Yandere

Każdy kto wejdzie między mną, a Yukim zginie!

Yuno Gasai — podręcznikowy przykład osoby z tą chorobą

Jeden z wielu domniemanych przez osobę chorą sposobów na zauroczenie obiektu westchnień

Amerykanie nie gęsi, swe yandere mają

Yandere – choroba psychiczna podobna do Tsundere, gdyż w obu przypadkach osoba chora próbuje okazywać miłość obiektowi westchnień w bardzo nietypowy sposób, jednak chorująca zamiast być wredną zołzą, zachowuje się jak zbieg z wariatkowa. Dolegliwość ta dotyczy głównie kobiet, lecz zdarzają się przypadki męskie, które jednak w przeciwieństwie do płci pięknej nie są mile widziane.

Epidemiologia

Choroba występuje głównie w anime, ale można ją spotkać w prawdziwym świecie tyle, że pod innymi nazwami.

Etymologia

Nazwa (jap. ヤンデレ) jest połączeniem dwóch japońskich wyrazów: yanderu (病んでる, być py) i deredere (でれでれ, zauroczony). Krótko mówiąc: osoba, która się zakochuje i przez to dostaje świra. Nawet sami Japończycy nie mają pojęcia, co jest tak pociągającego w szaleńcach, którzy potrafią w każdej chwili skrzywdzić bez powodu drugiego człowieka. Mimo to, postacie tego pokroju są lubiane i popularne w anime. Tym słowem określa się też chorego na to zaburzenie.

Etiologia

Nie zostały jeszcze odkryte przyczyny choroby, jednak przypuszcza się, iż powodami mogą być wcześniejsze zaburzenia psychiczne, niekorzystne aspekty socjologiczne (ubóstwo, dyskryminacja, dręczenie), niskie poczucie wartości, doświadczane w dzieciństwie traumy, chęć złowienia fanów poprzez epatowanie przemocą lub kompletna niewiedza twórcy na temat działania ludzkiej psychiki.

Faza normalna i psychotyczna

Rozwój choroby jest podzielony na dwie fazy: na normalną i psychotyczną.

W fazie normalnej, chorująca zachowuje się jak przeciętna osoba. Jest miła i przyjazna dla innych. Znaczna zmiana następuje, w momencie gdy się zakochuje i jednocześnie dochodzi do tragicznych wydarzeń. Po nich następuje faza psychotyczna, podczas którego osoba chora staje się kimś w rodzaju Terminatora skrzyżowanego z MacGyverem i Hannibalem Lecterem.

Etap psychozy można rozpoznać po mimice: oczy osoby chorej są pozbawione blasku i wydają się być martwe, a na ustach maluje się uśmieszek typowego psychopaty. Jednak trzeba zaznaczyć, że taki wyraz twarzy nie zawsze się pojawia. Chorująca jest tak zdeterminowana o bycie jedyną partnerką dla ukochanego, że sami dresiarze baliby się stać na jej drodze. Zyskuje ona umiejętność łamania praw logiki, fizyki, a nawet praw anime: potrafi odrąbać czyjeś kończyny w sekundę, staje się szybsza od Usaina Bolta na setkę, teleportuje się, walczy niczym Bruce Lee, posługuje broniami skradzionymi z bazy wojskowej jak zawodowy żołnierz, hackuje w minutę bazę danych FBI, robi najlepsze artykuły na Nonsensopedii itp. Ponadto podczas tej fazy jest nieśmiertelna. Choćbyś ją nawet przylił w łeb, to i tak za chwilę wstanie i będzie kontynuować to, co przedtem robiła (i przy okazji wypruje ci flaki za cios, który jej zadałeś).

Wszystko to robi po to, by ich obiekt westchnień na nie spojrzał. Nawet jeśli potencjalny partner ją nie cierpi i powiedział jej prosto w twarz, żeby się odpiliła, taka kobieta będzie za nim podążać i go kochać.

Fazy ciągle się zmieniają. Po etapie psychotycznym zachowanie chorej wraca do normy do czasu, gdy znów się coś złego wydarzy.

Yandere a Yangire

Pomimo podobnych nazw oraz zachowań, oba wyrazy różnią się bodźcem, przez którego chora oszalała. W przypadku yandere jest tylko i wyłącznie miłość, a w yangire może to być wszystko: nieudany seks, kosmetyki, źle ugotowany obiad, kiepski artykuł na Nonsensopedii itd.

Objawy i rozpoznanie

• Zrobi dosłownie wszystko, byleby obiekt zauroczenia się nią zainteresował: nauczyć się inżynierii kwantowej od deski do deski, wysadzić sejm czy wybudzić Cthulhu z wiecznego snu.
• Jest chorobliwie zazdrosna, stąd też będzie rzucała się na każdego, kto zbliży się do ukochanego w odległości kilku kilometrów.
• Podczas szału staje się silniejsza od Pudziana. Potrafi wtedy z łatwością odciąć łeb każdemu (nawet partnerowi).
• Ma kompletnego bzika na punkcie swego ukochanego, do tego stopnia, że jest w stanie włamać się do FBI, by dowiedzieć się czegoś więcej o obiekcie swoich westchnień.
• Poza ukochanym, ma dziwne zamiłowanie do krwi, ostrych narzędzi i flaków.
• Nikt nie zauważa zmian w zachowaniu chorej, nawet jeżeli ta zamordowała kogoś w biały dzień.
• Nie przyjmuje do wiadomości żadnej odmowy, a kosz od swoich partnerów znosi albo bardzo źle, albo wcale.
• W fazie psychotycznej jej najczęściej przybieranym wyrazem twarzy jest psychopatyczny uśmieszek oraz puste, martwe oczy.
• Jej charakterystyczna poza to patrzenie na kogoś ze wcześniej wspomnianą miną, trzymając przy tym jakieś ostre narzędzie. Często chora jest też umazana krwią.
• W swojej torbie zazwyczaj nosi ze sobą broń (czasami bronie) białą lub palną.
• Podczas psychozy ma tendencję do satanistycznego śmiechu.

Leczenie

Na chwilę obecną nie ma lekarstwa, które zmniejszyłoby występowanie objawów choroby, jednak na szczęście istnieją liczne sposoby nie wymagające stosowania psychotropów:

W fazie normalnej:

• dać im w prezencie ładną, białą koszulę z długimi rękawami i zmusić, aby ją ubrały.
• oszaleć tak samo jak one.
• wysłać je na kolonie.
• zabić je, ale ta opcja jest bardzo ryzykowna, a w przypadku niepowodzenia, ma się przerąbane.

W fazie psychotycznej nie można nic im zrobić – ma się przene.

Zobacz też

• Anime
• Tsundere
• Higurashi no Naku Koro ni
• School Days
• Mirai Nikki