John Frusciante: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Adi'i. Autor wycofanej wersji to 83.26.219.199.)
M (Wycofano ostatnie edycje użytkownika 91.206.154.155, powód: nic niewnosząca edycja)
Znacznik: rewert
 
(Nie pokazano 81 wersji utworzonych przez 44 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{sur|amerykańskiego gitarzysty|imię|Jan}}
{{Redakcja}}
'''John Anthony Frusciante''' (ur. [[5 marca]] [[1970]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]) – [[Stany Zjednoczone Ameryki|amerykański]] gitarzysta. Grał w [[Red Hot Chili Peppers|RHCP]], gra w [[Ataxia|Ataxii]], a także solo. Wierzy w duchy, słyszy głosy, naśladuje [[Jimi Hendrix|Hendriksa]], robi głupie miny w czasie grania solówek. Słynie z tego, że nikt nie wie jak poprawnie wymówić jego nazwisko (nawet on sam). W niektórych kręgach uważany za boga.
{{Linki}}
'''John Frusciante''' (właśc. '''Dżon Antoni Frrruszantoo'''), urodzony dnia [[05 marzec|piątego trzeciego]], roku pańskiego [[1970|tysiącdziewięćsetsiedemdziesiątego]] (wg niedouków [[1971|rok później]]) w niejakiej Astorji, dzielnicy dzielnicy królowych, w rzeczywistości będącej dzielnicą wszystkich meneli i czarnuchów, dzielnicą wielkiego miasta, choć od Nowych Yorków woli koty. Ma nawet dwie sztuki, niejaką maję i niejakiego Azteka, pospolite dachowce, jakich pełno w naszym świecie, nieważne. w każdym razie najpierw TAM mieszkał, potem przeprowadził się do Majami, potem do jakiejś Moniki, gdzieś na wzgórzach miasta Bogobojnych Szatanków. Przez jakiś czas ukrywał się przed kilkoma ziomkami, mało nie fiknął kozioła jarając się helem, w końcu zaczął rysować obrazki i sprzedawał je za parę groszy. Tak jakimś tam sposobem wyszedł z należności i uwolnił się od wierzycieli.


== Młodość ==
Wszystkie groupies mówią o nim pieszczotliwie po prostu w skrócie "fru", jednakoż ten woli pozostać żółtodziobem, rozumianym jako "Griini" czy też "Griinman". Tak, jak te dobre piwo. dobra, nieważne. Niepospolity wirtuoz gry na jednym instrumencie, z resztą najłatwiejszym instrumencie pod Kulą Czerwoną, znanym powszechnie jako gitara. Pospolita gitara dzieli się na pomniejsze typy gitar, o tym zresztą później. W każdym razie każdy powinie wiedzieć, że pomniejsze typy gitar, są ulubionymi Frrruszantoowskimi. Fru ma także ośmiornicę na ramieniu, podobno dodaje poślizgu. Znaczy się tak, tego poślizgu, przydał się pewnie z Jowowowowiczką.
Urodzony w [[Queens (Nowy Jork)|dzielnicy królowych]], choć od Nowych Jorków woli koty. W końcu zaczął rysować obrazki i sprzedawał je za parę groszy. Tym sposobem wyszedł z zobowiązań i uwolnił się od wierzycieli.


== Kariera ==
Fru podobno gra na wiośle od dzieciństwa, jakieś dziesięć lat, nieważne. W każdym razie na zdjęciu z tamtego okresu wygląda komicznie, gdy gitara jest większa od niego. Teraz też nie jest za wysoki, ma jakieś metr sześćdziesiąt kilka wzrostu. Nieważne, w każdym razie miał zadbane te kudły, nie takie jak teraz. Ściął je przynajmniej, ale nadal są kłębkiem naturalnie falowanych, prostych strąków. Teraz nawet chyba wygląda normalniej, biorąc też pod uwagę to, że kudły do ramienia wytwarzają latem uczucie piekielnego gorąca, w szczególności zaś w Kalifornii, stolicy tlenionych panienek i narąbanych koksów. "Griini" to podobno wizjoner, przynajmniej wg jednego z amerykańskich magazynów, podobno wiarygodny, no i z branży, nieważne. W rzeczywistości jednak to chory psychicznie człowiek. Niektóre osoby bliżej go poznały od czasów śmierci niejakiego Żyda lub gdy Frruszantoo wziął się za czworako pojętą Krew, Cukier, Seks i Magię, Iluzję, nazywajcie to jak chcecie. Jednak Mleko Matki było wcześniej, sporo wcześniej. Konkretnie zauważalne to wszystko stało się wtedy, gdy w pełnym uczucie utworze, splamionym krwią Łabędzia, który zdychał pod mostem, śpiewała wraz z przyjaciółmi jego matka, znana wtajemniczonym jako Gajl. Jej mężulek, niejaki Dżon Frrruszantoo senjor, zaszczepił w Dzonym Frttuszantoo popęd seksualny do muzyki, a konkretnie do tego drewnianego wiosła, tfu, gitary. No cóż, Najwyższe Bóstwo błogosławi tych, co "Griinmana" spłodzili.
Pewnego pięknego dnia John – wtedy piętnastoletni – poszedł z kumplami do klubu w [[Los Angeles]]. Traf chciał, że grali tam Red Hoci. Johnny, zachwycony padaczkowymi ruchami Flea i głębokimi tekstami Anthony'ego, postanowił zostać gitarzystą.


=== W Red Hot Chili Peppers ===
Fru junjor jest bliskim (aczkolwiek nie za bliskim) przyjacielem [[Johnny Depp|Dżonego Depa]], który to sam nakręcił film dokumentalny ukazujący życie Frruszantoo w jego starym mieszkaniu. Są tam schody i takie fajne butelki, z takim czymś kolorowym. Otwierana lodówka. No i kwiaty na stole, a przynajmniej wtedy były. Fru ma wielu przyjaciół, tego [[Vincent Gallo|Gallo]] od pornosa (nawet ułożył muzyczkę do niego), nawet [[Johnny Cash|Kasza]], nawet tego od [[Johnny Ramone|Ramonsów]]. Ma cholera jedna znajomości.
Kiedy Frusciante umiał już kilka akordów, zmarł [[Hillel Slovak]]. Gra Johna oficjalnie żadnego powiązania z tym nie miała, ale jako że Peppersi nie mieli gitarzysty, postanowili go przyjąć. Ten – gdy tylko się o tym dowiedział – skopał ze szczęścia swój dom, psa i przechodzących obok ekologów. Z RHCP nagrał ''[[Mother's Milk]]'' – wybrzdękolił tam kilka trenów na cześć Slovaka.


Wraz z kolejnym albumem, ''[[Blood Sugar Sex Magik|Kref Cukjer Seks Magja]]'', grupa zyskała sławę, czego Fru nie mógł znieść. W czasie trasy po [[Japonia|kraju kwitnącej czereśni]] strzelił focha i wrócił do domu, gdzie na poważnie zajął się sztuką – malował obrazy, by zarobić na heroinę.
==Dyski==


Z narkotykami skończył, gdy powypadały mu wszystkie zęby. Wrócił, by nagrać ''[[Californication (album)|Californication]]''. Po nagraniu ''[[Stadium Arcadium (album)|Stadium Arcadium]]'' odszedł, gdyż „bycie w zespole byłoby przeciwko jego naturze”, by poświęcić się zupełnie koncertom,podczas których reklamuje się jako [[solowy wymiatacz]].
** Kilka płyt z Chillies:
* ''If you have to ass'' ([[1993]])
* ''Kelifornikejszyn'' ([[1999]])
* ''Hump the thumb'' ([[2007]])


=== Kariera solowa ===
** Kilka płyt samotnie lub z towarzystwem:
Frusciante, gdy nie grał w Papryczkach, nagrywał swoje solowe płyty w garażu. Generalnie opowiadają one o narkotykach, smutku, narkotykach, żalu za przeszłość, narkotykach, problemie głodu na świecie, narkotykach, problemie głodu narkotykowego i narkotykach. Wzrusza ludzi swoim głosem skacowanego kota i seplenieniem. Jego największym solowym arcydziełem jest utwór ''Enter a Uh''. Pewnego dnia tak się rozpędził, że wydał sześć płyt w sześć miesięcy.
*''Niandra LejDis & you usually just a T-Shirt'' ([[1994]])
*''To records only waters for Two Days One'' ([[2001]])
*''AWrrrrrr! namber two'' ([[2007]])
{{stubmuz}}


W 2012 roku coś mu się przestawiło i zaprezentował światu swoje nowe „dokonania”. Piosenki są tak sweetaśne, że każdy kto tego raz przesłucha rzyga tęczą dalej niż widzi.
[[Kategoria:Gitarzyści]]


Piosenka „Mistakes” z najnowszej płyty inspirowana jest soundtrackiem do Mario.
[[en:Flea]]

== Popularność ==
Wszystkie [[groupies]] mówią o nim pieszczotliwie „Fru”. Fru jest bliskim przyjacielem [[Johnny Depp|Johnny'ego Deppa]], który to nakręcił film dokumentalny ukazujący jego życie w starym mieszkaniu. Były tam schody i butelki z czymś kolorowym. Otwierana lodówka. No i kwiaty na stole – przynajmniej w czasie kręcenia.

<br clear="all">
{{RHCP}}
[[Kategoria:Amerykańscy gitarzyści|Frusciante, John]]
[[Kategoria:Narkomani|Frusciante, John]]

Aktualna wersja na dzień 16:59, 11 lip 2021

John Anthony Frusciante (ur. 5 marca 1970 w Nowym Jorku) – amerykański gitarzysta. Grał w RHCP, gra w Ataxii, a także solo. Wierzy w duchy, słyszy głosy, naśladuje Hendriksa, robi głupie miny w czasie grania solówek. Słynie z tego, że nikt nie wie jak poprawnie wymówić jego nazwisko (nawet on sam). W niektórych kręgach uważany za boga.

Młodość[edytuj • edytuj kod]

Urodzony w dzielnicy królowych, choć od Nowych Jorków woli koty. W końcu zaczął rysować obrazki i sprzedawał je za parę groszy. Tym sposobem wyszedł z zobowiązań i uwolnił się od wierzycieli.

Kariera[edytuj • edytuj kod]

Pewnego pięknego dnia John – wtedy piętnastoletni – poszedł z kumplami do klubu w Los Angeles. Traf chciał, że grali tam Red Hoci. Johnny, zachwycony padaczkowymi ruchami Flea i głębokimi tekstami Anthony'ego, postanowił zostać gitarzystą.

W Red Hot Chili Peppers[edytuj • edytuj kod]

Kiedy Frusciante umiał już kilka akordów, zmarł Hillel Slovak. Gra Johna oficjalnie żadnego powiązania z tym nie miała, ale jako że Peppersi nie mieli gitarzysty, postanowili go przyjąć. Ten – gdy tylko się o tym dowiedział – skopał ze szczęścia swój dom, psa i przechodzących obok ekologów. Z RHCP nagrał Mother's Milk – wybrzdękolił tam kilka trenów na cześć Slovaka.

Wraz z kolejnym albumem, Kref Cukjer Seks Magja, grupa zyskała sławę, czego Fru nie mógł znieść. W czasie trasy po kraju kwitnącej czereśni strzelił focha i wrócił do domu, gdzie na poważnie zajął się sztuką – malował obrazy, by zarobić na heroinę.

Z narkotykami skończył, gdy powypadały mu wszystkie zęby. Wrócił, by nagrać Californication. Po nagraniu Stadium Arcadium odszedł, gdyż „bycie w zespole byłoby przeciwko jego naturze”, by poświęcić się zupełnie koncertom,podczas których reklamuje się jako solowy wymiatacz.

Kariera solowa[edytuj • edytuj kod]

Frusciante, gdy nie grał w Papryczkach, nagrywał swoje solowe płyty w garażu. Generalnie opowiadają one o narkotykach, smutku, narkotykach, żalu za przeszłość, narkotykach, problemie głodu na świecie, narkotykach, problemie głodu narkotykowego i narkotykach. Wzrusza ludzi swoim głosem skacowanego kota i seplenieniem. Jego największym solowym arcydziełem jest utwór Enter a Uh. Pewnego dnia tak się rozpędził, że wydał sześć płyt w sześć miesięcy.

W 2012 roku coś mu się przestawiło i zaprezentował światu swoje nowe „dokonania”. Piosenki są tak sweetaśne, że każdy kto tego raz przesłucha rzyga tęczą dalej niż widzi.

Piosenka „Mistakes” z najnowszej płyty inspirowana jest soundtrackiem do Mario.

Popularność[edytuj • edytuj kod]

Wszystkie groupies mówią o nim pieszczotliwie „Fru”. Fru jest bliskim przyjacielem Johnny'ego Deppa, który to nakręcił film dokumentalny ukazujący jego życie w starym mieszkaniu. Były tam schody i butelki z czymś kolorowym. Otwierana lodówka. No i kwiaty na stole – przynajmniej w czasie kręcenia.