Zygmunt Krasiński: Różnice pomiędzy wersjami
(→Dzieciństwo: małe zmiany) |
(revert) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Zygmunt Krasiński''' herbu [[Ślepowron (herb_szlachecki)|Ślepowron]] (urodził się [[19 lutego]] [[1812]] w [[Paryż]]u, zmarł [[23 lutego]] [[1859]] tamże) – [[Polacy|polski]] [[poeta]] i [[kochanek]], zwłaszcza [[Delfina Potocka|Delfiny Potockiej]]. Przez część [[polonista|polonistów]] uważany za jednego z [[trzech polskich wieszczów]], przez drugą część uważany za jednego z czterech wieszczów polskich<ref>Trzecia część nie uznaje w Krasińskim wieszcza, a czwarta część ma to w {{ |
'''Zygmunt Krasiński''' herbu [[Ślepowron (herb_szlachecki)|Ślepowron]] (urodził się [[19 lutego]] [[1812]] w [[Paryż]]u, zmarł [[23 lutego]] [[1859]] tamże) – [[Polacy|polski]] [[poeta]] i [[kochanek]], zwłaszcza [[Delfina Potocka|Delfiny Potockiej]]. Przez część [[polonista|polonistów]] uważany za jednego z [[trzech polskich wieszczów]], przez drugą część uważany za jednego z czterech wieszczów polskich<ref>Trzecia część nie uznaje w Krasińskim wieszcza, a czwarta część ma to w {{cenzura}}.</ref>. |
||
==Dzieciństwo== |
==Dzieciństwo== |
||
Wersja z 08:10, 29 paź 2006
Zygmunt Krasiński herbu Ślepowron (urodził się 19 lutego 1812 w Paryżu, zmarł 23 lutego 1859 tamże) – polski poeta i kochanek, zwłaszcza Delfiny Potockiej. Przez część polonistów uważany za jednego z trzech polskich wieszczów, przez drugą część uważany za jednego z czterech wieszczów polskich[1].
Dzieciństwo
Od samego początku miał problemy z rodzicami, a zwłaszcza z ojcami. Na przykład: jego ojcem chrzestnym był Napoleon I Bonaparte. Matka nieznana.
Natomiast wielki wpływ na jego osobowość wywarł ojciec rodzony. Jak wspominał po latach pisząc do Bohdana Zaleskiego:
„Kiedy byłem, kiedy byłem małym chłopcem, hej! Wziął mnie ojciec, wziął mnie ojciec i tak do mnie rzekł: Najważniejsze co się czuje, słuchaj zawsze głosu ojca swego, hej!”[2]
oraz, kilka linijek dalej:
„Kiedy byłem, kiedy byłem dużym chłopcem, hej! Wziął mnie ojciec, wziął mnie ojciec i tak do mnie rzekł: Głosem ojca wciąż się kieruj – tylko forsa ważna w życiu jest”[3].
Kontaminując obie rady doszedł do wniosku, że najlepiej będzie gdy zakocha się nieszczęśliwie i zostanie poetą romantycznym. Była to pierwsza i jedyna samodzielna decyzja w jego życiu.
Szablon:Stubbiog Szablon:Stublit
.
