Juliusz Słowacki: Różnice pomiędzy wersjami
M (→top: bot wprowadza drobne poprawki) Znacznik: przez API |
(Ale choinka u góry :/) Znacznik: edytor źródłowy |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur|polskiego poety|nazwisko|Słowacki}} |
{{sur|polskiego poety|nazwisko|Słowacki}} |
||
{{sur|polskiego poety|imię|Juliusz}} |
{{sur|polskiego poety|imię|Juliusz}} |
||
{{sur2|„Słowacki”|[[język słowacki]]|e}} |
|||
[[Plik:Juliusz Słowacki.PNG|thumb|Mniej znana fotka Juliusza S. z podkrążonymi oczami, zdybanego przez paparazzo w [[Paryż|paryskiej]] [[agencja towarzyska|agencji towarzyskiej]] po całonocnej mocno zakrapianej [[impreza|imprezie]]]] |
[[Plik:Juliusz Słowacki.PNG|thumb|Mniej znana fotka Juliusza S. z podkrążonymi oczami, zdybanego przez paparazzo w [[Paryż|paryskiej]] [[agencja towarzyska|agencji towarzyskiej]] po całonocnej mocno zakrapianej [[impreza|imprezie]]]] |
||
{{cytat|Na górze wacki<br />na dole wacki<br />Kto lubi wacki?<br />[[Juliusz Słowacki]]|[[Adam Mickiewicz]] o '''Julku'''}} |
|||
'''Juliusz Słowacki''' (ur. [[4 września]] [[1809]] w [[Krzemieniec|Krzemieńcu]], zm. [[3 kwietnia]] [[1849]] w [[Paryż]]u) – polski poeta, mesjasz, dyskalkulik, piwosz, urodził się na przedmieściach [[Warszawa|Warszawy]], by dać przykład, że nawet ludzie ze slamsów mogą dojść na szczyt. |
'''Juliusz Słowacki''' (ur. [[4 września]] [[1809]] w [[Krzemieniec|Krzemieńcu]], zm. [[3 kwietnia]] [[1849]] w [[Paryż]]u) – polski poeta, mesjasz, dyskalkulik, piwosz, urodził się na przedmieściach [[Warszawa|Warszawy]], by dać przykład, że nawet ludzie ze slamsów mogą dojść na szczyt. |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić [[Adam Mickiewicz|Mickiewicza]], co zresztą zakończyło się niepowodzeniem i poniżeniem jego samego- nasz wieszcz Adam chwycił go za kołnierz i wyrzucił z biby nazywając jego poezję „świątynia bez Boga”. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki, poczerniałe zęby i łysinę. Po śmierci stał się jednym z [[trzej dyżurni polscy wieszczowie|trzech dyżurnych polskich wieszczy]]. Według Gombrowicza Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła. Leży w jednym grobie na Wawelu ze swoim najlepszym przyjacielem Mickiewiczem. |
Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić [[Adam Mickiewicz|Mickiewicza]], co zresztą zakończyło się niepowodzeniem i poniżeniem jego samego- nasz wieszcz Adam chwycił go za kołnierz i wyrzucił z biby nazywając jego poezję „świątynia bez Boga”. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki, poczerniałe zęby i łysinę. Po śmierci stał się jednym z [[trzej dyżurni polscy wieszczowie|trzech dyżurnych polskich wieszczy]]. Według Gombrowicza Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła. Leży w jednym grobie na Wawelu ze swoim najlepszym przyjacielem Mickiewiczem. |
||
| ⚫ | |||
{{DEFAULTSORT:Słowacki, Juliusz}} |
{{DEFAULTSORT:Słowacki, Juliusz}} |
||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Polscy poeci]] |
[[Kategoria:Polscy poeci]] |
||
Wersja z 15:18, 4 maj 2017
|
Ten artykuł dotyczy polskiego poety. Zobacz też hasła o innych osobach o tym nazwisku. |
|
|
Ten artykuł dotyczy polskiego poety. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Na górze wacki
na dole wacki
Kto lubi wacki?
Juliusz Słowacki
- Adam Mickiewicz o Julku
Juliusz Słowacki (ur. 4 września 1809 w Krzemieńcu, zm. 3 kwietnia 1849 w Paryżu) – polski poeta, mesjasz, dyskalkulik, piwosz, urodził się na przedmieściach Warszawy, by dać przykład, że nawet ludzie ze slamsów mogą dojść na szczyt.
Gdy jego matka zamordowała ojca jego przyrodniej siostry, a swojego męża i znanego kochanka Izabeli Łęckiej, wyjechał do Wilna studiować psychologię alkoholików. Po bacznych obserwacjach zaskoczył uczniów znanego liceum gdzieś tam na Galicyi swoim tomikiem poezji, w którym w niezwykle subtelny sposób odsłania swe upodobania do homoseksualizmu oraz do grania w pokera rozbieranego. Posiadał tak zwany kompleks Edypa, przez co musiał opuścić swą ojczyznę, Rosyję.
Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić Mickiewicza, co zresztą zakończyło się niepowodzeniem i poniżeniem jego samego- nasz wieszcz Adam chwycił go za kołnierz i wyrzucił z biby nazywając jego poezję „świątynia bez Boga”. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki, poczerniałe zęby i łysinę. Po śmierci stał się jednym z trzech dyżurnych polskich wieszczy. Według Gombrowicza Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła. Leży w jednym grobie na Wawelu ze swoim najlepszym przyjacielem Mickiewiczem.
Autorowi tego hasła oderwało palce zaraz po tym, jak wklepał kilka zdań. Jeśli chcesz go zastąpić – rozbuduj to hasło.
