Mieczysław Jurecki: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Artur21. Autor wycofanej wersji to 81.190.171.160.) |
(Niewielka rozbudowa. Jak wpadnie mi jeszcze coś do głowy to dopiszę. Ciekawostka z oficjalnej (starej) strony Mieczysława Jureckiego: https://jurecki.art.pl/old/prasa/2007/nonsensopedia.html) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| ⚫ | |||
{{cytat|– Pan tak zawsze z tymi dwiema gitarami?<br>– Nie, proszę pani, na koncercie jestem.|'''Mieczysław Jurecki''' i dziennikarka}} |
{{cytat|– Pan tak zawsze z tymi dwiema gitarami?<br>– Nie, proszę pani, na koncercie jestem.|'''Mieczysław Jurecki''' i dziennikarka}} |
||
'''Mietek „Mechanik” Jurecki''' (ur. [[3 października]] [[1956]] we [[Wrocław]]iu) – polski basista, gitarzysta, kontrabasista, multiinstrumentalista, kompozytor i aranżer. |
'''Mietek „Mechanik” Jurecki''' (ur. [[3 października]] [[1956]] we [[Wrocław]]iu) – polski basista, gitarzysta, kontrabasista, multiinstrumentalista, kompozytor i aranżer. Przez dwadzieścia dwa lata grał w [[Budka Suflera|Budce Suflera]], gdzie – jako basista – opracował [[choreografia|choreografię]] do każdego numeru. Jego sztandarową sztuczką jest gra na dwóch gitarach, obu zawieszonych na Mechaniku. <del>Lubi nastoletnie fanki</del>, ale jego żona będzie to czytać. Dyrygował bandą niedostrojonych dzieciaków podczas wykonywania na rekord ''[[Dom wschodzącego słońca|Domu wschodzącego słońca]]'' w [[Lublin]]ie. |
||
Swego czasu miał kosę z [[Tomasz Zeliszewski|Tomaszem Zeliszewskim]]. Perkusista twierdził, że „Mechanik” był wyłącznie gościem mogącym koncertować u boku Lipki i Cugowskiego. Prawda była taka, że Zeliszewski zazdrościł Jureckiemu współpracy z [[Stachursky|Gombrowiczem polskiej muzyki]] podczas nagrywania piosenki „Samo życie”. |
|||
Przez dwadzieścia dwa lata grał w [[Budka Suflera|Budce Suflera]], gdzie – jako basista – opracował [[choreografia|choreografię]] do każdego numeru. Jego sztandarową sztuczką jest gra na dwóch gitarach, obu zawieszonych na Mechaniku. <s>Lubi nastoletnie fanki</s>, ale jego żona będzie to czytać. Dyrygował bandą niedostrojonych dzieciaków podczas wykonywania na rekord ''[[Dom wschodzącego słońca|Domu wschodzącego słońca]]'' w Lublinie. |
|||
| ⚫ | |||
W latach 90. nagrał sporo płyt, jednak przez piratów nie zarobił na nich zbyt dużo. Aby mieć pieniądze na rachunki, odpuścił sobie fryzjera. W ten sposób stał się właścicielem jednej z lepszych fryzur w Polsce. Mógł się ostrzyc po sukcesie komercyjnym albumu ''Nic nie boli tak jak życie'', ale Mechanik tak pokochał swoje uczesanie, że jego utrata byłaby bardziej bolesna od życia. |
|||
{{stubmuz}} |
|||
== Zobacz też == |
|||
| ⚫ | |||
* [[Felicjan Andrzejczak]] |
|||
| ⚫ | |||
* [[Krzysztof Cugowski]] |
|||
| ⚫ | |||
* [[Tomasz Zeliszewski]] |
|||
| ⚫ | |||
{{ok}} |
|||
[[Kategoria:Budka Suflera]] |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
Wersja z 17:06, 26 cze 2020
– Pan tak zawsze z tymi dwiema gitarami?
– Nie, proszę pani, na koncercie jestem.
- Mieczysław Jurecki i dziennikarka
Mietek „Mechanik” Jurecki (ur. 3 października 1956 we Wrocławiu) – polski basista, gitarzysta, kontrabasista, multiinstrumentalista, kompozytor i aranżer. Przez dwadzieścia dwa lata grał w Budce Suflera, gdzie – jako basista – opracował choreografię do każdego numeru. Jego sztandarową sztuczką jest gra na dwóch gitarach, obu zawieszonych na Mechaniku. Lubi nastoletnie fanki, ale jego żona będzie to czytać. Dyrygował bandą niedostrojonych dzieciaków podczas wykonywania na rekord Domu wschodzącego słońca w Lublinie.
Swego czasu miał kosę z Tomaszem Zeliszewskim. Perkusista twierdził, że „Mechanik” był wyłącznie gościem mogącym koncertować u boku Lipki i Cugowskiego. Prawda była taka, że Zeliszewski zazdrościł Jureckiemu współpracy z Gombrowiczem polskiej muzyki podczas nagrywania piosenki „Samo życie”.
W latach 90. nagrał sporo płyt, jednak przez piratów nie zarobił na nich zbyt dużo. Aby mieć pieniądze na rachunki, odpuścił sobie fryzjera. W ten sposób stał się właścicielem jednej z lepszych fryzur w Polsce. Mógł się ostrzyc po sukcesie komercyjnym albumu Nic nie boli tak jak życie, ale Mechanik tak pokochał swoje uczesanie, że jego utrata byłaby bardziej bolesna od życia.
