Jane's Addiction: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik: |
[[Plik:Perry Farrel.JPG|thumb|right|Perry podczas tworenia [[moc|aury]]]] |
||
'''Juanas Adicttio''' ([[Język meksykański|mex.]] ''Jane's Addiction'') - zespół muzyczny grająca [[Hardkor Disco Metal]]. Zespół się składał z dupkowatego gitarzysty, [[wokalista|wokalisty]] o potrójnym głosie, jakiegośtam basisty i [[perkusista|garnkarza]]. |
'''Juanas Adicttio''' ([[Język meksykański|mex.]] ''Jane's Addiction'') - zespół muzyczny grająca [[Hardkor Disco Metal]]. Zespół się składał z dupkowatego gitarzysty, [[wokalista|wokalisty]] o potrójnym głosie, jakiegośtam basisty i [[perkusista|garnkarza]]. |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
== Dyskografia == |
== Dyskografia == |
||
*''[[Demos]]'' - nagrane na dwutaśmowej golarce G-lette Series, swoją jakością przyprawia o zawał każdego szanującego się producenta muzycznego. |
|||
*''[[Jane's Addiction (płyta)|Jane's Addiction]]'' - zespół zabłysnął już nagranymi na lepszym sprzęcie piosenkami z poprzedniej płyty, byłoby dobrze gdyby nie... |
|||
*Jane's Addiction - "Nothing's Shocking" [[1988]] r. |
|||
*Jane's Addiction - "Ritual de lo Habit Ual" [[1990]] r. |
|||
*''[[Nothing's Shocking]]'' - ...to że na tej płycie są te same piosenki nie różniące się niczym od poprzedniej płyty. |
|||
⚫ | |||
*''[[Ritual de lo Habitual]]'' - Na tej płycie zespół sięgnął już po inne piosenki, ale większość osób kupiło ją tylko ze względu na okładkę |
|||
*''[[Kettle Whistle]]'' - uznawana za zdecydowanie najlepszą, opiniotwórczą i ciekawą płyta. Nie posiada <s>dobrych</s> słabych momentów i nie ma w niej krztyny komercji. Album kompletny i porównywalny do takich muzycznych arcydzieł jak: ''Yellow Submarine'' [[The Beatles|Beatlesów]], ''The Final Cut'' [[Pink Floyd]]a, czy ''In Trough The Outdoor'' [[Led Zeppelin]]. |
|||
*''[[Strays]]'' - Najnowsza płyta. Nie ma takiej świeżości jak poprzednia, ale po siedmiu latach nie wydawania płyt przez Jane'sów została rozchwytana przez głodnych rocka fanów. |
|||
⚫ | |||
*[[Perry Farrell]]- wokal, nos |
*[[Perry Farrell]]- wokal, nos |
||
*[[Dave Navarro]]- gitara, pięść |
*[[Dave Navarro]]- gitara, pięść |
||
Linia 39: | Linia 46: | ||
*[[Stephen Perkins]]- perkusja, włosy |
*[[Stephen Perkins]]- perkusja, włosy |
||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
{{stubmuz}} |
|||
[[Kategoria:Amerykańskie zespoły]] |
[[Kategoria:Amerykańskie zespoły]] |
Wersja z 13:47, 21 sty 2010
Juanas Adicttio (mex. Jane's Addiction) - zespół muzyczny grająca Hardkor Disco Metal. Zespół się składał z dupkowatego gitarzysty, wokalisty o potrójnym głosie, jakiegośtam basisty i garnkarza.
Historia
Zespół powstał oficjalnie po rozpadzie dwóch innych grup, ale wiadomo, że to przez dziewczynę kolegi gitarzysty, który był basistą, ale potem został gitarzystą i był kolegą wokalisty. Na początku z powodów problemów kadrowych (basista i wokalista), zespół zajmował się wyrobem Dżemów. Przez pierwsze lata muzycy zarabiali 50 dolców za wieczór, a wydawali 300 na alkohol, co wbrew ich wstępnym obliczeniom doprowadziło do wyczerpania się zasobów finansowych. Pod dach przyjęła ich tytułowa Jane, na której wzorowana była Barbara Mostowiak z "M jak miłość". Po nagraniu Demos, Jane's Addiction i Nothing's Shocking (na których pozostawione te same piosenki nie zmieniając nawet układu!) zespół wystąpił w programie "Młodzi i pojebani" czym zapoczątkował swoją popularność w Stany zjednoczone. Zespół wiele razy się rozpadał i reaktywował, wydając w tym czasie odrzuty ze starych albumów.
Ciekawostki
- Pod koniec 1991 roku muzycy się pobili na scenie. Podobno powodem była gra w żołędzie[1], którą Perry Farrell przegrał z Dave'em Navarro. Grali o to kto będzie obierał banana. Niestety banana zjadł Ice-T, króry się obraził na Farrell'a, ponieważ nazwał go czarnuchem.
- Choć sam Perry był Żydem (i jego rodzice też) to się zamaskował zmieniając nazwisko. Jednak zdradzał go nos. W dzieciństwie jego ojciec kradł biżuterię pod maską jubilera. Wykorzystywał on Perry'ego do ciężkiej pracy. Matka Perry'ego popełniła samobójstwo, bo jej się nudziło.
- Dave Navarro zaliczył krótki postój u Red Hotów z którymi nagrał najgorszą płytę.[2]
Koncerty
Koncerty Jane'sów mają zawsze charakter kultowy (niczym plecak typu kostka) Podczas koncertu wytwarza się swoista atmosfera, porównywalna do otwarcia nowego supermarketu. Podczas koncertu można doświadczyć:
- Nirwany
- Zwiastowania Jahwy
- Zmartwychwstania Chrystusa
- Orgazmu
Ewentualnie można skowytać do rytmu z Parrelem[3] Koncerty zazwyczaj organizowane są w halach, gdzie drzwi zamykane są od środka by fani nie pouciekali po pierwszej piosence. Na początek grane jest zazwyczaj "No one's leaving" co ma przestrzec fanów, przed próbą ucieczki z sali. Następnie rozpoczyna się czarowanie gitarowo - perkusyjno - basowo - jęczące, po którym muzycy zaczynają się rozbierać [4]/zdzierać z siebie ubrania/zdzierać ubrania z fanów. Po koncertach świadkowie mówią o duchowym uniesieniu.
Dyskografia
- Demos - nagrane na dwutaśmowej golarce G-lette Series, swoją jakością przyprawia o zawał każdego szanującego się producenta muzycznego.
- Jane's Addiction - zespół zabłysnął już nagranymi na lepszym sprzęcie piosenkami z poprzedniej płyty, byłoby dobrze gdyby nie...
- Nothing's Shocking - ...to że na tej płycie są te same piosenki nie różniące się niczym od poprzedniej płyty.
- Ritual de lo Habitual - Na tej płycie zespół sięgnął już po inne piosenki, ale większość osób kupiło ją tylko ze względu na okładkę
- Kettle Whistle - uznawana za zdecydowanie najlepszą, opiniotwórczą i ciekawą płyta. Nie posiada
dobrychsłabych momentów i nie ma w niej krztyny komercji. Album kompletny i porównywalny do takich muzycznych arcydzieł jak: Yellow Submarine Beatlesów, The Final Cut Pink Floyda, czy In Trough The Outdoor Led Zeppelin.
- Strays - Najnowsza płyta. Nie ma takiej świeżości jak poprzednia, ale po siedmiu latach nie wydawania płyt przez Jane'sów została rozchwytana przez głodnych rocka fanów.
Skład
- Perry Farrell- wokal, nos
- Dave Navarro- gitara, pięść
- Eric Avery- bas
- Stephen Perkins- perkusja, włosy