Manic Street Preachers: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(nowa strona) |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Manic Street Preachers in Brighton2004-4.jpg|thumb|250px|Granie na powiększonym, ułamanym [[kursor]]ze? Czemu nie!]] |
|||
'''Manic Street Preachers''' ([[język angielski|ang]]. ''Maniakalni Ulicowi Pastorzy'') – walijski zespół rockowy założony w Blackwood. Początkowo był czworokątem, po tajemniczym zaginięciu Richeya Edwardsa w 1995 funkcjonuje jako trójkąt aż do dzisiaj. Znani są właściwie z tego, że głośno pokazują swoje |
'''Manic Street Preachers''' ([[język angielski|ang]]. ''Maniakalni Ulicowi Pastorzy'') – walijski zespół rockowy założony w Blackwood. Początkowo był czworokątem, po tajemniczym zaginięciu Richeya Edwardsa w 1995 funkcjonuje jako trójkąt aż do dzisiaj. Znani są właściwie z tego, że głośno pokazują swoje [[socjalizm|socjalistyczne]] poglądy. Wspólnie z [[The Clash]] i [[Public Enemy]] należą więc do kategorii „zespołów politycznie zaangażowanych, które zaskakują Polaków posiadaniem własnego zdania”. |
||
== Znane utwory == |
|||
* '''Motorcycle Emptiness''' - pitolenie o jakiejś motocyklowej pustce. Próbowali zabrzmieć filozoficznie, jednak jak zawsze - nie udało im się. |
|||
* '''Stay Beautiful''' - nie bądź brzydki, zostań piękny! |
|||
* '''Nat West-Barclays-Midlands-Lloyds''' - utwór o brytyjskich bankach który został napisany w większości przez basistę, który próbował wyrazić swoje zdenerwowanie. Jednak piosenka się nie przyjęła - jak to wiadomo, piosenki o polityce rzadko się przyjmują. |
|||
* '''If You Tolerate This Your Children Will Be Next''' - pioseneczka stworzona kilka lat po zaginięciu Edwardsa. Ostrzega przed tym, że jeśli pozwolimy na to co się teraz dzieje ''bla bla bla'', to nasze dzieci będą następne. |
|||
== Dyskografia == |
|||
* ''Terroryści Pokolenia (1992)'' |
|||
* ''Złoto Przeciwko Duszy (1993)'' |
|||
* ''Święta Biblia (1994)'' |
|||
* ''Wszystko Musi Pójść (1996)'' |
|||
* ''To Jest Moja Prawda Powiedz Mi Swoją (1998)'' |
|||
* ''Znam Twojego Wroga (2001)'' |
|||
* ''Życiekrew (2004)'' |
|||
* ''Odeślij Tygrysy (2007)'' |
|||
* ''Dziennik dla Miłośników Zarazy (2009)'' |
|||
* ''Pocztówki od Młodego Mężczyzny (2010)'' |
|||
* ''Przewiń Film (2013)'' |
|||
* ''Futurologia (2014)'' |
|||
* ''Opór Jest Bezcelowy (2018)'' |
|||
== Członki == |
== Członki == |
||
* |
* '''James Dean Bradfield''' – [[wokalista]], najważniejszy z zespołu. Znany głównie z tego, że ma (miał?) ładną klatę i głos nie pasuje mu za bardzo do twarzy. Jest względnie normalny, w przeciwieństwie do pozostałych dwóch. |
||
* |
* '''Nicky Wire''' – komuch do kwadratu, niezrównoważony psychicznie, kryptogej i mało tego – [[basista]]. |
||
* |
* '''Sean Moore''' – [[perkusista|ten, co wali w gary]]. Zapewne jakiś krewny [[Mata (raper)|Maty]]. |
||
== Byłe członki == |
== Byłe członki == |
||
* |
* '''Richey Edwards''' – był od początków zespołu, aż do jego zniknięcia w 1995 roku. Nikt tak naprawdę nie wie, na czym grał, ale chociaż pisał teksty. Prawdopodobnie uciekł z domu, gdy mama i tata dowiedzieli się o jego romansie z basistą zespołu. |
||
{{stub|muz}} |
|||
[[Kategoria:Walijczycy]] |
|||
[[Kategoria:Zespoły rockowe]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 22:12, 20 lis 2020
Granie na powiększonym, ułamanym kursorze? Czemu nie!
Manic Street Preachers (ang. Maniakalni Ulicowi Pastorzy) – walijski zespół rockowy założony w Blackwood. Początkowo był czworokątem, po tajemniczym zaginięciu Richeya Edwardsa w 1995 funkcjonuje jako trójkąt aż do dzisiaj. Znani są właściwie z tego, że głośno pokazują swoje socjalistyczne poglądy. Wspólnie z The Clash i Public Enemy należą więc do kategorii „zespołów politycznie zaangażowanych, które zaskakują Polaków posiadaniem własnego zdania”.
Członki[edytuj • edytuj kod]
- James Dean Bradfield – wokalista, najważniejszy z zespołu. Znany głównie z tego, że ma (miał?) ładną klatę i głos nie pasuje mu za bardzo do twarzy. Jest względnie normalny, w przeciwieństwie do pozostałych dwóch.
- Nicky Wire – komuch do kwadratu, niezrównoważony psychicznie, kryptogej i mało tego – basista.
- Sean Moore – ten, co wali w gary. Zapewne jakiś krewny Maty.
Byłe członki[edytuj • edytuj kod]
- Richey Edwards – był od początków zespołu, aż do jego zniknięcia w 1995 roku. Nikt tak naprawdę nie wie, na czym grał, ale chociaż pisał teksty. Prawdopodobnie uciekł z domu, gdy mama i tata dowiedzieli się o jego romansie z basistą zespołu.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny muzyki. Jeśli wytrzymasz 10 minut w słuchawkach – rozbuduj go.
