Perfect: Różnice pomiędzy wersjami
(automatyczna podmiana) |
M Znacznik: edytor wizualny |
||
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Zbigniew Hołdys 2006.jpg|thumb|[[Zbigniew Hołdys|Zbychu Hołdys]], legendarne serce i dusza Perfectu, który wypisał się ze składu po dwóch płytach, a i tak jest uważany za najważniejszego z grupy. Polska odpowiedź na [[David Gilmour|Davida Gilmoura]] i [[Slash|Slasha]]]] |
|||
'''Perfect''' – polski [[zespół rockowy]] założony najprawdopodobniej gdzieś w czasach II Rzeczypospolitej, jeszcze za życia [[Józef Piłsudski|Marszałka Piłsudskiego]]. Znani są z wylansowania paru hitów, które społeczeństwo, w latach 80. wygłodniałe hymnów pokoleniowych, właśnie za takie uważa. Mimo że tematyka piosenek obraca się głównie wokół tematów bliskich rockmanom – czyli alkoholu i beznadziei życia. |
|||
== Najważniejsi członkowie == |
|||
Obecnie grają głównie na festynach i sylwestrach. |
|||
* '''[[Zbigniew Hołdys]]''' – głos pokolenia i sumienie narodu. Założyciel i pomysłodawca Perfectu, pierwszy wokalista i gitarzysta. Z czasem postanowił powiększyć skład i zaprosił do niego Markowskiego, który szybko zajął jego miejsce jako frontmana i wokalu, a z czasem nawet dobrał mu innych gitarzystów. Odszedł w 1991 roku. |
|||
* '''[[Grzegorz Markowski]]''' – wokalista, który raz chwyciwszy stery Perfectu nie oddał ich nigdy. Prowadził niesamowitą karierę solową, między innymi jako malarz wykańczający pierwsze odcinki [[Metro w Warszawie|warszawskiego metra]] i właściciel firmy budowlanej, a także śpiewając razem z córką. Na starość zyskał włosy a'la [[Geralt z Rivii]]. |
|||
* '''Ryszard Sygitowicz''' – gitarzysta ściągnięty do składu przez Markowskiego, by pozagłuszać Hołdysa. Miał być rodzimy [[Jimi Hendrix]], a wyszedł [[Jack Black]]. |
|||
* '''Piotr Szkudelski''' – perkusista, który wytrzymał w składzie bardzo wiele lat. Odszedł dopiero na kilka miesięcy przed końcem kariery. Poza tym, można o nim powiedzieć tyle, że był. |
|||
== |
== Dyskografia == |
||
Dyskografia Perfectu składa się z bardzo wielu płyt, choć przez większość fanów uznawane są tylko dwie pierwsze, ''Perfect'' i ''UNU'' oraz koncertówka oryginalnie nazwana ''Live''. Następne dwanaście lat grupa piła, jednak ostatecznie powróciła w wielkim stylu nagrywając siedem albumów studyjnych, siedem koncertowych, trzy wideo i czternaście składanek. Ostatecznie panowie stwierdzili, że nawet [[komercja]] ma jakieś granice i pożegnali się pierwszym w karierze singlem. |
|||
*{{t|Autobiografia}}podobno hymn pokolenia lat 80. Tak naprawdę to wynurzenia podrzędnego, starzejącego się gitarzysty, któremu w życiu nie wyszło i z rozrzewnieniem wspomina czasy młodości, gdy pił alpagę, dyskutował po świt i zaliczał na dachu na kocu panienki o twarzy Poli Raksy. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | * |
||
⚫ | |||
*{{t|Ale w koło jest wesoło}} utwór to tym, jakie przyjemności wynikają z ujarania się |
|||
*{{t|Co się stało z Magdą K?}}i do tej pory nie wiadomo, co się stało. A to był miejscowy proboszcz, ja wam mówię! |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
== |
== Ważniejsze przeboje == |
||
* '''Autobiografia''' – podobno hymn pokolenia lat 80. reprezentujących hasło ''sex, drugs, rock and roll & Pola Raksa''. |
|||
*{{t|Zamieniam się w psa}}szczekający Markowski – bezcenne. |
|||
⚫ | |||
*{{t|Trzeba żyć}}wzruszająca piosenka o tematyce pro życiowej, stanowczo odradzająca popełnienie samobójstwa. Zaśpiewana z Patrycją Markowską, która porównawszy wokal swój i ojca popadła w depresję i zaczęła regularnie ciąć się pestkami z pomidorów. Tak się kończy wspólne bieganie w stroju Adama po śniegu z kudłatym tatą… |
|||
⚫ | |||
*{{t|Nie pytaj}}i tak pan o ''twarzy jak stare jabłko'' ci nie odpowie. |
|||
⚫ | * '''Nie płacz Ewka''' – popularna pieśń obozowo-biwakowa. Mimo że podmiot liryczny płaczliwy deklaruje chęć przeprowadzenia się do przyjaciół na tamten świat, bo znajomym z tego świata w głowie tylko telewizor, meble i mały fiat, to ludziom zawsze wydaje się, że to chodzi o o przyjaciół ze szlaku z Bieszczad. |
||
*{{t|Schody}}tak, sam Markowski chciał być kiedyś takim jak ty. Oczywiście, że możesz już pociąć się ze szczęścia. |
|||
⚫ | |||
{{stub|muz}} |
|||
* '''Ale wkoło jest wesoło''' – pierwotnie miał protest song. Wyszła z tego piosenka, w której Hołdys się lansuje na tego niewygodnego. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Zobacz też == |
|||
* [[Grzegorz Markowski]] |
|||
* [[Zbigniew Hołdys]] |
|||
* [[Lady Pank]] |
|||
* [[Republika (zespół muzyczny)|Republika]] |
|||
* [[T.Love]] |
|||
[[Kategoria:Polskie zespoły]] |
[[Kategoria:Polskie zespoły]] |
Aktualna wersja na dzień 11:11, 24 kwi 2021
Perfect – polski zespół rockowy założony najprawdopodobniej gdzieś w czasach II Rzeczypospolitej, jeszcze za życia Marszałka Piłsudskiego. Znani są z wylansowania paru hitów, które społeczeństwo, w latach 80. wygłodniałe hymnów pokoleniowych, właśnie za takie uważa. Mimo że tematyka piosenek obraca się głównie wokół tematów bliskich rockmanom – czyli alkoholu i beznadziei życia.
Najważniejsi członkowie[edytuj • edytuj kod]
- Zbigniew Hołdys – głos pokolenia i sumienie narodu. Założyciel i pomysłodawca Perfectu, pierwszy wokalista i gitarzysta. Z czasem postanowił powiększyć skład i zaprosił do niego Markowskiego, który szybko zajął jego miejsce jako frontmana i wokalu, a z czasem nawet dobrał mu innych gitarzystów. Odszedł w 1991 roku.
- Grzegorz Markowski – wokalista, który raz chwyciwszy stery Perfectu nie oddał ich nigdy. Prowadził niesamowitą karierę solową, między innymi jako malarz wykańczający pierwsze odcinki warszawskiego metra i właściciel firmy budowlanej, a także śpiewając razem z córką. Na starość zyskał włosy a'la Geralt z Rivii.
- Ryszard Sygitowicz – gitarzysta ściągnięty do składu przez Markowskiego, by pozagłuszać Hołdysa. Miał być rodzimy Jimi Hendrix, a wyszedł Jack Black.
- Piotr Szkudelski – perkusista, który wytrzymał w składzie bardzo wiele lat. Odszedł dopiero na kilka miesięcy przed końcem kariery. Poza tym, można o nim powiedzieć tyle, że był.
Dyskografia[edytuj • edytuj kod]
Dyskografia Perfectu składa się z bardzo wielu płyt, choć przez większość fanów uznawane są tylko dwie pierwsze, Perfect i UNU oraz koncertówka oryginalnie nazwana Live. Następne dwanaście lat grupa piła, jednak ostatecznie powróciła w wielkim stylu nagrywając siedem albumów studyjnych, siedem koncertowych, trzy wideo i czternaście składanek. Ostatecznie panowie stwierdzili, że nawet komercja ma jakieś granice i pożegnali się pierwszym w karierze singlem.
Ważniejsze przeboje[edytuj • edytuj kod]
- Autobiografia – podobno hymn pokolenia lat 80. reprezentujących hasło sex, drugs, rock and roll & Pola Raksa.
- Pepe wróć! – kolejna pieśń, w której słuchacze doszukiwali się nie wiadomo czego, jakiegoś opozycjonisty o pseudonimie Pepe. A tak naprawdę chodziło o piwo. Pełne.
- Chcemy być sobą – poza tym, że łatwo refren przerobić na Chcemy bić ZOMO, to niewiele w niej buntu, którego się dopatrują fani.
- Nie płacz Ewka – popularna pieśń obozowo-biwakowa. Mimo że podmiot liryczny płaczliwy deklaruje chęć przeprowadzenia się do przyjaciół na tamten świat, bo znajomym z tego świata w głowie tylko telewizor, meble i mały fiat, to ludziom zawsze wydaje się, że to chodzi o o przyjaciół ze szlaku z Bieszczad.
- Niepokonani – hymn już z lat 90. Zespół tym samym deklaruje, że już nic więcej nowego nie nagra, bo trzeba zejść ze sceny niepokonanym. Jak obiecali, tak zrobili. Czternaście lat i pięć płyt później.
- Ale wkoło jest wesoło – pierwotnie miał protest song. Wyszła z tego piosenka, w której Hołdys się lansuje na tego niewygodnego.
- Niewiele ci mogę dać – ale jeśli but McCartneya wystarczy, to możesz wpaść w sobotę.
- Nie patrz jak ja tańczę – dostaniesz reklamówkę pomarańczy z Tesco z autografem, jeśli nie będziesz patrzeć. Albo nawet z Lidla, ale WYJDŹ!