Rob Halford: Różnice pomiędzy wersjami
M (Anulowano wersję użytkownika DaimonFrey) |
|||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Judas Priest.jpg| |
[[Plik:Judas Priest 2799.jpg|250px|thumb|Tak to wygląda…]] |
||
'''Rob Halford''' (właściwie '''Robert John Arthur Halford''', ur. 25 sierpnia 1951) – wokalista [[Judas Priest]], [[gej]] i zapalony miłośnik motoryzacji<ref>Podniecają go rury wydechowe</ref>. W ramach równouprawnienia i walki z [[Homofobia|homofobią]] został umieszczony na drugim miejscu najlepszych wokalistów heavymetalowych po [[Robert Plant|Robercie Sadzonce]]. |
|||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
Widząc to, Rob postanowił zniszczyć swój macierzysty zespół. W 1998 ogłosił wszem i wobec, że jest gejem i Judasi nie zasługują na miano prawdziwych [[metalowcy|metalowców]]. Ku jego zaskoczeniu nikt się tym nie przejął i zespół odzyskał szybko dawną popularność. W końcu, w 2005 Rob postanowił zabawić się w [[Ozzy Osbourne|Ozzy'iego]] i wyrzucił Tima z zespołu, po czym umieścił się na jego miejscu. Do dzisiaj zresztą się z niego nie ruszył. |
Widząc to, Rob postanowił zniszczyć swój macierzysty zespół. W 1998 ogłosił wszem i wobec, że jest gejem i Judasi nie zasługują na miano prawdziwych [[metalowcy|metalowców]]. Ku jego zaskoczeniu nikt się tym nie przejął i zespół odzyskał szybko dawną popularność. W końcu, w 2005 Rob postanowił zabawić się w [[Ozzy Osbourne|Ozzy'iego]] i wyrzucił Tima z zespołu, po czym umieścił się na jego miejscu. Do dzisiaj zresztą się z niego nie ruszył. |
||
== |
== Ciekawostki == |
||
| ⚫ | |||
{{Główny artykuł|[[Judas_Priest#Dyskografia|Dyskografia Judas Priest]]}} |
|||
| ⚫ | |||
* W 2015 roku podczas koncertu spadł ze swojego Harleya. |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[Judas Priest]] |
|||
==== jako Fight ==== |
|||
* [[Tim Owens]] |
|||
*''War of Words'' (1993) – takie to było nijakie. Jednostajny łomot gitar, przekombinowany, niby to industrialny wokal i beznadziejny mastering sprawiły, że płyta się nie przyjęła. |
|||
*''A Small Deadly Space'' (1995) – w zasadzie to samo co wyżej, ale nieco poprawiono mastering. Przynajmniej dało się usłyszeć zawodzenie Halforda. |
|||
==== jako 2wo ==== |
|||
*''Voyeurs'' – tu dla odmiany mamy elektropop. Ja się pytam, jak metalowiec ma dobrze śpiewać elektropo? Tego nawet [[Ronnie James Dio]] by nie potrafił. Jednym słowem dno. |
|||
==== jako Halford ==== |
|||
*''Resurrection'' (2000) – wielki powrót mistrza. Piosenki z tej płyty mogłyby być klasykami, gdyby były wydane kilkanaście lat wcześniej. Oprócz tego w jednej z nich Halfordowi sekundował dzielnie [[Bruce Dickinson]]. Jedynym minusem jest fakt, że teksty dotyczą głównie tego jak to gejom źle się żyje. |
|||
*''Crucible'' (2002) – tutaj Halfordowi coś znowu się pomieszało. Chyba słońce zbyt mocno przygrzało w łysinę, gdyż Robowi wydaje się, że jest [[Jezus Chrystus|Jezusem]] i wiodą go na ukrzyżowanie. |
|||
*''Halford III: Winter Songs'' (2009) – tu ani trochę mu nie przeszło. Tym razem w obróbkę poszły kolędy, gdyż Rob postanowił spełnić choć połowicznie marzenie swoich rodziców, którzy chcieli zobaczyć go w sutannie. |
|||
*''Halford IV: Made of Metal'' (2010) – to z kolei całkiem przyjemna płytka, gdyby nie powrót do tematyki homoseksualnej. W sumie już lepszy byłby Jezus... |
|||
== Ciekawostki == |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
{{DEFAULTSORT:Halford, Rob}} |
|||
[[Kategoria:Muzycy metalowi|Halford, Rob]][[Kategoria:Angielscy wokaliści|Halford, Rob]][[Kategoria:Judas Priest|Halford, Rob]] |
|||
[[Kategoria:Wokaliści metalowi]] |
|||
[[Kategoria:Angielscy wokaliści]] |
|||
[[Kategoria:Judas Priest]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 13:31, 10 lut 2022
Rob Halford (właściwie Robert John Arthur Halford, ur. 25 sierpnia 1951) – wokalista Judas Priest, gej i zapalony miłośnik motoryzacji[1]. W ramach równouprawnienia i walki z homofobią został umieszczony na drugim miejscu najlepszych wokalistów heavymetalowych po Robercie Sadzonce.
Życiorys[edytuj • edytuj kod]
Rob urodził się na zadupiu w Sutton Coldfield, gdzieś w Wielkiej Brytanii, ale gdy ujawniły się jego homoseksualne skłonności, rodzina musiała uciekać w bardziej tolerancyjne okolice w rodzaju Birmingham. Młody Robuś bardzo lubił chłopców dlatego szybko postanowił, że zostanie muzykiem rockowym, w której to dziedzinie trudniej trafić na kobiety niż na wydziale informatycznym dowolnej uczelni. Co ciekawe jego rodzice mieli inne plany – chcieli zrobić z Robusia księdza[2]. Na szczęście w tym samym czasie poznał chłopaka swojej siostry, Iana Hilla, który przyjął go do Judas Priest, gdy tylko usłyszał jego piski. Ian i Rob odjechali razem na Harleyu i tak zaczęła się nowa era w historii hard rocka oraz wątpliwej obfitości budżetu rodziny Halfordów.
Po wyrzuceniu z zespołu Ala Atkinsa, który był strasznym bucem, i przyjęciu wyjca, kariera Judasów nabrała natychmiastowego rozpędu. Natychmiast podłapali kontrakt płytowy, zaczęli chlać i ćpać, dziewczyny same pchały się im do łóżek[3]. Chwila otrzeźwienia przyszła jednak, gdy Rob zaczął się zalecać do managera zespołu. Ten nie był widocznie zbyt nowoczesny, gdyż zdarzenie zakończyło się rozwiązaniem umowy. W 1976, po wydaniu zaledwie dwóch płyt, zespół znalazł się na lodzie. Robowi bardzo nie podobała się taka rozpusta i natychmiast znalazł nowego managera. Wtedy zdawało się, że nic już nie zagrozi przyszłości kasy muzyków.
W 1990 jednak stało się. Rob zaczął łysieć. To było okropne. Postanowił całkowicie ogolić się na łyso, co nie spodobało się fanom. Rob strzelił focha i postanowił zakończyć działalność i (prawie) mu się to udało. Marazm nie trwał jednak długo. Rob zakładał coraz to nowe zespoły i nieuchronnie poszerzał krąg swoich odbiorców w coraz to dziwniejszych kierunkach, a wtedy na horyzoncie pojawił się on – Tim „Ripper” Owens. Skurczybyk śpiewał w reaktywowanym Judas Priest i to jeszcze lepiej od Halforda, a ponadto nie był łysy!
Widząc to, Rob postanowił zniszczyć swój macierzysty zespół. W 1998 ogłosił wszem i wobec, że jest gejem i Judasi nie zasługują na miano prawdziwych metalowców. Ku jego zaskoczeniu nikt się tym nie przejął i zespół odzyskał szybko dawną popularność. W końcu, w 2005 Rob postanowił zabawić się w Ozzy'iego i wyrzucił Tima z zespołu, po czym umieścił się na jego miejscu. Do dzisiaj zresztą się z niego nie ruszył.
Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]
- Rob spał kiedyś z Brucem Dickinsonem[4].
- Halford cierpi na kompleks niższości wobec Black Sabbath. Zaśpiewał nawet trzy koncerty z tym zespołem, zastępując w 1992 Dio, a w 2004 Ozzy'iego. Koncert z 2004 Rob określił jako najlepszy prezent urodzinowy jaki dostał w życiu. Było to dokładnie w jego 53. urodziny.
- W 2015 roku podczas koncertu spadł ze swojego Harleya.
