Saddam Husajn: Różnice pomiędzy wersjami
M (rv, to nie Wikipedia) |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Gdy pierwsze bomby spadły na Irak, schował się do jakiejś [[ziemianka|ziemianki]] i tam siedział jakiś czas, grając w karty ze szczurami, w pokera albo w [[wojna (gra)|wojnę]]. Czasami też grał w [[szachy]], ale to rzadko. Nie lubił tej gry, gdyż szczury zawsze go ogrywały. Przyszedł dzień, gdy pewien żołnierz Busha poszedł się wysikać i spotkał Saddama. We własnej osobie. Był głodny i miał tłuste włosy. Żołnierz zawiózł go do lekarza, który spojrzał Saddamowi w buzię, za co później dostał [[złoty medal]]. |
Gdy pierwsze bomby spadły na Irak, schował się do jakiejś [[ziemianka|ziemianki]] i tam siedział jakiś czas, grając w karty ze szczurami, w pokera albo w [[wojna (gra)|wojnę]]. Czasami też grał w [[szachy]], ale to rzadko. Nie lubił tej gry, gdyż szczury zawsze go ogrywały. Przyszedł dzień, gdy pewien żołnierz Busha poszedł się wysikać i spotkał Saddama. We własnej osobie. Był głodny i miał tłuste włosy. Żołnierz zawiózł go do lekarza, który spojrzał Saddamowi w buzię, za co później dostał [[złoty medal]]. |
||
Saddam Husajn został stracony (powieszony na [[szubiennica|szubiennicy]]) [[30 grudnia]] [[2006]] r. |
|||
Reakcje po śmierci Saddama: |
Reakcje po śmierci Saddama: |
||
Wersja z 17:39, 10 sty 2007
Szablon:QSzablon:QSaddam Husajn (ur. 28 kwietnia 1937, zm. 30 grudnia 2006 w Bagdadzie) – Irakijczyk, który zabił dużo ludzi podczas swoich rządów. Potem Amerykanie zabili jeszcze więcej jego żołnierzy, a jeszcze potem przestał rządzić. Teraz nie żyje, bo został skazany na śmierć. Miał brodę i dwóch synów, którzy nie żyją, bo zginęli na wojnie z Ameryką. Jeden z nich lubił grać w piłkę. Nawet wtedy gdy zaczęła się wojna.
Gdy pierwsze bomby spadły na Irak, schował się do jakiejś ziemianki i tam siedział jakiś czas, grając w karty ze szczurami, w pokera albo w wojnę. Czasami też grał w szachy, ale to rzadko. Nie lubił tej gry, gdyż szczury zawsze go ogrywały. Przyszedł dzień, gdy pewien żołnierz Busha poszedł się wysikać i spotkał Saddama. We własnej osobie. Był głodny i miał tłuste włosy. Żołnierz zawiózł go do lekarza, który spojrzał Saddamowi w buzię, za co później dostał złoty medal.
Reakcje po śmierci Saddama:
- Żal
- Smutek
- Radość
- Gniew
- Lenistwo
