Higurashi no Naku Koro ni

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Frytki z keczupem, czyli Higurashi no Naku Koro ni

Hah! To ma być horror?

Reakcja przeciętnego widza po zobaczeniu pierwszego odcinka

O ja pierdolę…

Reakcja przeciętnego widza po zobaczeniu 4 odcinka

Higurashi no Naku Koro nianime, w którym słowo komedia jest rozumiane dość pokrętnie, a czarny humor Quentina Tarantino wygląda przy nim jak kosodrzewina przy sekwoi. Powszechnie uważane za japońską wersję Happy Tree Friends.

Fabuła[edytuj • edytuj kod]

Wielki Brat Patrzy
Uwaga!

Warning / Achtung / Attention / Attenzione / Advertencia / Pozor / Atenção / Внимание / Увага / Προσοχή / Figyelem / Advarsel / Įspėjimas / Waarschuwing / გაფრთხილება / Զգուշացում / 危ない / 警告 / 注目 / 경고 / אזהרה / चेतावनी / คำเตือน / تحذير !

W dalszej części artykułu znajdują się tajne informacje.
Kontynuowanie czytania może poskutkować odwiedzinami smutnych panów w garniturach.

Rzecz dzieje się w Hinamizawie – wsi zabitej dechami pełnej psychopatów, gdzie najbardziej normalne są małe dziewczynki z obłędem w oczach, umazane krwią i ganiające z nożami, wydające z siebie przy tym satanistyczny śmiech.

Fabuła wygląda mniej więcej tak, że do Wiochy Zabitej Dechami przeprowadza się młodzian imieniem Keiichi (bądź K1[1]), by wraz z rodzicielami wynajmować tam najbardziej szpanerską willę w okolicy. Zaczyna się kumplować ze stadkiem psychotycznych dziewcząt, z którymi codziennie po szkole uprawia ostry hazard. Oczywiście robi za tego-ciołka-co-zawsze-przegrywa. Wszyscy tak sobie beztrosko wiodą żywot (cały miesiąc) aż do czasu, gdy nasz protagonista odkrywa zastraszająco rozpowszechnioną w Hinamizawie Sektę Oyashiro-samy i związaną ze Świętem Wrzucania Wełny Do Rzeki (zaraz obok Święta Znoszonej Bielizny najpopularniejszy miejscowy festiwal) klątwę. Zaczyna się za bardzo interesować i od tej pory już go nie lubią.

Można tu znaleźć także wątek bliźniaczek – Mion i Shion Sonozaki, obdarzonych najbardziej mrożącym krew w żyłach zacieszem ze wszystkich bohaterek. Z powodu dość liniowej fabuły scenarzyści serialu postanowili obdarzyć największą powagą małą dziewczynkę.

Bohaterowie[edytuj • edytuj kod]

Nie chowaj się, Rena i tak cię znajdzie!
  • Reina Rena – dziewczę kompletnie zwariowane na punkcie „słodkich” rzeczy (tyczy się to także ludzi), na widok których doznaje ekstazy i wewnętrznego przymusu zaciągnięcia ich do domu, w celach niewiadomych (pewnego razu podczas zdarzenia w gorących źródłach próbowała zabrać „małego braciszka Keiichi'ego” do domu). W ferworze poszukiwania skarbów najczęściej odwiedza wysypisko śmieci. Rena dopiero pod koniec drugiego sezonu uczy się, że aby nikogo nie zabić, należy walić tępą stroną siekierki. Zanim to jednak w końcu nastąpiło zmuszona była od czasu do czasu pochować jakieś poćwiartowane ciało na wyżej wspomnianym wysypisku. W porównaniu z resztą bohaterów jej śmiech brzmi łagodnie. Ginie 4 razy.
  • Mion – posiada demoniczny tatuaż, dlatego zajmuje wysoką pozycję w rodzinie Sonozaki. Do jej głównych zadań należy torturowanie niegrzecznych ludzi w piwnicy za pomocą specjalnego oprzyrządowania, służącego np. do wyrywania paznokci. Mion posiada włosy koloru zielonego, najprawdopodobniej wskutek omyłkowego przefarbowania się. Często nie wiemy, czy jest sobą, czy też Shion. Ginie 6 razy i (o dziwo) nikogo nie zabiła.
  • Shion – bliźniacza siostra Mion. Bardzo przywiązana emocjonalnie do swojego paralizatora – zawsze zabiera go ze sobą. Na basen też. Zakochana w Satoszu. Zwiała z wariatkowa, gdzie dla dobra społeczeństwa umieściła ją wcześniej babka. Kiedy przybyła do Hinamizawy przypomniała sobie, że rodzina jej nie akceptuje, poczuła się niekochana i pozabijała wszystkich. A jej śmiech był wtedy nawet bardziej satanistyczny niż Reny. Ulubioną torturą Shion, która miała zostać wykonana na Keiichim (za to, że nie jest Satoszem), jest wbicie 15 gwoździ w jedną dłoń. Ginie 4 razy (w tym raz przez skok na główkę z balkonu).
  • Rika – pozornie wszyscy ją lubią. Tak naprawdę chcą ją zabić. Jest żywą wersją przysłowia nie rób drugiemu co tobie niemiłe: Rika próbowała zabić Shion wstrzykując jej narkotyk, lecz Shion zabrała jej strzykawkę i to Rice zaaplikowała zawartość. Nie ma rodziców, więc nikt jej nie nauczył, że nie wolno bawić się nożem, bo można przez przypadek wbić go sobie w głowę. Wielokrotnie. Lubi chlać tanie winiacze po nocach rozprawiając przy tym na tematy egzystencjalne ze sobą lub z Hanyuu. Ginie 100-coś razy.
  • Hanyuu (a.k.a. Oyashiro-sama) – tutejszy bożek. Lubi kremówki. Nikogo nie zabiła, bo jest duchem. Prawdopodobnie jedyna postać, która nigdy się nie zaśmiała. Ofiara 3-krotnego porwania przez Renę.
  • Satokobardzo wkurwiający lekko denerwujący bachor. Razem ze swoim wujkiem tworzą patologiczną, wspaniałą rodzinę. Hobbystycznie zastawia na wszystkich pułapki. Jej śmiech nie jest satanistyczny, ale brzmi jakby połknęła piszczałkę od roweru. Ginie 5 razy.
  • Satoshi – brat Satoko, życiowa miUość Shion. Miejscowe emo. Został zamknięty przez Dr. Irie w szafie, wcześniej jednak zatłukł swoją ciotkę kijem bejsbolowym, bo tak. Bardzo lubi bajkę „Śpiąca Królewna”.
  • Keiichi – nastoletni paranoik darzący uczuciem swój (przywłaszczony) kij bejsbolowy. Posiada wiele zboczonych fantazji na temat dziewczyn w jego szkole (i nie tylko!). Po szkole gra w klubie hazardowym z resztą bohaterów (oprócz Satosza, bo jak Keiichi się zjawił, Satosz siedział już w szafie). Gdy jeszcze nie mieszkał w Hinamizawie, zabił dwie dziewczyny zabawkowym pistoletem. Keiichi ma tego pecha, że pada najczęstszą ofiarą psychicznych zachowań jego koleżanek. Scenarzyści twierdzą, że jest bardzo inteligentny. Lubi nosić dziwne stroje i paradować w nich po wiosce. Ginie 5 razy (w tym jedno samobójstwo). Często łączony w parę z Satoszem przez fanki lubujące się w gejach. Raz prawie pozbawiony męskości przez kolekcjonerskie pasje Reny (podseria Kira, odc.4).
  • Dr. Iriepedofil bardzo lubi dzieci, szczególnie małe dziewczynki. Jest lekarzem i jednocześnie trenerem drużyny baseballowej Hinamizawa Exterminators znanej z tego, że jeszcze nigdy nie wygrała żadnego meczu. Może to dlatego, że członkowie drużyny (m.in. Keiichi) grają w baseballa kijami golfowymi. Jak było wspomniane, zamknął Satosza w szafie. Ginie jakieś 2 do 3 razy. W jednym z odcinków zwierza się Keiichiemu, że pragnie poślubić Satoko.
  • Akasaka Mamoru – samozwańczy obrońca Riki. Jest nim dlatego, że Rika podczas chwilowej niedyspozycji umysłowej spowodowanej upojeniem alkoholowym wybełkotała coś, co on odczytał jako dotyczącą jego i jego rodziny przepowiednię, która czystym przypadkiem okazała się być prawdziwa. Taki z niego twardziel, że potrafi wręcz pokonać czterech siedmiu uzbrojonych przeciwników, wybijając przy tym jednym uderzeniem dziurę w masce pojazdu opancerzonego.
  • Tomitake Jirou – podstawiony fotograf będący członkiem tajnej organizacji. Ginie multum razy, a za każdym tak samo (w wyniku własnoręcznego rozcharatania gardła wraz z przyległościami, po tym jak dał sobie w żyłę). Jest przykładem niezniszczalnych postaci w anime, czego dowodzi fakt, że przyjął bez szwanku strzał z granatnika na klatę.
  • Miyo Takano – pielęgniarka w miejscowej klinice, dziewczyna Tomitake. To jednak tylko przykrywka, tak naprawdę jest złą panią major z kompleksem boga, która za cel życiowy postawiła sobie wymordowanie całej Hinamizawy, bo jej wolno. Ale nikt Takano za to nie wini, gdyż miała traumatyczne dzieciństwo. W zasadzie nie wiemy czy kiedykolwiek zginęła.
  • Rina Mamiya – miejscowa prostytutka. Jest obecnie z ojcem Reny (dla pieniędzy), przez co nie ma zbyt dobrych relacji z pasierbicą. Ginie 2 razy (raz zabija ją rodzina Sonozaki, a raz Rena).
  • Kuraudo Oishi – policjant, który już dawno powinien przejść na emeryturę dziwnym trafem zawsze zajmuje się tą samą sprawą. Uzależniony od papierosów. Do prowadzenia śledztwa włącza zazwyczaj nastolatków, którzy choćby nie wiem jakie mieli z początku opory zawsze miękną po usłyszeniu argumentu ostatecznego – jego auto ma klimatyzację. Ginie tylko raz.
  • Chie Rumiko – naucza w szkole w Hinamizawie, gdzie jest jedyną nauczycielką (być może inni wiedzieli kogo będą uczyć i w porę zrezygnowali). Ma obsesję na punkcie curry. Ginie kilka razy – razem z całą szkołą.
  • Frederika Bernkastel – postać bardziej niż drugoplanowa – pojawia się jedynie w ostatniej scenie. Jest prawdopodobnie uosobionym zlepkiem wszystkich dotychczasowych wcieleń Riki.
  • Onibabababcia Shion i Mion. Jest równie psychiczna co jej wnuczki. Torturuje wrogów rodziny (jej członków też), najchętniej maszyną do wyrywania paznokci. Ginie kilka razy – w tym raz zostaje zabita przez Shion.
  • Teppei Hojou – wuj Satoko. Wyznaje filozofię życiową, której głównym założeniem jest wyładowywanie frustracji na dzieciach. Zawsze chleje denaturat z kolegami, a wysyła po niego bratanicę. Jego żonę zabił kiedyś Satosz (tuż przed zamknięciem w szafie). O dziwo nie jest biedny (ma zapewne niemiecki skuter). Ginie 2 razy (raz zabija go Keichii, a raz Rena).
  • Kasai Tatsuyoshi – ochroniarz Shion. Przez całe 2 serie siedzi na dupsku i nic nie robi. Dopiero w Rei możemy zobaczyć go w akcji (przez niecałą minutę), gdy na wezwanie Shion znikąd pojawił się na basenie, wystrzelił pocisk z granatnika w Keiichiego (niestety jego zamach się nie udał, ponieważ Tomitake przyjął go na klatę) po czym uznał swoją powinność za spełnioną i wrócił do opierdalania się.

10 etapów zmiany w psychola[edytuj • edytuj kod]

Bohaterki serialu charakteryzują się psychicznym zachowaniem. W przybliżeniu jak to się dzieje:

  1. Postać „A” (domyślnie Keichii, ale często też Shion) idzie na spacer z postacią „B” (np. Rena).
  2. „A” rozmawia z „B” i porusza jakiś poważny temat (morderstwo, klątwa).
  3. „B” dramatycznie zatrzymuje się.
  4. Oczy „B” robią się wielkie i straszne.
  5. „B” zaczyna się śmiać.
  6. „B” się śmieje.
  7. „B” nadal się śmieje.
  8. Nadchodzi „C” (np. Mion).
  9. „B” normalnieje.
  10. Ale psychika „A” już nigdy nie będzie taka sama...

Higurashi no Naku Koro ni Kira[edytuj • edytuj kod]

Ostatnio ukazała się nowa seria Higurashi no Naku Koro ni o podtytule Kira, która po pierwszym odcinku okazuje się strasznym szitem z wesołą mieszanką hentai, yaoi oraz yuri. Z zapowiedzi wynika, że w drugim odcinku dziewczynki zamienią się w czarodziejki i zamiast latać z nożami i maczetami będą odtąd latać z różdżkami i magicznymi młotami. Serial w magiczny sposób zmienia się w twoją codzienność po zażyciu pewnej substancji rozweselającej...

Przesłanie[edytuj • edytuj kod]

Przesłanie utworu jest bardzo zmyślnie i starannie zakamuflowane, tak, byśmy się tylko niczego przypadkiem nie domyślili. Ale oto uchyla się rąbek tajemnicy, więc otwórzcie umysły i wchłaniajcie:



Cquote2.svg

Zaufanie to absolutna podstawa przyjaźni. Ponadto, prawdziwi przyjaciele pomagają sobie zakopywać ciała.
Cquote2.svg

Galeria[edytuj • edytuj kod]


Przypisy

  1. Dżołk. Z dżapańskiego ichi – jeden. Keiichi też uważa, że to niezwykle wyszukane.