Starożytność: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
WizualnieWikikod
(kat, stub,)
(Stworzenie)
Linia 1: Linia 1:
'''Starożytność''' (staropolskie ''staro'' = stary, dawny; średniopolskie ''żyto'' = [[wódka]] żytnia oraz nowopolski sufiks nazwotwórczy ''-ność'') to jak dosłowna etymologia nazwy wskazuje - stan po spożyciu starej [[wódka|wódki]] [[żytnia|żytniej]]. Stan ten alternatywnie nazywamy również '''skisłożytniowódkowstrętem''' (dosłownie: ''wstręt przed skisłą żytnią'').
'''Starożytność''' (właściwie: ''starożytnia'') - wódka wytwarzana ze starego żyta wg tradycyjnej receptury [[Gargamel|Gargamela]]. Napój narodowy [[smerfy|smerfów]].


Nie jest całkiem pewne, kiedy po raz pierwszy w historii [[Polska|Polski]] zanotowano to zjawisko. Wydaje się, że musiało to być po opanowaniu produkcji napojów spirytusowych (ok. XXVII wiek przed [[Mieszko I|Mieszkiem I]]) oraz uprawy żyta (ok. XV wieku przed [[IV RP]]). Z drugiej strony, wiadomo, iż już wówczas [[Polacy]] mięli rozwiniętą wymianę handlową z [[Ruś|Rusinami]], więc żytnia mogła być powszechnie dostępna. Jako że nie znano wówczas pieniądza (poznanego po założeniu [[NBP]] prze [[Hanna Gronkiewicz-Waltz|Hannę Gronkiewicz-Waltz]]) wymiana odbywała się według zasady towar za towar czyli w sposób tzw. bartelu ruskiego (tj. wóda za wódę; nie mylić z bartelem radzieckim - my dajemy wódę. oni w zamian biorą wódę).
W [[1950]] r. wódka Starożytnia wpisana została na listę światowego dziedzictwa [[UNESCO]].


W Starożytności powszechnie widuje się:
===Ciekawostki===
*[[Juliusz Cezar|Juliusza Cezara]]

*[[Aleksander Wielki|Aleksandra Wielkiego]] (Macedońskiego)
* Pewnego razu [[Gargamel]], produkujący etykiety do "Starożytniej" wypił zbyt dużo tej wódki, przez co zaczęto masowo produkować etykiety z napisem "Starożytność".
*[[Aleksanrer Kwaśniewski|Aleksandra Wielkiego]] (Kwaśniewskiego)

*[[Herod|Heroda]]
{{stub}}
*[[Sokrates]]a

*[[Perykles]]a
[[Kategoria:Historia]]

Wersja z 23:35, 16 paź 2006

Starożytność (staropolskie staro = stary, dawny; średniopolskie żyto = wódka żytnia oraz nowopolski sufiks nazwotwórczy -ność) to jak dosłowna etymologia nazwy wskazuje - stan po spożyciu starej wódki żytniej. Stan ten alternatywnie nazywamy również skisłożytniowódkowstrętem (dosłownie: wstręt przed skisłą żytnią).

Nie jest całkiem pewne, kiedy po raz pierwszy w historii Polski zanotowano to zjawisko. Wydaje się, że musiało to być po opanowaniu produkcji napojów spirytusowych (ok. XXVII wiek przed Mieszkiem I) oraz uprawy żyta (ok. XV wieku przed IV RP). Z drugiej strony, wiadomo, iż już wówczas Polacy mięli rozwiniętą wymianę handlową z Rusinami, więc żytnia mogła być powszechnie dostępna. Jako że nie znano wówczas pieniądza (poznanego po założeniu NBP prze Hannę Gronkiewicz-Waltz) wymiana odbywała się według zasady towar za towar czyli w sposób tzw. bartelu ruskiego (tj. wóda za wódę; nie mylić z bartelem radzieckim - my dajemy wódę. oni w zamian biorą wódę).

W Starożytności powszechnie widuje się:

Źródło: „https://nonsa.pl/index.php?title=Starożytność&oldid=151876”