Trudne słowo

Empirycznie, paradoksalnie i parekselans.

Motorniczy Karol Krawczyk

Zielony to metafora, trudne słowo (...), a pomarańczowy to alegoria, jeszcze trudniejsze słowo (...)

Ci od reklam Plusa o trudnych słowach

Trudne słowo (także izmacja) – wyraz często używany przez wykładowców, ludzi w okularach i pijanych studentów. Właściwie nie ma większego znaczenia. Służy jedynie do popisówy i uzupełniania niewygodnych miejsc podczas robienia krzyżówek. Najwięcej trudnych słów na świecie znajduje się w Wikipedii. Amplifikując zbłąkinie rykoświstąkałe, można skonkludować wszelką personifikację inkoherencyjną, abstrahując od altruistycznych dogmatów pietyzmu w aspekcie ontologicznym, respektując względność i wzajemną wpływowość owych terminów, otwierając tymże samym furtkę do spełnienia imperatyw i spotkania tête-à-tête z klarowną eksplanacją – ergo prawdą.

Nieznajomość znaczenia

Młodzież uważa za modne używanie trudnych słów. Niestety, najczęściej nie znają ich znaczenia. Dlatego w szkole często słyszy się teksty typu: Czuję się tak ekwilibrystycznie!, Dlaczego jesteś tak diakrytyczny? czy Twoje infantylne zachowanie nie obliguje mnie do dalszej konwersacji z twoją osobą albo w wyniku dedukcji dochodzę do konkluzji, że twoje indokryzmy wobec moich aparycji są wręcz efeberyczne. Jeżeli w wypowiedzi pisemnej jest zbyt wiele takich słów, najczęściej nie wiadomo, od której strony zacząć czytać.

Najtrudniejszymi polskimi słowami ( idącymi wiele razy w wyrażenia) są: Przepraszam, Mój błąd, Ten miły człowiek; sąsiad z naprzeciwka"

Zobacz też

• Bełkot pseudonaukowy

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny językoznawstwa. Jeśli nie jesteś Ruskiem z bazaru – rozbuduj go.