Ian Gillan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(nowa strona)
 
(Nie pokazano 32 wersji utworzonych przez 13 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{sur|angielskiego muzyka|imię|Jan}}
'''Ian Gillan''' (znany też jako „Człowiek, który wyrzucił [[Ritchie Blackmore|Blackmore'a]]”, ur. 19 sierpnia 1945 w Hounslow) – brytyjski wyjec znany z zespołów [[Deep Purple]] i [[Black Sabbath]]. Znany z zamiłowania do piosenek, w których więcej jęczy i stęka niż śpiewa.
[[Plik:Ian_Gillan-04.jpg|200px|thumb|Ian uzewnętrznia się do mikrofonu. Mało zawału nie dostanie, taki czerwony]]

'''Ian Gillan''' (znany też jako „Człowiek, który wyrzucił [[Ritchie Blackmore|Blackmore'a]]”, ur. [[19 sierpnia]] [[1945]] w Hounslow) – brytyjski wyjec znany z zespołów [[Deep Purple]] i [[Black Sabbath]]. Znany z zamiłowania do piosenek, w których więcej jęczy i stęka niż śpiewa.


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Swoją karierę Gillan zaczynał w nikomu nieznanych zespołach The Javelins i Episode Six. Przełomowym momentem jego kariery było dołączenie w 1969 roku do Deep Purple. Nagrał z nimi parę płyt, po czym po ostrej kłótni Gillan opuścił zespół. Poniżej prezentujemy jej skrócony zapis zarejestrowany hotelową kamerą:


<poem>
Swoją karierę Gillan zaczynał w nikomu nieznanych zespołach The Javelins i Episode Six. Przełomowym momentem jego kariery było dołączenie w 1968 roku do Deep Purple. Nagrał z nimi parę płyt, po czym po ostrej kłótni Gillan opuścił zespół. Poniżej prezentujemy jej skrócony zapis zarejestrowany hotelową kamerą:
Rogacz! Rogacz! Rogacz!

A ty lubisz Niemki. Nie zdziwię się jak przerzucisz się na młodych chłopców. Swoją drogą jak tam twoja Helga?
''Ritchie Blackmore'': Rogacz! Rogacz! Rogacz!
Od{{Cenzura3}}l się od Babs!

Cóż za kobiece imię... Nazwę tak swój [[traktor]].
''Ian Gillan'': A ty lubisz Niemki. Nie zdziwię się jak przerzucisz się na młodych chłopców. Swoją drogą jak tam twoja Helga?

''R. B.'': Od{{Cenzura2}}l się od Babs!

''I. G.'': Cóż za kobiece imię... Nazwę tak swój [[traktor]].

Następnie słychać odgłos tłuczonego szkła i płacz Gillana, z którego da się zrozumieć:
Następnie słychać odgłos tłuczonego szkła i płacz Gillana, z którego da się zrozumieć:

– Poskarżę się Rogerowi!
– Poskarżę się Rogerowi!
Potem następuje trzaśnięcie drzwiami, któremu towarzyszy szyderczy śmiech Ritchiego i tryumfalny okrzyk:
Potem następuje trzaśnięcie drzwiami, któremu towarzyszy szyderczy śmiech Ritchiego i tryumfalny okrzyk:

– Pedał!
– Pedał!
</poem>


Ian opuścił więc Deep Purple i założył własny zespół ''Ian Gillan Band'', grający głównie jazz-rock. Niestety nazwa okazała się dla fanów zbyt trudna do zapamiętania i szybko skrocona do ''Gillan''. Nagrali razem parę przeciętnie sprzedających się płyt po czym w głowie wokalisty zrodziła się idea dołączenia do [[Black Sabbath]], bo jak sam argumentował: „chciałem se pokleć i chwalić [[Szatan]]a, a w mojem zespole to jakoś tak gupio by było, co nie? ”. Z jego „klęcia” wyszło tyle, że album ''Born Again'' trafił na listę najbardziej obscenicznych albumów według PMRC, cokolwiek by to nie było, a żona, o której była jedna z piosenek po raz drugi rozwiodła się z wokalistą.
W 1973 Ian opuścił więc Deep Purple, a już w 1976 założył własny zespół ''Ian Gillan Band'' (nad tą oryginalną nazwą myślał 3 lata, stąd przerwa w działalności), grający głównie jazz-rock. Niestety nazwa okazała się dla fanów zbyt trudna do zapamiętania i została szybko skrócona do ''Gillan''. Nagrali razem kilka przeciętnie sprzedających się płyt, po czym, w głowie wokalisty zrodziła się idea dołączenia do [[Black Sabbath]], bo jak sam argumentował: „chciałem se pokląć i chwalić [[Szatan]]a, a w mojem zespole to jakoś tak gupio by było, co nie?”. Z jego „klęcia” wyszło tyle, że album ''Born Again'' trafił na listę najbardziej obscenicznych albumów według PMRC, cokolwiek by to nie było, a żona, o której była jedna z piosenek, po raz drugi rozwiodła się z wokalistą.

Zrozpaczony Gillan porzucił więc Black Sabbath i dołączył do reaktywowanego Deep Purple, z którymi wydał kolejne dwie płyty po czym <s>ponownie dał się wyrzucić Blackmore'owi</s> odszedł by poświęcić się solowej działalności. Wytwórnia namówiła go jednak do powrotu z okazji 25-lecia zespołu. Nagrali razem płytę ''Battle Rages On...'' po czym niemożliwe stało się możliwe i Gillanowi udało się wywalić Ritchiego z zespołu. Od tego czasu muzyka Deep Purple zaczęła zmierzać w kierunku jazz-rocka. W międzyczasie Gillan wydał solowy album ''Gillan's Inn'', który zawiera ponowne nagrania niektórych utworów z lat wcześniejszych. Do gry zaprosił wtedy wielu innych muzyków, między innymi wokalistów, bo nie był już w stanie zaśpiewać tak jak dwadzieścia czy trzydzieści lat temu. Dlatego też na płycie możemy usłyszeć [[Ronnie James Dio|Ronniego Jamesa Dio]], [[Tony Iommi|Tony'ego Iommiego]], Janicka Gersa ([[Iron Maiden]]) czy Jona Lorda, ktory nie był już wtedy członkiem Deep Purple.

== Dyskografia ==

===Ian Gillan Band/Gillan===
* ''Child In Time'' (''Dziecko W Czasie'', 1976) – zawiera skróconą wersję ''Child In Time'' Deep Purple – tylko 7 zamiast 10 minut.
* ''Clear Air Turbulence'' (''Turbulencje od Czystego Powietrza'', 1977) – ostateczne wyłonienie się tendencji jazz-rockowych.
* ''Scarabus'' (''Skarabeusz'', 1977) – tu z kolei mamy do czynienia z tytułem zawierającym przesłanie do Blackmore'a.
* ''Gillan'' (''Gillan'', 1978) – pierwszy album po skróceniu nazwy.
* ''Mr. Universe'' (''Pan Świat'' 1979) – a tutaj z kolei Ian zrobił niczym [[Józef Stalin|Stalin]] czystkę starego składu zespołu i nagrał coś bliższego hard-rockowi.
* ''Glory Road'' (''Droga <s>chały</s> chwały'', 1980) – kontynuacja nurtu hard-rockowego.
* ''Future Shock'' (''Przyszły szok'', 1981) – „Tato, tato! Zostałeś dziadkiem!”
* ''Magic'' (''Magiczny'', 1982) – może on i magiczny, ale na pewno mało odkrywczy.


===Solo===
== Zobacz też ==
* [[Geezer Butler]]
* ''Accidentally on Purpose'' (''Incydentalnie w zamiarze'', 1988, z Rogerem Gloverem) – Glover nie mógł pogodzić się z tym, że Gillan odszedł z Purpli i nagrali razem album.
* [[Geoff Nicholls]]
* ''Naked Thunder'' (''Nagi Grzmot'', 1990) – nie wiadomo o co chodzi, ale podejrzewa się, że tutaj Gillan również „chciał sobie pokleć”, tyle że tym razem na Blackmore'a.
* [[Ozzy Osbourne]]
* ''Toolbox'' (''Skrzynka z narzędziami'', 1991) – Gillanowi objawiły się obrazy z piekła rodem (scena, w której morduje Blackmore'a) i postanowił wydać o tym album.
* [[Tony Iommi]]
* ''Dreamcatcher'' (''Łapacz Snów'', 1997) – na ten album wciśnięto kawałki, które nie nadawały się na wydawnictwa Purpli.
* [[Tony Martin]]
* ''Gillan's Inn'' (''Oberża Gillana, 2006) – tribute album dla własnego siebie z okazji 40-lecia zawodzenia.
* ''One Eye to Morocco'' (''Jedno Oko na Maroko'', 2009) – a drugie na sufit.


{{Black Sabbath}}
Ian Gillan grał też rolę [[Jezus]]a w musicalu ''Jesus Christ Superstar''. Niewątpliwie utożsamiał się z tą rolą, gdyż stała się ona podstawą do napisania tekstu piosenki ''Born Again'' z albumu Black Sabbath o tym samym tytule.


{{DEFAULTSORT:Gillian, Ian}}
[[Kategoria:Angielscy wokaliści]]
[[Kategoria:Angielscy wokaliści]]
[[Kategoria:Wokaliści rockowi]]
[[Kategoria:Wokaliści rockowi]]
[[Kategoria:Wokaliści metalowi]]
[[Kategoria:Black Sabbath]]
[[Kategoria:Deep Purple]]

Aktualna wersja na dzień 10:08, 12 lut 2022

Ian uzewnętrznia się do mikrofonu. Mało zawału nie dostanie, taki czerwony

Ian Gillan (znany też jako „Człowiek, który wyrzucił Blackmore'a”, ur. 19 sierpnia 1945 w Hounslow) – brytyjski wyjec znany z zespołów Deep Purple i Black Sabbath. Znany z zamiłowania do piosenek, w których więcej jęczy i stęka niż śpiewa.

Życiorys[edytuj • edytuj kod]

Swoją karierę Gillan zaczynał w nikomu nieznanych zespołach The Javelins i Episode Six. Przełomowym momentem jego kariery było dołączenie w 1969 roku do Deep Purple. Nagrał z nimi parę płyt, po czym po ostrej kłótni Gillan opuścił zespół. Poniżej prezentujemy jej skrócony zapis zarejestrowany hotelową kamerą:

– Rogacz! Rogacz! Rogacz!
– A ty lubisz Niemki. Nie zdziwię się jak przerzucisz się na młodych chłopców. Swoją drogą jak tam twoja Helga?
– OdCenzura2.svgl się od Babs!
– Cóż za kobiece imię... Nazwę tak swój traktor.
Następnie słychać odgłos tłuczonego szkła i płacz Gillana, z którego da się zrozumieć:
– Poskarżę się Rogerowi!
Potem następuje trzaśnięcie drzwiami, któremu towarzyszy szyderczy śmiech Ritchiego i tryumfalny okrzyk:
– Pedał!

W 1973 Ian opuścił więc Deep Purple, a już w 1976 założył własny zespół Ian Gillan Band (nad tą oryginalną nazwą myślał 3 lata, stąd przerwa w działalności), grający głównie jazz-rock. Niestety nazwa okazała się dla fanów zbyt trudna do zapamiętania i została szybko skrócona do Gillan. Nagrali razem kilka przeciętnie sprzedających się płyt, po czym, w głowie wokalisty zrodziła się idea dołączenia do Black Sabbath, bo jak sam argumentował: „chciałem se pokląć i chwalić Szatana, a w mojem zespole to jakoś tak gupio by było, co nie?”. Z jego „klęcia” wyszło tyle, że album Born Again trafił na listę najbardziej obscenicznych albumów według PMRC, cokolwiek by to nie było, a żona, o której była jedna z piosenek, po raz drugi rozwiodła się z wokalistą.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]