Program

"Zanim zaczniesz pisać program
pomyśl dwa razy
abyś nie musiał pisać trzy razy!"

~ Przysłowie sumeryjskie

Program – coś, co jest pisane przy użyciu komputera w jakimś prostym języku programowania, jak np. PHP (Personal Hell Page, którego używanie może doprowadzić piszącego do szału), Turbo Pascal z dodatkiem nitrogliceryny, czy c# w tonacji d-moll.

Innymi odmianami programu jest program telewizyjny/prania i populistyczny program naprawy państwa. Pod względem humorystycznym, szczególną uwagę warto zwrócić na program „3 milionów mieszkań” z 2006 roku.

Typowy program

Typowy program napisany jest w języku programowania i składa się z losowo rozmieszczonych słów kluczowych danego języka (begin, {, while, średniki) oraz słów wybranych przez kodera.

Typowy program w C ma postać:

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <math.h>
#define _			;double
#define void			x,x
#define case(break,default)	break[O]:default[O]:
#define switch(bool) 		;for(;x<bool;
#define do(if,else)		inIine(else)>int##if?
#define true			(--void++)
#define false			(++void--)
char*O=" <60>!?\\\n"_ doubIe[010]_ int0,int1 _ Iong=0 _ inIine(int eIse){int
O1O=!O _ l=!O;for(;O1O<010;++O1O)l+=(O1O[doubIe]*pow(eIse,O1O));return l;}int
main(int booI,char*eIse[]){int I=1,x=-*O;if(eIse){for(;I<010+1;I++)I[doubIe-1]
=booI>I?atof(I[eIse]):!O switch(*O)x++)abs(inIine(x))>Iong&&(Iong=abs(inIine(x
)));int1=Iong;main(-*O>>1,0);}else{if(booI<*O>>1){int0=int1;int1=int0-2*Iong/0
[O]switch(5[O]))putchar(x-*O?(int0>=inIine(x)&&do(1,x)do(0,true)do(0,false)
case(2,1)do(1,true)do(0,false)6[O]case(-3,6)do(0,false)6[O]-3[O]:do(1,false)
case(5,4)x?booI?0:6[O]:7[O])+*O:8[O]),x++;main(++booI,0);}}}

lub (na wzór bombowca)

                                               || 
#include                                     <math.h>
#include                                   <sys/time.h>
#include                                   <X11/Xlib.h>
#include                                  <X11/keysym.h>
                                          double L ,o ,P
                                         ,_=dt,T,Z,D=1,d,
                                         s[999],E,h= 8,I,
                                         J,K,w[999],M,m,O
                                        ,n[999],j=33e-3,i=
                                        1E3,r,t, u,v ,W,S=
                                        74.5,l=221,X=7.26,
                                        a,B,A=32.2,c, F,H;
                                        int N,q, C, y,p,U;
                                       Window z; char f[52]
               /||||\               ; GC k; main(){ Display*e=            /||||\ 
 XOpenDisplay( 0); z=RootWindow(e,0); for (XSetForeground(e,k=XCreateGC (e,z,0,0),BlackPixel(e,0))
; scanf("%lf%lf%lf",y +n,w+y, y+s)+1; y ++); XSelectInput(e,z= XCreateSimpleWindow(e,z,0,0,400,400,
0,0,WhitePixel(e,0) ),KeyPressMask); for(XMapWindow(e,z); ; T=sin(O)){ struct timeval G={ 0,dt*1e6}
; K= cos(j); N=1e4; M+= H*_; Z=D*K; F+=_*P; r=E*K; W=cos( O); m=K*W; H=K*T; O+=D*_*F/ K+d/K*E*_; B=
sin(j); a=B*T*D-E*W; XClearWindow(e,z); t=T*E+ D*B*W; j+=d*_*D-_*F*E; P=W*E*B-T*D; for (o+=(I=D*W+E
*T*B,E*d/K *B+v+B/K*F*D)*_; p<y; ){ T=p[s]+i; E=c-p[w]; D=n[p]-L; K=D*m-B*T-H*E; if(p [n]+w[ p]+p[s
]== 0|K <fabs(W=T*r-I*E +D*P) |fabs(D=t *D+Z *T-a *E)> K)N=1e4; else{ q=W/K *4E2+2e2; C= 2E2+4e2/ K
 *D; N-1E4&& XDrawLine(e ,z,k,N ,U,q,C); N=q; U=C; } ++p; } L+=_* (X*t +P*M+m*l); T=X*X+ l*l+M *M;
  XDrawString(e,z,k ,20,380,f,17); D=v/l*15; i+=(B *l-M*r -X*Z)*_; for(; XPending(e); u *=CS!=N){
                                   XEvent z; XNextEvent(e ,&z);
                                       ++*((N=XLookupKeysym
                                         (&z.xkey,0))-IT?
                                         N-LT? UP-N?& E:&
                                         J:& u: &h); --*(
                                         DN -N? N-DT ?N==
                                         RT?&u: & W:&h:&J
                                          ); } m=15*F/l;
                                          c+=(I=M/ l,l*H
                                          +I*M+a*X)*_; H
                                         [=A*r+v*X-F*l+(]
                                      ---[E=.1+X*4.9/l,t]---
                                         [=T*m/32-I*T/24]
                                           )/S; K=F*M+(
                                           h* 1e4/l-(T+
                                           E*5*T*E)/3e2
                                           )/S-X*d-B*A;
                                           a=2.63 /l*d;
                                           X+=( d*l-T/S
                                            *(.19*E +a
                                            *.64+J/1e3
                                            )-M* v +A*
                                            Z)*_; l +=
                                            K *_; W=d;
                                            sprintf(f,
                                            "%5d  %3d"
                                            "%7d",p =l
                                           /1.7,(C=9E3+
                              O*57.3)%0550,(int)i); d+=T*(.45-14/l*
                             X-a*130-J* .14)*_/125e2+F*_*v; P=(T*(47
                             *I-m* 52+E*94 *D-t*.38+u*.21*E) /1e2+W*
                             179*v)/2312; select(p=0,0,0,0,&G); v-=(
                              W*F-T*(.63*m-I*.086+m*E*19-D*25-.11*u
                               )/107e2)*_; D=cos(o); E=sin(o); } }

Języki programowania bywają czasami wykorzystywane w specjalistycznych zastosowaniach. Np. język VGB Systemu V7 do zastosowań amatorskich systemów ekspertowych, rozwijany od lat 80-tych i będący od wersji 1.0 wersją 7. Aktualnie ma się ukazać wersja 2007 z unowocześnionymi wymaganiami systemowymi. Przykładowy program w języku cVGB - mutacji VGB, w której to wyeliminowano prawie całkowicie stosowanie klawiatury alfabetycznej:

140 357 878
1440 862 54
572
   8685<=32357 
   1432 140>477
140 320576 do 1402 386
if 572>607
140 357 140 357 572 140 357 607 140 357 685
140 140 RT 140
572 357 14032 47384 av 121

Fakty dotyczące tworzenia programów

• Pisanie programu to rozkosz. Kompilacja i testowanie programu to piekło.
• Nie ma dobrze działających programów - są programy za krótko testowane.
• Prawa Murphy'ego są jedynymi pewnikami przy pisaniu programów.
• Program jest jak talerz spaghetti - gdy pociągniesz z jednej strony, z drugiej zacznie się sypać.
• Jeżeli programista napisze dobrze działający kod źródłowy, kompilator prawdopodobnie wygeneruje błędny kod maszynowy.

Zobacz więcej artykułów w portalu o informatyce.