Antychryst (film): Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(nowa strona)
Znacznik: edytor źródłowy
 
Znacznik: edytor źródłowy
Linia 1: Linia 1:
'''Antychryst''' – poważny film psychologiczno-pedagogiczny stworzony dzięki nocnemu czytaniu kategorii z rodzajami kompleksów na [[Wikipedia|Wikipedii]]. Scenariusz został napisany przez [[Lars von Trier|Larsa von Triera]], który zdołał wykreować obraz tak głęboki, że rozumieją go tylko stworzenia żyjące poniżej 10 tysięcy metrów pod poziomem morza. Krążą pogłoski, że po wykonani pracy autor opadł nieprzytomny na świeżo wypastowane panele i nie zdołał nawet wymyślić imion dla bohaterów.
'''Antychryst''' – poważny film psychologiczno-pedagogiczny stworzony dzięki nocnemu czytaniu kategorii z rodzajami kompleksów na [[Wikipedia|Wikipedii]]. Scenariusz został napisany przez [[Lars von Trier|Larsa von Triera]], który zdołał wykreować obraz tak głęboki, że rozumieją go tylko stworzenia żyjące poniżej 10 tysięcy metrów pod poziomem morza. Krążą pogłoski, że po wykonaniu pracy autor opadł nieprzytomny na świeżo wypastowane panele i nie zdołał nawet wymyślić imion dla bohaterów.


== Geneza utworu ==
== Fabuła ==
== Fabuła ==
{{spojler}}
{{spojler}}
Film rozpoczyna się w momencie nieprzyzwoitym dla nieletnich, gorliwych [[mormon]]ów i muzułmanów przy świetle dnia, bowiem w chwili, kiedy para małżeńska zamiast czytania wspólnie [[Biblia|Biblii]], Koranu, czy opowiadań Lovecrafta, praktykuje w sypialni buddyzm tantryczny na stole. Tymczasem ich dwuletni syn dotknięty upadkiem obyczajów na świecie, postanawia wyjść na balkon, by się przewietrzyć i ewentualnie z zimna wejśc w stan [[hipotermia|hipotermii]]. Oddychając zimowym powietrzem, rozmyśla o tym, jak świat dzięki Internetowi stracił godność i [[Nonźródła:Internet bez Boga|Boga]]. Wiedziony faktem, że po upadku, maskotka przetrwała, skacze w ślad za nią w ramach [[manifa|manifestacji]] przeciwko wszechobecnemu sekularyzmowi. Zajęci pilnymi sprawami rodzice oczywiście zauważają truchło dopiero wtedy, gdy po wyniesieniu śmieci z całego tygodnia w mieszkaniu nadal cuchnie.
Film rozpoczyna się w momencie nieprzyzwoitym dla nieletnich, gorliwych [[mormon]]ów i muzułmanów przy świetle dnia, bowiem w chwili, kiedy para małżeńska zamiast czytania wspólnie [[Biblia|Biblii]], Koranu, czy opowiadań Lovecrafta, praktykuje w sypialni buddyzm tantryczny na stole. Tymczasem ich dwuletni syn dotknięty upadkiem obyczajów na świecie, postanawia wyjść na balkon, by się przewietrzyć i ewentualnie z zimna wejść w stan [[hipotermia|hipotermii]]. Oddychając zimowym powietrzem, rozmyśla o tym, jak świat dzięki Internetowi stracił godność i [[Nonźródła:Internet bez Boga|Boga]]. Wiedziony faktem, że po upadku, maskotka przetrwała, skacze w ślad za nią w ramach [[manifa|manifestacji]] przeciwko wszechobecnemu sekularyzmowi. Zajęci pilnymi sprawami rodzice oczywiście zauważają truchło dopiero wtedy, gdy po wyniesieniu śmieci z całego tygodnia w mieszkaniu nadal cuchnie. Po mszy świętej i posprzątaniu pokoju dziecka, kobieta przypomina sobie o fakcie, że nie spała przez trzy dni, więc odbija to sobie poobiednią drzemką na podłodze. Zaniepokojony nawarstwiającym się kurzem mąż odrywa się od studiów nad ideologią [[Barbara Santana|Barbary Santany]] oraz interpretacjami najnowszej części [[Poradnik Uśmiechu|Poradnika Uśmiechu]], a zamiast tego zawozi żonę do najtańszej, państwowej kliniki.

Po kilku tygodniach spędzonych na spożywaniu pełnowartościowych posiłków, takich jak przypalony kotlet mielony z tłuczonymi ziemniakami, czy kanapka z serkiem topionym „Hochland”, kobieta wraca do domu gdzie wszystko na jej powrót zostało dokładnie odkurzone. Mąż dokonał gruntownej zmiany wystroju mieszkania – półki na książki zostały zapełnione opowieściami o [[Cthulhu]], biurko zasypane artykułami o enancjodromii, a w skrzyni leżał kaftan bezpieczeństwa, żeby w razie czego uchronić potencjalnego pacjenta przed nagłą ochotą na pójście na spacer. Po zaparzeniu kawy z ziaren pochodzących prosto z [[Turcja|Imperium Osmańskiego]], mówi żonie, że wreszcie rezygnuje z lewego zwolnienia i postanowił zająć się swoim zawodem na poważnie. Aby zyskać sławę godną [[Carl Jung|Carla Junga]], czy [[Dziadek z reklamy Sagi|Dziadka z reklamy Sagi]], decyduje się na przeprowadzenie w zaciszu domowym terapii eksperymentalnej. Nie od dziś wiadomo, że najlepsze pomysły rodzą się w samotności lub na toalecie, a las to jedna wielka toaleta. Dlatego też psychoterapeuta zabiera żonę do lasu.





== Bohaterowie ==
== Bohaterowie ==

Wersja z 17:37, 7 sty 2016

Antychryst – poważny film psychologiczno-pedagogiczny stworzony dzięki nocnemu czytaniu kategorii z rodzajami kompleksów na Wikipedii. Scenariusz został napisany przez Larsa von Triera, który zdołał wykreować obraz tak głęboki, że rozumieją go tylko stworzenia żyjące poniżej 10 tysięcy metrów pod poziomem morza. Krążą pogłoski, że po wykonaniu pracy autor opadł nieprzytomny na świeżo wypastowane panele i nie zdołał nawet wymyślić imion dla bohaterów.

Geneza utworu

Fabuła

Film rozpoczyna się w momencie nieprzyzwoitym dla nieletnich, gorliwych mormonów i muzułmanów przy świetle dnia, bowiem w chwili, kiedy para małżeńska zamiast czytania wspólnie Biblii, Koranu, czy opowiadań Lovecrafta, praktykuje w sypialni buddyzm tantryczny na stole. Tymczasem ich dwuletni syn dotknięty upadkiem obyczajów na świecie, postanawia wyjść na balkon, by się przewietrzyć i ewentualnie z zimna wejść w stan hipotermii. Oddychając zimowym powietrzem, rozmyśla o tym, jak świat dzięki Internetowi stracił godność i Boga. Wiedziony faktem, że po upadku, maskotka przetrwała, skacze w ślad za nią w ramach manifestacji przeciwko wszechobecnemu sekularyzmowi. Zajęci pilnymi sprawami rodzice oczywiście zauważają truchło dopiero wtedy, gdy po wyniesieniu śmieci z całego tygodnia w mieszkaniu nadal cuchnie. Po mszy świętej i posprzątaniu pokoju dziecka, kobieta przypomina sobie o fakcie, że nie spała przez trzy dni, więc odbija to sobie poobiednią drzemką na podłodze. Zaniepokojony nawarstwiającym się kurzem mąż odrywa się od studiów nad ideologią Barbary Santany oraz interpretacjami najnowszej części Poradnika Uśmiechu, a zamiast tego zawozi żonę do najtańszej, państwowej kliniki.

Po kilku tygodniach spędzonych na spożywaniu pełnowartościowych posiłków, takich jak przypalony kotlet mielony z tłuczonymi ziemniakami, czy kanapka z serkiem topionym „Hochland”, kobieta wraca do domu gdzie wszystko na jej powrót zostało dokładnie odkurzone. Mąż dokonał gruntownej zmiany wystroju mieszkania – półki na książki zostały zapełnione opowieściami o Cthulhu, biurko zasypane artykułami o enancjodromii, a w skrzyni leżał kaftan bezpieczeństwa, żeby w razie czego uchronić potencjalnego pacjenta przed nagłą ochotą na pójście na spacer. Po zaparzeniu kawy z ziaren pochodzących prosto z Imperium Osmańskiego, mówi żonie, że wreszcie rezygnuje z lewego zwolnienia i postanowił zająć się swoim zawodem na poważnie. Aby zyskać sławę godną Carla Junga, czy Dziadka z reklamy Sagi, decyduje się na przeprowadzenie w zaciszu domowym terapii eksperymentalnej. Nie od dziś wiadomo, że najlepsze pomysły rodzą się w samotności lub na toalecie, a las to jedna wielka toaleta. Dlatego też psychoterapeuta zabiera żonę do lasu.



Bohaterowie

  • On – psycholog z powołania próbujący zdobyć sławę za pomocą nowej terapii eksperymentalnej polegającej między innymi na zamknięciu pacjenta w szopce na końcu cywilizacji i lekkim podduszaniu od czasu do czasu.