Cytaty:Sędzia Anna Maria Wesołowska

Sędzia Anna Maria Wesołowska – cytaty.

Anna Maria Wesołowska

A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

A

• Ale proszę świadka o spokój.
• Ale proszę świadka, pouczam po raz kolejny, że świadek ma się zwracać wyłącznie do sądu.
• Ale proszę świadka... Takie zachowanie na sali sądowej jest całkowicie niedopuszczalne! Jeżeli jeszcze raz pan się tak zachowa, sąd ukarze pana karą porządkową.
  • Opis: sędzia Anna Wesołowska karci rozrabiających świadków. Jeden z jej ulubionych tekstów
• Ale sala sądowa to nie jest miejsce na dostarczanie paczek żywnościowych, mógł pan to zrobić w areszcie śledczym!
  • Opis: sędzia Anna Maria Wesołowska do ojca niosącego oskarżonemu synowi pasztet

B

• Bardzo proszę Pani mecenas/Panie mecenasie.
  • Opis: sędzia udziela głosu obrońcy przed mową końcową

C

• Co Pan(i) ma na myśli?
• Co Pan(i) wie w tej sprawie?
• Czy są do Pani/Pana jeszcze pytania?

J

• Jest Pan(i) ukarany(a) karą porządkową w wysokości 500 zł!

O

• Oczywiście odpisy zostaną przesłane.
  • Opis: sędzia Anna Maria Wesołowska zgadza się na wniosek prokuratora o przesłanie odpisu z protokołu dzisiejszej rozprawy

P

• Paaanie prokutatorze!
• Paaanie mecenasie! / "Paaaani mecenas!
• Pana/Pani wina w tej sprawie nie budzi wątpliwości.
• Pani Kasiu, proszę o włączenie nagrania dowodowego.
• Panie Dudzik! Co się tam dzieje?!
• Panie Dudzik, proszę o sprawdzenie czy dotarł już świadek.
• Panie Dudzik, proszę wyprowadzić świadka.
  • Opis: słowa te wypowiada Anna Maria Wesołowska, kiedy pod koniec rozprawy jakiś świadek okazuje się być złym człowiekiem
• Pouczam, że ma Pan(i) obowiązek mówienia prawdy, za składanie fałszywych zeznań grozi odpowiedzialność karna, czy zrozumiał Pan(i) treść pouczenia?
• Proszę powiedzieć jak się Pan(i) nazywa i ile Pan(i) ma lat.
• Proszę wstać... przepraszam, proszę siedzieć.
  • Opis: do poszkodowanego, który jeździł na wózku inwalidzkim i został poproszony o uspokojenie się

T

• Ta sprawa pokazała, że...
  • Opis: sędzina rozpoczyna moralizatorskie kazanie
• To wszystko w tej rozprawie, dziękuję państwu.
  • Opis: szczęśliwe zakończenie

Z

• Zamykam przewód sądowy, udzielam głosu panu prokuratorowi.
• Zarządzam odtworzenie nagrania, panie Dudzik, proszę przygotować sprzęt audiowizualny.
  • Opis: sędzia prosi pana Dudzika o przyniesienie telewizora
• Zeznania należy składać zgodnie z prawdą.

Artur Łata

A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

C

• Co pan ma na myśli?

G

• Gdyby tak było, moja praca byłaby łatwa i przyjemna, ale niestety tak nie jest.
  • Opis: Artur o swojej pracy

K

• Konkludując zatem...
  • Opis: Artur kończy przemówienie końcowe

M

• Magda, nie denerwuj się no.
  • Opis: Artur próbuje pieszczotliwie uspokoić adwokat Magdalenę Wilk

N

• Na Boga!
  • Opis: Artur w chwilach szczególnych uniesień podczas wygłaszania mowy końcowej

O

• Od wymierzania sprawiedliwości jest sąd!
  • Opis: motto życiowe Artura

Ż

• Żadnych, prosiłbym tylko o dostarczenie odpisu z protokołu z dzisiejszej rozprawy do prokuratury w celu wszczęcia postępowania przeciwko...
  • Opis: Artur Łata odpowiada na pytanie sędzi, czy zgłasza jakieś wnioski

Magdalena Wilk

A

• Ale proszę Sądu, w moim kliencie gra góralska dusza, więc nic dziwnego, że czasem komuś tam nabluzga.
  • Opis: pani adwokat chce ochronić klienta przed nieuniknioną karą porządkową

B

• Był pan z psem na spacerze? Pies na pewno potwierdzi pańskie alibi.
  • Opis: pani adwokat manifestuje swoją wiarę w psią mowę

P

• Pani Kwiatkowska, z adwokatem, jak z księdzem na spowiedzi!
  • Opis: pani adwokat podejrzewa, że klientka nie była z nią szczera

Andrzej Mękal

C

• Czy można zgwałcić prostytutkę?
  • Opis: pan adwokat Mękal cytuje Andrzeja Leppera rozpoczynając mowę końcową

Pan Dudzik

P

• Proszę wstać, sąd idzie, rozprawę prowadzi sędzia Anna Maria Wesołowska.
  • Opis: stała kwestia pana Dudzika

W

• Wysoki Sądzie, świadka nie ma na korytarzu.

Z

• Zapraszam.
  • Opis: pan Dudzik zaprasza do aresztu

Inne osoby

A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

M

• Matka?! Stary chłop, matka go utrzymuje!
  • Opis: oskarżony krytykuje poszkodowanego rockmana, który jest na utrzymaniu matki

Dialogi

A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

A

• – A czy na pewno pani to słyszała? Może te krzyki się ze szklanej kuli wydobywały?
  – Przepraszam bardzo, ale prokurator drwi ze świadka.
  (śmiech na sali)
  – Proszę o spokój
  – No muszę przyznać, że nie jestem elegancki, ale chciałem zwrócić uwagę, że wiarygodność świadka, który opowiada o szklanych kulach i przedstawia rzeczywistość, jaką metarzeczywistość, jest świadkiem, w tak poważnej sprawie, mało wiarygodnym.
  – Panie prokuratorze, sąd będzie oceniał wiarygodność świadka.
  • Opis: Robert Bińczak próbuje tłumaczyć Magdalenie Wilk, że świadek, który korzysta z kryształowej kuli, jest świadkiem mało wiarygodnym
• — A zabrać pani 10000, to pani miała siłę?
  — Pani Mecenas, to nie było pytanie.
  — W takim razie, to co to było.
  — Pani mecenas.
  • Opis: Magdalena Wilk kłóci się z sędzią, czy zadała pytanie
• Ale ja czternastego nie planowałem ostrzału, bo mi się kamienie skończyły!
  • Opis: świadek broni się przed zarzutem, jakoby miał strzelać czternastego z procy do samochodów

C

• – Codziennie w wielu polskich domach dochodzi do kłótni i nie każda kończy się tragedią.
  – Sęk w tym, że ta kłótnia tak się skończyła.
  – Może pan prokurator zechce poczekać na opinię sądu?
  – Pani mecenas również...
  • Opis: kolejna wymiana zdań Artura Łaty i Magdaleny Wilk. Ania nie jest zachwycona

I

• – I potem Maciek założył Bubczykowi kosz na śmieci na głowę i zaciągnął go do kibla, a ja poszedłem za nim, żeby zobaczyć co się będzie działo dalej.
  – A nie pomyślał pan o tym, żeby pomóc koledze?
  – A po co? Maciek świetnie sobie radził...
  – Miałem na myśli pokrzywdzonego!
  – Jakoś nie pomyślałem, żeby mu pomóc. Zresztą co miałem robić, z kolegą się bić?
  • Opis: oskarżony w niezwykle inteligentny sposób odpowiada zbulwersowanemu prokuratorowi Łacie
• - I ty będziesz naszym barankiem, pamiętaj. Krew za krew, są tylko dwie strony
  - Ja się z tego wypisuję, rozumiesz. Kończę z tym gównem raz na zawsze, zanim kogoś zabijecie i dostaniecie po 25 lat, dlatego postanowiłem zeznawać, bo ja nie chcę być w to zamieszany.
  - Od nas nie da się uciec, nie ukryjesz się. Po mnie przyjdą następni. Wytępimy zdrajców i takie zwierzęta jak on.
  - Panie Fablewski, proszę wstać. Ma pan świadomość, że to są groźby karalne. Proszę usiąść.
  - Jakie zwierzyńce? O czym on mówi?
  - O tym, o czym powiedział głośno Vincent Sarich. Murzyni są na pograniczu debilizmu. Wasze IQ nigdy nie dojdzie do 70. Zostaliście stworzeni, żeby służyć swoim białym panom, a nie żeby sypiać z ich kobietami.
  - ...
  - Czarnuch podnosi na mnie rękę
  - Proszę o spokój, panie Fablewski, proszę wstać. Wyczerpał pan cierpliwość sądu. Proszę wyprowadzić oskarżonego do aresztu sądowego. Sprawa może toczyć się pod pana nieobecność.
  • Opis: sędzia przerywa oskarżonego wyrażać swoje poglądy

J

• Jakub nie tylko oszukał panią Rozalię. Mi też złamał serce. Jakub, jak mam ci teraz wierzyć po tym, co mi zrobiłeś?
  • Opis: świadek zwierza się sądowi ze swoich uczuciowych rozterek, zamieniając instytucję państwową w poradnię złamanych serc
• – Ja nie jestem żadnym ćpunem, kumasz pan?
  – Wszystko jednak na to wskazuje, kumasz pan?
  – Ale panie mecenasie...
  • Opis: świadek kłóci się z adwokatem Andrzejem Mękalem o to, czy jest ćpunem. Ich dyskusję szybko ukróca sędzia Anna Maria Wesołowska
• – Ja rozumiem, że obrona chce dociec prawdy, ale po co ten ironiczny ton?
  – Po to żeby się pan ożywił.
  – Paaanie mecenasie!
  • Opis: Andrzej Mękal pragnie, aby Paweł Sobczak się ożywił.
• - Ja nie wiem, co to za ekipa, ale Damian z pewnością do nich należy.
  - Ale dlaczego pani tak myśli?
  - No bo po uczelni chodziły jakieś plotki, że on sypie jakieś głupie teksty o rasie, Hitlerze, jakichś aryjskich korzeniach. Jak dla mnie to jest po prostu żenada, żeby w dzisiejszych czasach ludzie byli aż tak zacofani.
  - Z bycia homo też leczą. Możesz się zgłosić na NFZ.
  - Ej nie pozwalaj sobie.
  - Proszę o spokój.
  • Opis: oskarżony w dobitny sposób odpowiada świadkowi
• - Ja was Polaków nie rozumiem. Niby tacy jeździcie do Europy, do Ameryki, a w kraju macie zacofanie, jak 100 lat temu. Ja mówię z Magdy, że co to za kraj, gdzie ty żyjesz.
  - Ty, jak ci się u nas tak nie podoba, to wskakuj w sandały i do Afryki.
  - Właśnie, wy właśnie tacy jesteście, on też tylko nas wyżywa. On ciągle chodził za Magda, żeby zrobić coś złego albo mi.
  - Ty weź się, kurwa, zamknij, czarna małpo.
  • Opis: świadek odpowiada Murzynowi, co może zrobić, jak mu się nie podoba w Polsce
• – Jeśli on coś zrobi mojej córce...
  – To co, znowu pani do niego strzeli?
  – Nie, strzeli do pana.
  – Panie mecenasie!
  • Opis: mecenas Andrzej Mękal grozi, że poszczuje prokuratora Pawła Sobczaka swoją klientką

M

• – Miałem przesrane, bez kitu.
  – Uprzedzam, że za tego rodzaju słownictwo zostanie pan w przyszłości ukarany karą porządkową.
  – Ale że co? Przecież nie przeklinam. Przesrane to przekleństwo?
  – ...
  – Dobrze, przepraszam, postaram się...
  • Opis: świadek wykłóca się z sędziną o to, czy słowo „przesrane” jest przekleństwem

O

• – Oczywiście, że ją zwolnię, po tych oszczerstwach.
  – To świetnie, jest pan genialny.
  • Opis: mecenas Mękal docenia genialność świadka
• – O której wrócił pan do domu?
  – Przed drugą.
  – A czy może ktoś to potwierdzić?
  – Pewnie. Żona, córka, pies, nawet chomik. Pasuje?
  – Jasne, że pasuje. Zwłaszcza pies i chomik są super.
  – Panie mecenasie!
  • Opis: luźna pogawędka mecenasa Andrzeja Mękala ze świadkiem przerwana przez sędzię Wesołowską

P

• – Pani Banasiewicz! Wyczerpała pani cierpliwość sądu! Sąd nakłada na panią karę porządkową w wysokości tysiąca złotych.
  – Ło Jezu! A skąd ja za to zapłacę?!
  – Pani Banasiewicz!
  • Opis: sędzia Anna Wesołowska w bestialski sposób rujnuje budżet świadka
• Po tym to mnie klata miesiąc napie... bolała.
  • Opis: ten sam świadek uczy się, jakie słownictwo na sali sądowej jest całkowicie niedopuszczalne
• – Panie Czerkoń, wymierzam panu 1000 zł grzywny i przypominam, że znajduje się pan w sądzie.
  – To już nie można powiedzieć, co się o ludziach myśli?
  – Gdybym ja powiedziała, co myślę o pana działalności, to bym musiała sama sobie wymierzyć karę porządkowe, więc lepiej niech pan nie mówi, co pan myśli.
  • Opis: sędzia Anna Wesołowska poucza świadka, jak się kończy, gdy się mówi, co się mówi to, co myśli o ludziach

T

• – To nie było pytanie, pani mecenas.
  – A co to było, Wysoki Sądzie?
  – Pani mecenas!
  • Opis: mecenas Magdalena Wilk pyskuje sędzi Wesołowskiej

U

• – U mnie z kasą jeszcze nikt nie zalegał, adwokatku.
  – Proszę świadka! Jeszcze jedna taka uwaga i zostanie pan ukarany karą porządkową!
  – I na przyszłość proszę się zwracać do sądu.
  – Paaanie mecenasie!
  • Opis: urażony adwokat Andrzej Mękal postanowił dokończyć kwestię Anki

W

• – Wysoki Sądzie, muszę coś powiedzieć...
  – Nic im nie mów, Andrzej!
  – Panie Matusiewicz!
  • Opis: jeden ze świadków w prawie niezauważony sposób próbuje powstrzymać oskarżonego od przyznania się do winy i wkopania samego świadka