Polonista: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Po dziabągu. Autor wycofanej wersji to 188.47.235.162.) |
|||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
Nienawidzi, jak inni poprawiają jego błędy lub zwracają uwagę na to, że może się mylić. |
Nienawidzi, jak inni poprawiają jego błędy lub zwracają uwagę na to, że może się mylić. |
||
Niektóre polonistki bywają nawiedzone. Zazwyczaj są analfabetkami nieznając w ogóle języka polskiego. Polonistki często popęłniają błędy ortograficzne na co w ogóle nie zwracają uwagi. Zawsze na końcu zdania używają zwrotu "prawda?" |
|||
===Zobacz też:=== |
===Zobacz też:=== |
||
Wersja z 18:14, 29 wrz 2010
Polonista – nękany przez pięć lat studiów szary żuczek, spędzający czas na chodzeniu między biblioteką a czytelnią. Najczęściej z nabytą wadą wzroku.
Nadwrażliwy na błędy językowe, stylistyczne i podobne. Nabywający w trakcie edukacji wątpliwości dotyczących pisowni ortograficznej poprzez analizę języka staro-cerkiewno-słowiańskiego i pomieszanie nosówek.
Jego cechą rozpoznawczą jest awersja do języka angielskiego - uparcie twierdzi, że z pobudek patriotycznych.
Purysta językowy znienawidzony przez rodzinę, znajomych i uczniów. Samotnik skazany na towarzystwo książek. Oczytany.
Poprzez ciągłą korektę błędów zastanawiający się nad poprawnymi formami dla poprawnych form.
Zarabiający mniej, niż wydaje na książki, dojazd do szkoły i lakiernika samochodowego.
Nienawidzi, jak inni poprawiają jego błędy lub zwracają uwagę na to, że może się mylić. Niektóre polonistki bywają nawiedzone. Zazwyczaj są analfabetkami nieznając w ogóle języka polskiego. Polonistki często popęłniają błędy ortograficzne na co w ogóle nie zwracają uwagi. Zawsze na końcu zdania używają zwrotu "prawda?"
