci. Taktyka podziałała i każdy następny album pokrywał się platyną, a ludzie, kupując chętnie płyty Stachursky'ego, mogli obcować ze sztuką wyższą, nawet jeśli na pierwszy rzut oka i ucha nie doceniali kunsztu i geniuszu artystycznego.

== Szczyt popularności ==
{{Youtube|xA5LUeR90hA|''W ogóle, centralnie, kamieniem go bez kitu!''|align=right|width=300|height=160}}
Złoty okres dla Mistrza rozpoczął się albumem ''1999'', który inteligenci pokochali za ''Chłostę'' – utwór, który według polskiej Wikipedii jest protest songiem na temat kar cielesnych w Iranie<ref>[https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ch%C5%82osta&oldid=42395116 Dowód]</ref>, a tekst w całości jest w stanie wyrecytować każdy szanujący się meloman. Zaraz za ''Chłostą'' znalazło się ''Zostańmy razem'', które pokochały stacje radiowe jako balladkę do krojenia [[Cebula|cebuli]] do obiadu.

Następne albumy zawierają jeszcze więcej piosenek typowo [[Pop (muzyka)|popowych]], co pozwoliło spieniężyć interes Mistrzowi, by ten mógł kupić sobie daczę, hodować [[Ogórek|ogórki]] i tworzyć w spokoju.

== ''2009'' i czasy późniejsze ==

{{Youtube|TU7V5_Jy-RI|''I dosko się czuję!''|align=right|width=300|height=160}}
Stachursky twierdzi, że jest [[Słońce|Żółtą Magnetyczną Gwiazdą]], która otacza centralny Zielony Zamek Synchronizacji, zaś jego przewodnikiem jest [[Mao Zedong|Żółty Samoistny Człowiek]]. Po jego prawicy zasiada [[Alkoholik|Czerwony Galaktyczny Wędrowiec]], po lewicy – [[Denaturat|Niebieska Wiodąca Moc]], a [[Amfetamina|Białe Rytmiczne Zwierciadło]] prowadzi Jacka przez życie. Deklaruje, że jest bytem otwartym dla wyższych wymiarów. On jest Czterysta Czterdzieści i Cztery.


''2009'' jest jedynym albumem, który na Wikipedii ma ocenę 11/10<ref>[https://pl.wikipedia.org/wiki/2009_(album) Artykuł o albumie na Wikipedii]</ref>. Niech to wystarczy za ocenę.
Stachursky deklaruje, że jest bytem otwartym dla wyższych [[wymiar]]ów. Odkąd dowiedział się, że będzie wiejskim kamikaze i będą jasełka, zaczął brać ciężkie narkotyki takie jak Persil.


== Dyskografia ==
* ''Taki jestem'' (1994)
* ''1996'' (1995<ref>Ha, mamy Cię!</ref>)
* ''Urodziłem się, by grać'' (1997)
* ''1999'' (1998<ref>Ha, znowu!</ref>)
* ''1'' (2000)
* ''Finał'' (2002)
* ''Trwam'' (2005)
* ''2009'' (2009)<ref>Ha, nie tym razem!</ref>
* ''Boski plan'' (2012)
* ''Funky Rider'' (2018)


{{Przypisy}}
{{DEFAULTSORT:Stachursky, Jacek}}
{{DEFAULTSORT:Stachursky, Jacek}}
{{stub|biog}}
{{stub|muz}}
[[Kategoria:Polscy wokaliści]]
[[Kategoria:Polscy wokaliści]]
[[Kategoria:Polscy tekściarze]]
[[Kategoria:Polscy tekściarze]]

Wersja z 22:30, 5 paź 2018

Gdy Niebieska Wiodąca Moc wjedzie jak należy

Potężna wichura, łamiąc duże drzewa,
trzciną zaledwie tylko kołysze…

Stachursky

Zostań murarzem!

Jeden z obecnych na koncercie sylwestrowym Stachka, podczas śpiewania „Zostańmy razem”

Stachursky (właśc. Jacek Władysław Łaszczok-Stachursky, ur. 26 stycznia 1966 w Czechowicach-Dziedzicach) – polski muzyk, wieszcz i mistyk, w wolnych chwilach radny

Młodość i początek kariery

Za młodu Stachursky był pozornie niewyróżniającym się nastolatkiem późnego PRL-u: brzdąkał na gitarce w zespole z kolegami, harcował w lesie i chlał jabole gdzie popadnie.

O swoich zdolnościach dał poznać, gdy w 1994 trafił do studia i nagrał swój pierwszy, eurodance'owy krążek, który nie odniósł większego sukcesu na skutek niedocenienia twórczości Mistrza. Wówczas Stachursky już wiedział, że jeśli chce zdobyć serce publiki, musi się – przynajmniej trochę – sprzedać.

Kolejne albumy zawierały więc oprócz firmowej twórczości wieszcza także pojedyncze utwory, które można było zwykłemu człowiekowi puścić w radiu między obieraniem ziemniaków a wyniesieniem śmieci. Taktyka podziałała i każdy następny album pokrywał się platyną, a ludzie, kupując chętnie płyty Stachursky'ego, mogli obcować ze sztuką wyższą, nawet jeśli na pierwszy rzut oka i ucha nie doceniali kunsztu i geniuszu artystycznego.

Szczyt popularności

W ogóle, centralnie, kamieniem go bez kitu!

Złoty okres dla Mistrza rozpoczął się albumem 1999, który inteligenci pokochali za Chłostę – utwór, który według polskiej Wikipedii jest protest songiem na temat kar cielesnych w Iranie[1], a tekst w całości jest w stanie wyrecytować każdy szanujący się meloman. Zaraz za Chłostą znalazło się Zostańmy razem, które pokochały stacje radiowe jako balladkę do krojenia cebuli do obiadu.

Następne albumy zawierają jeszcze więcej piosenek typowo popowych, co pozwoliło spieniężyć interes Mistrzowi, by ten mógł kupić sobie daczę, hodować ogórki i tworzyć w spokoju.

2009 i czasy późniejsze

I dosko się czuję!

Stachursky twierdzi, że jest Żółtą Magnetyczną Gwiazdą, która otacza centralny Zielony Zamek Synchronizacji, zaś jego przewodnikiem jest Żółty Samoistny Człowiek. Po jego prawicy zasiada Czerwony Galaktyczny Wędrowiec, po lewicy – Niebieska Wiodąca Moc, a Białe Rytmiczne Zwierciadło prowadzi Jacka przez życie. Deklaruje, że jest bytem otwartym dla wyższych wymiarów. On jest Czterysta Czterdzieści i Cztery.

2009 jest jedynym albumem, który na Wikipedii ma ocenę 11/10[2]. Niech to wystarczy za ocenę.

Dyskografia

  • Taki jestem (1994)
  • 1996 (1995[3])
  • Urodziłem się, by grać (1997)
  • 1999 (1998[4])
  • 1 (2000)
  • Finał (2002)
  • Trwam (2005)
  • 2009 (2009)[5]
  • Boski plan (2012)
  • Funky Rider (2018)

Przypisy

  1. Dowód
  2. Artykuł o albumie na Wikipedii
  3. Ha, mamy Cię!
  4. Ha, znowu!
  5. Ha, nie tym razem!