Bibliofil: Różnice pomiędzy wersjami
AmoniakBOT (dyskusja • edycje) M (commons) Znacznik: edytor źródłowy |
M (korekty) |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Plik:Klon Maple.jpg|thumb|250px|Wiele tych pięknych drzew musiało upłynąć w Wiśle, aby bibliofile mieli wymarzone książki]] |
[[Plik:Klon Maple.jpg|thumb|250px|Wiele tych pięknych drzew musiało upłynąć w Wiśle, aby bibliofile mieli wymarzone książki]] |
||
'''Bibliofil''' – [[kolekcjoner]] [[kurz|zakurzonych]] i pleśniejących, ale dla niego samego pięknych i unikatowych [[wolumin| |
'''Bibliofil''' – [[kolekcjoner]] [[kurz|zakurzonych]] i pleśniejących, ale dla niego samego pięknych i unikatowych [[wolumin|wolumin]]ów. Bibliofil dąży do klaustrofobicznego ścieśnienia swojej przestrzeni [[życie|życiowej]] przez zajęcie wszystkich [[ściana|ścian]] swojego [[dom]]u półkami z [[książka]]mi. Bibliofil, miłośnik [[biały kruk|białych kruków]], często za jedyny cel stawia sobie nabycie upragnionej pozycji, zachłyśnięcie się jej kurzem i odstawienie na półkę, aby brylować nią przy najbliższej wizycie innego bibliofila. Piękno bibliofilstwa, podobnie jak piękno [[filatelistyka|filatelistyki]], zawiera się w niepowtarzalności każdej [[kolekcja|kolekcji]], to znaczy w takiej segregacji i kolejności książek na półkach, regałach, [[szafa|szafeczkach]] i stoliczkach, aby drugiemu bibliofilowi nie udało się powtórzyć podobnego układu i sąsiedztwa woluminów. Wiąże się to z faktem, że zanim sklerotyczny kompan [[wycieczka|wycieczek]] [[antykwariat|antykwarycznych]] zdąży dojść do własnego domu z zamiarem zazdrosnego skopiowania biblifilskiej norki swojego przyjaciela, zapomina większość z tego, co zobaczył, a reszta miesza mu się miejscami z tym, co właśnie zapomniał. Bibliofile częstokroć przeżywają smutne momenty kolekcjonerskiej [[kariera|kariery]], kiedy przytłoczeni ogromem książek, których kupują nawet 10 dziennie, zdają sobie nagle sprawę, że nigdy już nie przeczytają wszystkich, smutno spozierających z ciasnych, ogołacających z nadziei półek… |
||
=== Bibliofilstwo ekstremalne i wyczynowe === |
=== Bibliofilstwo ekstremalne i wyczynowe === |
||
* Bibliofil ekstremalny posiada między półkami pleśń o precyzyjnie zaplanowanej wysokości, aby książki o różnych rozmiarach nie kradły mu miejsca na półkach o uniwersalnej, a więc zawyżonej, [[wysokość|wysokości]], których dawno pozbył się na rzecz zindywidualizowanych. |
* Bibliofil ekstremalny posiada między półkami pleśń o precyzyjnie zaplanowanej wysokości, aby książki o różnych rozmiarach nie kradły mu miejsca na półkach o uniwersalnej, a więc zawyżonej, [[wysokość|wysokości]], których dawno pozbył się na rzecz zindywidualizowanych. |
||
* Bibliofile często mierzą się w konkurencjach takich, jak rozklejanie zamoczonych [[kartka|kartek]] tak, aby poczynić najmniejsze szkody w treści książki, czy podnoszenie ponad stuletniej książki na minimalnej możliwej liczbie kartek (ta konkurencja, jeśli jest źle wyliczona, często kończy się uszkodzeniami książki). |
* Bibliofile często mierzą się w konkurencjach takich, jak rozklejanie zamoczonych [[kartka|kartek]] tak, aby poczynić najmniejsze szkody w treści książki, czy podnoszenie ponad stuletniej książki na minimalnej możliwej liczbie kartek (ta konkurencja, jeśli jest źle wyliczona, często kończy się uszkodzeniami książki). |
||
=== Zobacz też |
=== Zobacz też === |
||
* [[Antologia]] |
* [[Antologia]] |
||
* [[Biblioteka]] |
* [[Biblioteka]] |
Wersja z 21:26, 8 maj 2018
Bibliofil – kolekcjoner zakurzonych i pleśniejących, ale dla niego samego pięknych i unikatowych woluminów. Bibliofil dąży do klaustrofobicznego ścieśnienia swojej przestrzeni życiowej przez zajęcie wszystkich ścian swojego domu półkami z książkami. Bibliofil, miłośnik białych kruków, często za jedyny cel stawia sobie nabycie upragnionej pozycji, zachłyśnięcie się jej kurzem i odstawienie na półkę, aby brylować nią przy najbliższej wizycie innego bibliofila. Piękno bibliofilstwa, podobnie jak piękno filatelistyki, zawiera się w niepowtarzalności każdej kolekcji, to znaczy w takiej segregacji i kolejności książek na półkach, regałach, szafeczkach i stoliczkach, aby drugiemu bibliofilowi nie udało się powtórzyć podobnego układu i sąsiedztwa woluminów. Wiąże się to z faktem, że zanim sklerotyczny kompan wycieczek antykwarycznych zdąży dojść do własnego domu z zamiarem zazdrosnego skopiowania biblifilskiej norki swojego przyjaciela, zapomina większość z tego, co zobaczył, a reszta miesza mu się miejscami z tym, co właśnie zapomniał. Bibliofile częstokroć przeżywają smutne momenty kolekcjonerskiej kariery, kiedy przytłoczeni ogromem książek, których kupują nawet 10 dziennie, zdają sobie nagle sprawę, że nigdy już nie przeczytają wszystkich, smutno spozierających z ciasnych, ogołacających z nadziei półek…
Bibliofilstwo ekstremalne i wyczynowe
- Bibliofil ekstremalny posiada między półkami pleśń o precyzyjnie zaplanowanej wysokości, aby książki o różnych rozmiarach nie kradły mu miejsca na półkach o uniwersalnej, a więc zawyżonej, wysokości, których dawno pozbył się na rzecz zindywidualizowanych.
- Bibliofile często mierzą się w konkurencjach takich, jak rozklejanie zamoczonych kartek tak, aby poczynić najmniejsze szkody w treści książki, czy podnoszenie ponad stuletniej książki na minimalnej możliwej liczbie kartek (ta konkurencja, jeśli jest źle wyliczona, często kończy się uszkodzeniami książki).