Tost

Tost – hiszpańska miejscowość w Katalonii, w prowincji Lleida, w comarce Alt Urgell, w gminie Ribera d'Urgellet.

Wikipedia o toście

Tost – forma czasu past simple i past participle od czasownika toss.

Słownik języka angielskiego o toście

Tost – danie śniadaniowe, które najlepiej smakuje późną nocą. Wiele kobiet sprzeciwia się jedzeniu tostów, gdyż przy ich przyrządzaniu używa się masła, od którego się tyje.

Rodzaje tostów

• True One – prawdziwy i szczery tost;
• Dla biednych – tost niestosowany nietostowy;
• Dla bogatych – tost tostowy;
• Dla jeszcze bogatszych – tost tostowany tostem tostowym z atestem tostowości;
• Polski – podawany z wódką;
• Chiński – z metką Made in China;
• коммунист – Что-то особенное для коммуниста;
• Żulerski – wytrzymuje kontakt z denaturatem;
• Weekendowy – na świetną imprezę i ostry melanż;
• Niedzielny – na jakże straszne tortury i cierpienie zsyłane na każdego po świetnym i ostrym melanżu, oraz że trzeba znaleźć sposób na kaca;
• Poniedziałkowy – jest znienawidzony;
• Środkowo-tygodniowy – Byle do piątku!
• Kabotyński – nieśmieszny tost;
• Zawstydzający – zawstydza inne tosty tak jak TurboDymoMan;
• Klasyczny – podawany z muzyką klasyczną w tle;
• 96.30.81.690 – przysmak informatyków;
• Zachodni – z logami McDonald's, KFC, Burger King i wieloma innymi;
• Wschodni – z logami producentów alkoholi;
• Avaloński – celtyckie niebo w gębie;
• Błyskawiczny – wystarczy wsypać proszek, zalać wrzątkiem i gotowé!
• Smudy – z zwolnieniem i koncepcją;
• Ateistyczny – stworzony z materii;
• Muzułmański – bombowy tost!
• Chrześcijański – zrobiony na krzyż;
• Heretycki – tost posmarowany od złej strony;
• Hebrajski – tost posmarowany z dobrej strony.

Jak przyrządzić tosty

Odwieczna wojna

Tosty przyrządzano od zawsze, jednak wieki temu ludzie nie mogli się porozumieć w sprawie ketchupu, przez co doszło do rozłamu. Powstały wtedy dwie organizacje, Ketchup W Środku (KWŚ) i Ketchup Na Wierzchu (KNW). Przez cały ten czas konflikt urósł do rozmiarów wojny kibiców Wisły i Cracovii w Krakowie. Obie organizacje mają argumenty przeciwko drugim. KNW uważa, że ketchup dodany przed podgrzaniem kanapki zbytnio się nagrzewa i traci wartości odżywcze, KWŚ kontruje, mówiąc, że temperatura wydobywa smak, a tostery KNW są zepsute. KNW twierdzi, że tylko kontrastowanie temperatur może doprowadzić do pełni smaku, z czego KWŚ śmieje się, podając za argument wrażliwość żołądków.

Tost a grzanka

Źródłem kolejnych kontrowersji okazała się kwestia, czy tost przyrządzony na patelni dalej jest tostem, czy już może grzanką. Zwolennicy teorii „Wszystko jest tostem” stwierdzili, że grzanka podgrzana z obu stron jest pełnowymiarowym tostem, podczas gdy podsmażenie z jednej strony daje w rezultacie półsurowego tosta. Ich konkurencja wyznająca „Wolność dla grzanek” odbiła piłeczkę, stwierdzając, że dzięki obecności bogatego w składniki odżywcze tłuszczu, jaki wchłania grzanka w trakcie podsmażania, produkt końcowy jest czymś znacznie szlachetniejszym niż zjarany grzałką tostera tost. Argument tłuszczu konkurencja uznała za akt sabotażu mający doprowadzać młodzież do otyłości, ponadto wyznawcy tosta zapowiedzieli rychły koniec grzanek, jako, że istnieje wyspecjalizowany surowiec do produkcji wysokogatunkowych tostów, zwany chlebem tostowym, podczas gdy istnienie chleba grzankowego wciąż pozostaje w sferze mitów.

Paradoks tosta

Podobnie jak w przypadku chleba z dżemem, masłem, lub bułki z chlebem, tak również w przypadku tosta, posmarowanie go smarowidłem spożywczym z którejkolwiek strony i nadanie mu ruchu jednostajnie przyspieszonego w kierunku ziemi, powoduje lokalne zawirowania sił grawitacji w wyniku których tost zawsze ląduje czystą stroną ku górze, skazując domorosłego szefa kuchni na sprzątanie. Wg. Kościoła katolickiego winni temu są ewolucjoniści, chociaż Mormoni i Świadkowie Jehowy również znajdują się w kręgu podejrzanych.

Rozwiązanie paradoksu tosta

Po latach prób i eksperymentów z wykorzystaniem najnowszego sprzętu, naukowcy z CERN'u stwierdzili, że zawirowania grawitonów są tym silniejsze, im większą komplementarność wykazują molekuły smarowidła i materiału, na który spada tost. Najbardziej widowiskowe rezultaty wykazała kombinacja dżemu truskawkowego i białego perskiego dywanu. Po utworzeniu odpowiednich modeli matematycznych opisujących te zjawiska wysnuto teorię, iż efekt odwrotny do obserwowanego uzyskać można poprzez wyłożenie podłogi materiałem skrajnie niekomplementarnym, takim jak szkło, najlepiej uformowanym na kształt lekko większego od tosta okręgu o lekko uniesionych brzegach, co pozwoliłoby ustabilizować tosta jeszcze w trakcie lotu. Dalsze eksperymenty potwierdziły trafność tego spostrzeżenia, a dzięki wprowadzeniu tzw. „talerzy” tost zawsze spadał smarowidłem do góry. Odkrywca tego niezwykle praktycznego rozwiązania nominowany został do naukowego Nobla.

Wcześniejsze eksperymenty

Gdy rozwiązanie paradoksu tosta było jeszcze nieznane, naukowcy prowadzili badania nad rozwiązaniem z wykorzystaniem kota (jak wiadomo, kot zawsze spada na cztery łapy, a tost/bułka/jakiekolwiek pieczywo posmarowane masłem zawsze spada masłem w dół). W wyniku przyczepienia na grzbiet kota tosta z masłem do góry i puszczeniu go z czwartego piętra blatu, kot miał wirować. Rezultat eksperymentu był jednak nieoczekiwany, ponieważ kot (jak i tost) zamiast obrócić się o 360 stopni, wylądował na swoim boku.