Higurashi no Naku Koro ni: Różnice pomiędzy wersjami
(→Fabuła) |
|||
Linia 3: | Linia 3: | ||
'''Higurashi no Naku Koro ni''' – [[anime]], w którym słowo [[komedia]] jest rozumiane dość pokrętnie, a czarny humor [[Quentin Tarantino|Quentina Tarantino]] wygląda przy nim jak kosodrzewina przy sekwoi. |
'''Higurashi no Naku Koro ni''' – [[anime]], w którym słowo [[komedia]] jest rozumiane dość pokrętnie, a czarny humor [[Quentin Tarantino|Quentina Tarantino]] wygląda przy nim jak kosodrzewina przy sekwoi. |
||
Higurashi no Naku Koro ni (jap. ひぐらしのなく頃に?) – japońska gra typu visual novel bazująca na silniku NScripter autorstwa 07th Expansion. Jest serią powieści kryminalnych, która skupia się na grupie młodych przyjaciół oraz o dziwnych zdarzeniach zachodzących w wiosce, w której żyją. Pierwsza gra serii, Onikakushi-hen, została wydana 10 sierpnia, 2002 roku. Ósma i ostatnia gra na komputery PC, Matsuribayashi-hen, została wydana 13 sierpnia, 2006 roku. By zwiększyć zainteresowanie, oraz by dalej rozwijać historię, dalsze rozdziały serii zostały stworzone w formie mangi oraz gier na konsole PlayStation 2 i Nintendo DS. |
|||
== Fabuła == |
|||
Anime opowiada o wiosce o nazwie Hinamizawa pełnej psychopatów, z których najbardziej normalne są małe dziewczynki z [[obłęd]]em w oczach, umazane krwią i biegające z nożami w rękach, wydając z siebie przy tym [[satanizm|satanistyczny]] śmiech. Oprócz tego, jest tu również wątek bliźniaków – Mion i Shion Sonozaki, obdarzone najbardziej mrożącym krew w żyłach śmiechem ze wszystkich bohaterek. |
|||
{{stubsek}} |
|||
== Bohaterowie == |
== Bohaterowie == |
||
* '''Rena''' – dziewczyna kochająca „słodkie” rzeczy, które chce zabrać ze sobą do domu (tyczy się to też ludzi), najczęściej znajduje je na wysypisku śmieci. Rena dopiero pod koniec drugiego sezonu uczy się, że aby nikogo nie zabić, należy walić tępą stroną [[Siekiera|siekierki]]<ref>Wg dzieci [[Tibia|Tibii]] – tempom stronom Axa</ref>. Zanim się tego nauczyła, chowała ciała swoich ofiar na wysypisku. |
* '''Rena''' – dziewczyna kochająca „słodkie” rzeczy, które chce zabrać ze sobą do domu (tyczy się to też ludzi), najczęściej znajduje je na wysypisku śmieci. Rena dopiero pod koniec drugiego sezonu uczy się, że aby nikogo nie zabić, należy walić tępą stroną [[Siekiera|siekierki]]<ref>Wg dzieci [[Tibia|Tibii]] – tempom stronom Axa</ref>. Zanim się tego nauczyła, chowała ciała swoich ofiar na wysypisku. |
Wersja z 20:08, 8 gru 2009
Higurashi no Naku Koro ni – anime, w którym słowo komedia jest rozumiane dość pokrętnie, a czarny humor Quentina Tarantino wygląda przy nim jak kosodrzewina przy sekwoi.
Higurashi no Naku Koro ni (jap. ひぐらしのなく頃に?) – japońska gra typu visual novel bazująca na silniku NScripter autorstwa 07th Expansion. Jest serią powieści kryminalnych, która skupia się na grupie młodych przyjaciół oraz o dziwnych zdarzeniach zachodzących w wiosce, w której żyją. Pierwsza gra serii, Onikakushi-hen, została wydana 10 sierpnia, 2002 roku. Ósma i ostatnia gra na komputery PC, Matsuribayashi-hen, została wydana 13 sierpnia, 2006 roku. By zwiększyć zainteresowanie, oraz by dalej rozwijać historię, dalsze rozdziały serii zostały stworzone w formie mangi oraz gier na konsole PlayStation 2 i Nintendo DS.
Bohaterowie
- Rena – dziewczyna kochająca „słodkie” rzeczy, które chce zabrać ze sobą do domu (tyczy się to też ludzi), najczęściej znajduje je na wysypisku śmieci. Rena dopiero pod koniec drugiego sezonu uczy się, że aby nikogo nie zabić, należy walić tępą stroną siekierki[1]. Zanim się tego nauczyła, chowała ciała swoich ofiar na wysypisku.
- Mion – posiada demoniczny tatuaż, dlatego ma wysoką pozycję w rodzinie Sonozaki. Jej zadaniem jest torturowanie niegrzecznych ludzi w piwnicy za pomocą specjalnych przyrządów, np. urządzenia do wyrywania paznokci. Mion posiada włosy o koloru zielonym, najprawdopodobniej wskutek omyłkowego przefarbowania się.
- Shion – bliźniacza siostra Mion. Zawsze nosi ze sobą swój paralizator, nawet na basenie. Jest zakochana w Satoshim. Uciekła z wariatkowa. Kiedy przybyła do Hinamizawy zauważyła, że pojawił się ktoś bardzo podobny do jej ukochanego. Przypomniała sobie, co rodzina Sonozaki zrobiła jej za miłość do Satoshiego i pozabijała wszystkich, a jej śmiech był wtedy nawet bardziej satanistyczny niż Reny. Jej ulubioną torturą, którą miała zostać wykonana na Keiichim, jest wbicie 15 gwoździ w jedną dłoń.
- Rika – pozornie wszyscy ją lubią. Tak naprawdę, chcą ją zabić. Jest żywą wersją przysłowia nie rób drugiemu co tobie niemiłe: Rika próbowała zabić Shion wstrzykując jej narkotyk, lecz Shion zabrała jej strzykawkę i to jej wstrzyknęła zawartość. Nie ma rodziców, więc nikt jej nie nauczył, że nie wolno bawić się nożem, bo można przez przypadek wbić go sobie w głowę.
- Hanyuu – tutejszy bożek. Jako jedyna nikogo nie zabiła, bo jest duchem.
- Satoko – lekko denerwujący bachor. Razem ze swoim wujkiem tworzą wspaniałą rodzinę.
- Satoshi – brat Satoko, w którym zakochała się Shion. Jest prawie jak emo. Został zamknięty przez Dr. Irie w szafie. Bardzo lubi bajkę „Śpiąca królewna”.
- Keiichi – nastolatek kochający swój kij bejsbolowy. Gra w klubie hazardowym z resztą bohaterów (oprócz Satoshiego, bo jak Keiichi się zjawił, Satoshi był już w szafie). Lubi nosić dziwne stroje i chodzić w nich po wiosce.
- Oishi – Policjant, który stara się rozwiązać każde morderstwo. W dzieciństwie musiał być biedny, ponieważ ciągle przechwala się, iż jego służbowe auto ma klimatyzację.