Denise Milani: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(Na swój żałosny sposób to było akurat śmieszne, no ale bez przesady...)
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Denise Milani''' – [[USA|amerykańska]] [[seksbomba|bomba]] produkcji [[Czechy|czeskiej]], przeznaczona do rażenia [[mężczyzna|męskiego odłamu społeczeństwa]].
{{SDU/wstawka|2023-07-28}}
'''Denise Milani''' – [[USA|amerykańska]] bomba produkcji [[Czechy|czeskiej]], przeznaczona do rażenia [[mężczyzna|męskiego odłamu społeczeństwa]].


== Historia i użycie ==
== Historia i użycie ==

Broń Denisa zalicza się do rodzaju [[seksbomba|seksbomb]]. Została wyprodukowana [[24 maja]] [[1980]] we [[Frydek-Mistek|Frydku-Mistku]], ponieważ koła rządowe [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] [[socjalizm|socjalistycznej]] trzymały się zdania, że w pełni zimnej wojny i wyścigu zbrojeń trzeba majstrować wszelkie [[bomba|bomby]] wszystkich rodzajów. W 2002 (licząc sobie 21 rok, w związku ze zmianą sytuacji politycznej seksbomba została przewieziona do Stanów Zjednoczonych, ponieważ po zamachu we wrześniu 2001 roku Departament Obrony uważał, że Siły Zbrojne USA potrzebują stosowania nowych i skutecznych środków bojowych przeciwko międzynarodowej działalności [[Usama Ibn Laden|terrorystycznej]]. Po przyjeździe do USA seksbomba zmieniła swoje czeskie imię Denisa na angielski odpowiednik Denise, a zamiast nazwiska Krajíčková wzięła szlacheckie słówko Milani, ponieważ nie wypada absolwentce Instytutu Szlachetnie Urodzonych Panien mieć w swoim nazwisku wszelakich wykrętasów, krzaczków czy innych połamańców.
Broń ta została wyprodukowana, ponieważ [[Socjalizm|socjalistyczny]] rząd [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] wychodził z założenia, że w trakcie zimnej wojny i wyścigu zbrojeń trzeba konstruować wszelkie [[bomba|bomby]] wszystkich rodzajów. W 2002, w związku ze zmianą sytuacji politycznej, bomba została przewieziona do Stanów Zjednoczonych, ponieważ po zamachu we wrześniu 2001 roku Departament Obrony uważał, że Siły Zbrojne USA potrzebują nowych i skutecznych środków bojowych przeciwko międzynarodowej działalności [[Osama Ibn Laden|terrorystycznej]].


== Czynniki rażenia i cechy bomby ==
== Czynniki rażenia i cechy bomby ==
Podstawowym czynnikiem rażącym jest gigantyczny biust. Seksbomba Denise Milani charakteryzuje się:
Podstawowym czynnikiem rażącym jest gigantyczny (bo wypchany [[Trotyl|trotylem]]) biust. Według doniesień prasy, ów materiał wybuchowy może także znaleźć pokojowe zastosowanie jako petarda.
* szczupłą sylwetką bez „plastikowych potworów straszących nas w wysokobudżetowych produkcjach filmów dla dorosłych”
* śliczną twarzyczką wyposażoną w wyżej wymienioną sylwetkę
* dużą skutecznością
* światowym zasięgiem
Według doniesień prasy, materiał wybuchowy seksbomby Denise Milani może nie czynić szkód i znaleźć zastosowanie jako urządzenie [[piroman|pirotechniczne]] pt. petarda.


== Prowadzenie badań nad bombą ==
== Prowadzenie badań nad bombą ==
Seksbomba Denise Milani była intensywnie badana w celu wysunąć wnioski co do jej wpływu na ludzką psychikę. W 2007 roku przeprowadzono próbę seksbomby na prestiżowym konkursie piękności, gdzie spowodowana przez Denise Milani eksplozja jurorów była na tyle wielka, że konkursistka zyskala ich najwyższą notę i została uhonorowana tytułem Miss Bikini World 2007. 5 października 2009 roku w wyniku bombardowania czytelników [[Playboy]]a otrzymała tytuł „Belle du Jour”.
W 2007 roku przeprowadzono próbną detonację bomby na konkursie piękności, gdzie spowodowana przez Denise Milani eksplozja była na tyle wielka, że zyskala najwyższą notę jurorów i została uhonorowana tytułem Miss Bikini World 2007.


Departament Obrony Stanów Zjednoczonych żądał dalszych badań nad zasięgiem seksbomby i postanowił sprawdzić, czy jej skuteczność jest uniwersalna i broń może służyć do podbicia wszystkich mężczyzn bez wyjątku, od pomywacza zaczynając i na [[profesor]]ze kończąc. Ten test zakończył się pełnym powodzeniem. Badacze nakierowali seksbombę Denise Milani na kandydata do [[Nagroda Nobla|nagrody Nobla]], profesora fizyki teoretycznej [[Paul Frampton|Paula Framptona]], który od 30 lat był związany z wydziałem fizyki i astronomii na prestiżowym Uniwersytecie Karoliny Północnej (University of North Carolina, skrót UNC) w Chapel Hill. Prof. Paul H. Frampton opublikował w tym czasie 400 rozpraw naukowych, miał na swoim koncie 14 „przełomowych odkryć” i trzy rozprawy napisane wspólnie z noblistami. W wyniku rażenia owej siły żywej za pomocą wdzięków Denise Milani duża siła niszczycielska seksbomby otrzymała udowodnienie: prof. Frampton został wywalony z pracy. Po tej próbie nadano seksbombie przydomek [[Theodore Kaczynski|Unabomber]] o numerze dwa, pochodzący z kryptonimu UNABOM (UNiversity and Airline BOMbings), bowiem za pomocą seksbomby zwalczono profesora uniwersyteckiego, a aresztowano go na lotnisku.
Departament Obrony Stanów Zjednoczonych żądał dalszych badań nad zasięgiem bomby i postanowił sprawdzić, czy jej skuteczność jest uniwersalna i czy może służyć do podbicia wszystkich mężczyzn bez wyjątku, od pomywacza zaczynając i na [[profesor]]ze kończąc. Ten test zakończył się pełnym powodzeniem – badacze nakierowali bombę na kandydata do [[Nagroda Nobla|nagrody Nobla]], profesora fizyki teoretycznej [[Paul Frampton|Paula Framptona]], który opublikował w tym czasie 400 rozpraw naukowych, miał na swoim koncie 14 „przełomowych odkryć” i trzy rozprawy napisane wspólnie z noblistami. W wyniku detomacji Denise Milani profesor został jednak wywalony z pracy, potwierdzając tym samym wielką siłę rażenia bomby.


Ponieważ ten wypadek przyciągnął uwagę dziennikarzy różnych stran i odbił się głośnym echem we wszystkich [[media|środkach masowego przekazu]], na kolejnym posiedzeniu Zgromadzenia Ogólnego [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|Organizacji Narodów Zjednoczonych]] przystąpiono do dyskusji nad zagadnieniem zaprzestania doświadczeń z bronią Denise Milani. W dyskusji zabrali głos przedstawiciele czołowych [[uniwersytet]]ów świata, zwłaszcza p. Carol Folt, która jako [[pani z dziekanatu]] UNC nie mogła pogodzić się z tym, że kariera wybitnego profesora jej uczelni skończyła się kompromitacją. Przypuszcza się, że ministrowie spraw zagranicznych przystąpią wkrótce do redagowania komunikatu końcowego.
Ponieważ ten wypadek przyciągnął uwagę dziennikarzy i odbił się głośnym echem we wszystkich [[media]]ch, na kolejnym posiedzeniu [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|Oenzetu]] przystąpiono do dyskusji nad zaprzestaniem dalszych doświadczeń z bronią. W dyskusji zabrali głos przedstawiciele czołowych [[uniwersytet]]ów świata, zwłaszcza [[pani z dziekanatu]] UNC, która nie mogła pogodzić się z tym, że kariera wybitnego profesora jej uczelni skończyła się kompromitacją. Przypuszcza się, że ministrowie spraw zagranicznych przystąpią wkrótce do redagowania komunikatu końcowego.


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==

Aktualna wersja na dzień 08:08, 10 sie 2023

Denise Milaniamerykańska bomba produkcji czeskiej, przeznaczona do rażenia męskiego odłamu społeczeństwa.

Historia i użycie[edytuj • edytuj kod]

Broń ta została wyprodukowana, ponieważ socjalistyczny rząd Czechosłowacji wychodził z założenia, że w trakcie zimnej wojny i wyścigu zbrojeń trzeba konstruować wszelkie bomby wszystkich rodzajów. W 2002, w związku ze zmianą sytuacji politycznej, bomba została przewieziona do Stanów Zjednoczonych, ponieważ po zamachu we wrześniu 2001 roku Departament Obrony uważał, że Siły Zbrojne USA potrzebują nowych i skutecznych środków bojowych przeciwko międzynarodowej działalności terrorystycznej.

Czynniki rażenia i cechy bomby[edytuj • edytuj kod]

Podstawowym czynnikiem rażącym jest gigantyczny (bo wypchany trotylem) biust. Według doniesień prasy, ów materiał wybuchowy może także znaleźć pokojowe zastosowanie jako petarda.

Prowadzenie badań nad bombą[edytuj • edytuj kod]

W 2007 roku przeprowadzono próbną detonację bomby na konkursie piękności, gdzie spowodowana przez Denise Milani eksplozja była na tyle wielka, że zyskala najwyższą notę jurorów i została uhonorowana tytułem Miss Bikini World 2007.

Departament Obrony Stanów Zjednoczonych żądał dalszych badań nad zasięgiem bomby i postanowił sprawdzić, czy jej skuteczność jest uniwersalna i czy może służyć do podbicia wszystkich mężczyzn bez wyjątku, od pomywacza zaczynając i na profesorze kończąc. Ten test zakończył się pełnym powodzeniem – badacze nakierowali bombę na kandydata do nagrody Nobla, profesora fizyki teoretycznej Paula Framptona, który opublikował w tym czasie 400 rozpraw naukowych, miał na swoim koncie 14 „przełomowych odkryć” i trzy rozprawy napisane wspólnie z noblistami. W wyniku detomacji Denise Milani profesor został jednak wywalony z pracy, potwierdzając tym samym wielką siłę rażenia bomby.

Ponieważ ten wypadek przyciągnął uwagę dziennikarzy i odbił się głośnym echem we wszystkich mediach, na kolejnym posiedzeniu Oenzetu przystąpiono do dyskusji nad zaprzestaniem dalszych doświadczeń z tą bronią. W dyskusji zabrali głos przedstawiciele czołowych uniwersytetów świata, zwłaszcza pani z dziekanatu UNC, która nie mogła pogodzić się z tym, że kariera wybitnego profesora jej uczelni skończyła się kompromitacją. Przypuszcza się, że ministrowie spraw zagranicznych przystąpią wkrótce do redagowania komunikatu końcowego.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]