Szczur

A oto i bestia

Szczurek – gryzoń, zwierzę raczej niewielkie, ale o dużym znaczeniu (które czasami trudno przecenić, choć niektórzy to robią). Szczury nie są zbyt lubiane, opinia ta jest jednak krzywdząca, ponieważ (pomijając chrząstkę ogonową) ich stary jest chrupiące i raczej smaczne, mogą czasami robić nawet za cielęcinę.

Jako zwierzątko domowe najpierw wydaje się wspaniałe, milutkie, kochane i cudowne, a dopiero jak rozwydrzony bachor je zgwałci jest nie fajne

Wygląd

Szczur to małe zwierzątko z uszkami, ząbkami stworzonymi do utylizacji azbestu, długim owłosionym ogonkiem i ryjkiem, który musi wszędzie wsadzić. Waży od 200 000 do 1 000 000 mg.

Żywienie

Szczury są (prawie) wszystkożernymi zwierzętami. Najchętniej jedzą fiołki afrykańskie, gumki do ołówka, kartki papieru (przy czym ważne prace bez kopii są wyżej cenione niż czyste strony), trucizny wszelkiego rodzaju (grafit ołówka) z powodu przyzwyczajenia tudzież próby opiekuńczego podnoszenia ciśnienia u właściciela, kable (wszelkiej maści), meble (szczególnie nowe), ubrania , kanapki właściciela. Piją wodę, sok pomarańczowy, Chłop Colę (wstrząśniętą, nie mieszaną), krew właściciela, tabaka, alkohol (piwo, wino, wódkę, spirytus i denaturat).

Szczur morski

Szczury morskie pływają po morzach statkiem. Znane są z tego, że wiedzą kiedy go opuścić. Czynią to zawsze przed zatonięciem, a nie po i jest to powodem dla którego warto je obserwować i robić to co one (chyba że akurat piją podczas sztormu). Znane są przypadki wykorzystania tych zwierząt przez Instytut Meteorologii US Navy, oraz przez prywatnych armatorów. Okazuje się także, że gatunek ten prawidłowo reaguje na czynniki losowe typu: „spotkanie z górą lodową jutro”, ale nie dokonuje prawidłowej predykcji zjawisk typu „rakieta ziemia-woda” – badacze twierdzą, że nowe zagrożenia są bodźcami wpływającymi na gatunek od niedawna i brak jeszcze przystosowania ewolucyjnego w tej materii.

Szczur lądowy

Gatunek szczura spotykany na lądzie lub pod. Charakteryzuje się umiejętnościami określanymi w grach RPG jako cichy chód na wsi. Mają duże znaczenie w gospodarstwach rolnych, przeważnie negatywne. Niektórzy ludzie (głównie w miastach) trzymają je w domach jako maskotki, głównie dlatego, że chcą być oryginalni, albo zwykły chomik im nie wystarcza.

Wychowanie takiego szczura

Szczury są traktowane jak ludzie (tylko jacy ludzie?)

Każdy właściciel chce wychować swojego szczurka. Można to osiągnąć, dając szczurkowi za dobre zachowanie łyk czegoś mocniejszego, a za złe karząc oglądaniem telenoweli, np. Klanu, Mody na sukces, M jak miłość lub jakiejś brazylijskiej telenoweli (za szczególnie ciężkie przewinienia), np. Zbuntowany Anioł. Pojedynczy trening nie może trwać zbyt długo, ponieważ szczur może się przez to upić do nieprzytomności, albo odcinek telenoweli się skończy. Tą metodą można nauczyć szczura wielu rzeczy, takich jak:

• robienie kawy właścicielowi,
• chodzenie po piwo do lodówki, a jak się skończy, to do sklepu,
• zmywanie naczyń,
• odrabianie lekcji (w przypadku małoletnich właścicieli).

Szczur korporacyjny

Ten gatunek szczura jest niezbędnym składnikiem każdego wyścigu szczurów (to znaczy, taki wyścig może się odbyć bez nich, ale wtedy nie ma startu, mety, trasy i w sumie samego wyścigu). Zadomowiony głównie w miastach, często kilka (3–4) osobników zamieszkuje wynajęte M-3 lub M4, ale te które z sukcesem zaliczyły już kilka etapów wynajmują coś na mieście same, albo nawet spłacają swoją norkę (łącząc sie wcześniej w pary, dzięki czemu raty kredytu bolą mniej). Szczur korporacyjny ma różne przydatne merytorycznie skillsy takie jak: tworzenie software'u, doradztwo finansowe, tworzenie regionalnej sieci sprzedaży, albo chociaż obsługa Outlooka i Excela. Dodatkowo przydają się skillsy taktyczne, na przykład: robienie dobrego wrażenia, urocze przegrywanie z przełożonymi (liderami wyścigu) w trambambulę albo dartsy, pisanie odpowiednich maili z cc i bcc.

Szczur z Ikei

Taki szczur to tylko maskotka. Nie trzeba go wychowywać w żaden sposób. Nie pogryzie mebli ani ubrań. Przywędrował prosto z Indonezji do innych krajów świata przed ekipami deratyzacyjnymi. Zdołał się rozmnożyć dość szybko w Europie i wschodnich stanach Ameryki. Cieszy się dużym zaufaniem importerów. Mieszka w większości Ikei. Ekipy deratyzacyjne nie zajmują się takimi szczurami, bo są za duże dla nich.