Atom Heart Mother: Różnice pomiędzy wersjami
(nowa strona) |
M (e?) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Atom Heart Mother (Matka z atomowym sercem)<ref>Jakież to psychodeliczne!</ref> |
'''Atom Heart Mother''' (''Matka z atomowym sercem'')<ref>Jakież to psychodeliczne!</ref> – czwarta płyta zespołu [[Pink Floyd]]. Ogólnie Różowi po wypieprzeniu [[Syd Barrett|Barretta]] na zbity pysk odstąpili od psychodelii i w końcu zaczęli grać coś, co muzykę przypomina. |
||
[[Plik:AtomHeartMotherCover.jpeg|thumb|right|Muuu!!]] |
[[Plik:AtomHeartMotherCover.jpeg|thumb|right|Muuu!!]] |
||
Album w zasadzie nie ma jakiejś logicznej treści |
Album w zasadzie nie ma jakiejś logicznej treści. Jest tam imponująca historia o robieniu sobie śniadania i jeszcze coś tam o groupies<ref>Tak naprawdę chodziło o to, jakie z nich niezłe dupy były</ref>. W dodatku jest ładna krasula na okładce. |
||
== Piosenki == |
== Piosenki == |
||
=== Atom Heart Mother === |
=== Atom Heart Mother === |
||
Prawie półgodzinna suita o.. no, nikt nie wie, o czym dokładnie, nawet Floydzi nic nie pamiętają. Jest tam trochę trąbek, |
Prawie półgodzinna suita o... no, nikt nie wie, o czym dokładnie, nawet Floydzi nic nie pamiętają. Jest tam trochę trąbek, parę słów, słychać motorek i mniej więcej w 11 minucie jest coś w stylu "saa saa saa saa saaa.....brrrrrrrrrrrrrrrrrrrronnnnn". Dobra piosenka na bezsenność! |
||
=== If === |
=== If === |
||
Waters coś tam krzyczy o tym, że "jakbym był pociągiem, to bym się spóźnił". Smuteczek po tym, że chyba Barretta olewali. |
|||
=== Summer '68 === |
=== Summer '68 === |
||
Solowa kompozycja Wrighta. Śpiewa tam sobie o przeżyciach z groupie po koncercie. Tekst jest cholernie hardrockowy (czyli w sumie o samych pierdołach), znowu trąbki. Jest ogólnie mniej epicko, niż tytułowa piosenka, ale nadal trzyma poziom. |
Solowa kompozycja [[Richard Wright|Wrighta]]. Śpiewa tam sobie o przeżyciach z groupie po koncercie. Tekst jest cholernie hardrockowy (czyli w sumie o samych pierdołach), znowu trąbki. Jest ogólnie mniej epicko, niż tytułowa piosenka, ale nadal trzyma poziom. |
||
=== Fat Old Sun === |
=== Fat Old Sun === |
||
Po polsku "Stare grube słońce"<ref>Kto to, ja się pytam, wymyślił?!</ref>. Folkrockowa ballada, którą Floydzi z 5 minut na koncertach rozszerzali do 15, bo nie mieli grać czego innego. Na albumie Gilmour grał jednocześnie na gitarze, basie, perkusji, a w dodatku śpiewał, olewając całą resztę zespołu (poza Wrightem, który potem dograł trochę Casio). |
Po polsku "Stare grube słońce"<ref>Kto to, ja się pytam, wymyślił?!</ref>. Folkrockowa ballada, którą Floydzi z 5 minut na koncertach rozszerzali do 15, bo nie mieli grać czego innego. Na albumie [[David Gilmour|Gilmour]] grał jednocześnie na gitarze, basie, perkusji, a w dodatku śpiewał, olewając całą resztę zespołu (poza Wrightem, który potem dograł trochę Casio). |
||
=== Alan's Psychedelic Breakfast === |
=== Alan's Psychedelic Breakfast === |
||
Myślałeś, że poprzednie utwory są chore? Ostatnia piosenka na albumie to instrumental, w którym solówki grają |
Myślałeś, że poprzednie utwory są chore? Ostatnia piosenka na albumie to instrumental, w którym solówki grają patelnia, smażony bekon i płatki śniadaniowe. Sam Alan, tworząc swoje "psychodeliczne śniadanie", prawdopodobnie był [[Heroina|pod wpływem]]. |
||
== Wreszcie status kultowości! == |
== Wreszcie status kultowości! == |
||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
{{Pink Floyd}} |
{{Pink Floyd}} |
||
[[ |
[[Kategoria:Albumy muzyczne]] |
||
Wersja z 13:13, 20 wrz 2009
Atom Heart Mother (Matka z atomowym sercem)[1] – czwarta płyta zespołu Pink Floyd. Ogólnie Różowi po wypieprzeniu Barretta na zbity pysk odstąpili od psychodelii i w końcu zaczęli grać coś, co muzykę przypomina.
Album w zasadzie nie ma jakiejś logicznej treści. Jest tam imponująca historia o robieniu sobie śniadania i jeszcze coś tam o groupies[2]. W dodatku jest ładna krasula na okładce.
Piosenki
Atom Heart Mother
Prawie półgodzinna suita o... no, nikt nie wie, o czym dokładnie, nawet Floydzi nic nie pamiętają. Jest tam trochę trąbek, parę słów, słychać motorek i mniej więcej w 11 minucie jest coś w stylu "saa saa saa saa saaa.....brrrrrrrrrrrrrrrrrrrronnnnn". Dobra piosenka na bezsenność!
If
Waters coś tam krzyczy o tym, że "jakbym był pociągiem, to bym się spóźnił". Smuteczek po tym, że chyba Barretta olewali.
Summer '68
Solowa kompozycja Wrighta. Śpiewa tam sobie o przeżyciach z groupie po koncercie. Tekst jest cholernie hardrockowy (czyli w sumie o samych pierdołach), znowu trąbki. Jest ogólnie mniej epicko, niż tytułowa piosenka, ale nadal trzyma poziom.
Fat Old Sun
Po polsku "Stare grube słońce"[3]. Folkrockowa ballada, którą Floydzi z 5 minut na koncertach rozszerzali do 15, bo nie mieli grać czego innego. Na albumie Gilmour grał jednocześnie na gitarze, basie, perkusji, a w dodatku śpiewał, olewając całą resztę zespołu (poza Wrightem, który potem dograł trochę Casio).
Alan's Psychedelic Breakfast
Myślałeś, że poprzednie utwory są chore? Ostatnia piosenka na albumie to instrumental, w którym solówki grają patelnia, smażony bekon i płatki śniadaniowe. Sam Alan, tworząc swoje "psychodeliczne śniadanie", prawdopodobnie był pod wpływem.
Wreszcie status kultowości!
Po nagraniu tego albumu Floydzi natrzepali w cholerę kasy i byli bardzo "hepi".
Przypisy
