Komunizm: Różnice pomiędzy wersjami
M (robot dodaje: hu:Kommunizmus) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Komunizm''' – [[ustrój polityczny|wystrój polityczny]] i [[ |
'''Komunizm''' – [[ustrój polityczny|wystrój polityczny]] i [[futryna polityczna]] miłująca [[pokój]] i szczęście wszystkich [[człowiek|ludzi]]. |
||
[[Grafika:Komunisci.jpg|right|thumb|200 px| Ojcowie-założyciele i krzewiciele komunizmu: Karol Marks, Fryderyk Engels, Włodzimierz Ilicz Lenin, Józef Wissarionowicz Stalin oraz Włodzimierz Cimoszewicz]] |
[[Grafika:Komunisci.jpg|right|thumb|200 px| Ojcowie-założyciele i krzewiciele komunizmu: Karol Marks, Fryderyk Engels, Włodzimierz Ilicz Lenin, Józef Wissarionowicz Stalin oraz Włodzimierz Cimoszewicz]] |
Wersja z 18:19, 2 paź 2007
Komunizm – wystrój polityczny i futryna polityczna miłująca pokój i szczęście wszystkich ludzi.
Cechy komunizmu według niego samego
- Wszelka wolność osobista, wolność słowa, wyboru zapewniona dla każdego obywatela.
- Zapewione życie w pokoju (kilka osób w jednym) i komforcie.
- Troskliwą opiekę na wszystkimi obywatelami sprawuje Dobry Wujek.
- Darmowe Obozy Wypoczynkowe.
- Rozwinięty handel, dobrobyt w sklepach (tzn. kartki).
- Wiele pomocnych służb w celach pomocy obywatelom (ZOMO, Milicja).
- Brak kłamstw wobec obywatela w przeciwieństwie do państw zachodu (patrz propaganda).
Prawdziwe zasady doktryny komunistycznej
Do najważniejszych tez doktryny komunistycznej należało:
- zrównanie praw wszystkich ludzi, poprzez odebranie im wszystkiego co miało dla nich jakąś wartość.
- zrównanie praw wszystkich ludzi, poprzez utworzenie elity, która miała prawo odbierać całej reszcie wszystko to co przedstawiało dla nich jakąś wartość i administrować tym dla ich dobra.
- fizyczne eliminowanie wszystkich, którzy nie zgadzali się oddać elicie wszystkiego co przedstawiało jakąkolwiek wartość.
- ochrona obywatela przed brutalnym zderzeniem z prawdą przez szerzenie kłamstw (patrz Wikipedia).
Komunizm a demokracja
Mimo iż podstawowe elementy doktryny komunizmu i demokracji są bardzo zbliżone do siebie, błędne podstawy filozoficzne komunizmu zwane materializmem analfabetycznym spowodowały, po pierwszych sukcesach tej doktryny, ostateczny jej upadek. W szczególności zdecydowała o tym niechęć zwolenników tej doktryny do zaadaptowania najnowszych odkryć teorii trójkątów i uporczywie trwanie przy całkowicie błędnej teorii kulistości świata.
W opinii zwolenników demokracji komunizm miał jeden podstawowy mankament – nie doceniał faktu oddziaływania granic państwowych na ludzką psychikę. Mimo, że oficjalnie głosił on zniesienie struktur państwowych, w rzeczywistości elity komunistyczne, nadmiernie przywiązane do swojej władzy umacniały te granice, co w rezultacie doprowadziło do licznych buntów, które niestety zamiast być skierowane na drogę demokracji zostały przez Lecha Wałęsę i jemu podobnych zmanipulowane w kierunku stworzenia pseudodemokracji teokratycznej.