Hefalump: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Anulowano wersję użytkownika 5.173.140.123 | wystarczy)
Znacznik: anulowanie
Znaczniki: mobilna mobilna www
Linia 2: Linia 2:
{{cytat| – Dlaczego '''hefalumpy''' mają czerwone oczy?<br> – Żeby mogły chować się na jarzębinie.|Zagadka '''hefalumpów'''}}
{{cytat| – Dlaczego '''hefalumpy''' mają czerwone oczy?<br> – Żeby mogły chować się na jarzębinie.|Zagadka '''hefalumpów'''}}


{{cytat| – Tropić, chwytać i wyrzucać z lasu puchate leśne stworki - te 3 zasady były przekazywane z ojca Hefalumpa na syna Hefalumpa|Hefalump w odcinku "Pułapka"}}
'''Hefalump, hohoń, łoń''' ([[Czechy|cz.]] slonisko) – mały drapieżnik żyjący w lasach całej [[Europa|Europy]]. Prowadzi nocny tryb życia, odżywia się miodem i [[grzybiarz]]ami. Najbardziej znanym przedstawicielem gatunku jest [[Lumpek]].


'''Hefalump, hohoń, łoń''' ([[Czechy|cz.]] slonisko) – mały drapieżnik żyjący w lasach całej [[Europa|Europy]]. Prowadzi nocny tryb życia, odżywia się miodem, [[grzybiarz]]ami. Najbardziej znanym przedstawicielem gatunku jest [[Lumpek]].


== Występowanie ==
== Występowanie ==

Wersja z 12:25, 24 maj 2021

Hefalump

– Dlaczego hefalumpy mają czerwone oczy?
– Żeby mogły chować się na jarzębinie.

Zagadka hefalumpów

– Tropić, chwytać i wyrzucać z lasu puchate leśne stworki - te 3 zasady były przekazywane z ojca Hefalumpa na syna Hefalumpa

Hefalump w odcinku "Pułapka"


Hefalump, hohoń, łoń (cz. slonisko) – mały drapieżnik żyjący w lasach całej Europy. Prowadzi nocny tryb życia, odżywia się miodem, grzybiarzami. Najbardziej znanym przedstawicielem gatunku jest Lumpek.

Występowanie

Jak zdobyć hefalumpa?

Nagonki

Najstarszym sposobem chwytania hefalumpów, praktykowanym już przez starożytnych Rzymian, były nagonki. Ta niegdyś niezwykle popularna metoda obecnie praktycznie nie jest już stosowana. Dzieje się tak głównie z powodu stale pogarszającej się sytuacji na rynku rzymskich armii. Stale malejąca podaż i wzrost kosztów spowodowały, że pomimo bardzo wysokiej skuteczności tej metody, jest ona w dzisiejszych czasach nieopłacalna. Ostatnie wielkie polowania na hefalumpy z nagonkami miały miejsce w 476 r.

Tropienie z pętlą

Tropienie hefalumpów było powszechnie uprawiane już w XVI w. n.e., jednak ze względu na bardzo małą skuteczność tej metody, uznawane było raczej za rozrywkę wiejskiej głupoty. Sytuacja ta zmieniła się dopiero w wieku XX, kiedy to para myśliwych, Kubuś Puchatek i Prosiaczek, udoskonalili tę metodę wprowadzając do niej pętlę. Zastosowanie tego genialnego rozwiązania sprawia, że liczba tropionych hefalumpów zwiększa się wraz z czasem tropienia, dzięki czemu liczba potencjalnie schwytanych osobników stale rośnie. Kilkudniowe polowania prowadzone tą metodą, pozwalają potencjalnie chwytać nawet całe stada hefalumpów. Tropienie z pętlą okazało się metodą tak skuteczną, że w krótkim czasie doprowadziło do potencjalnego przetrzebienia stad hefalumpów w całej Europie. Obecnie, dzięki kilkudziesięcioletniej ochronie, zwierzęta te znowu licznie występują w naszych lasach. Najlepszym sposobem na zdobycie własnego hefalumpa jest nabycie go drogą kupna w pobliskim sklepie zoologicznym.

Hodowla

Ze względu na wysoką cenę rynkową grzybiarzy, mało opłacalna i nie prowadzona na skalę masową. Częściej jako zwierzątko domowe. Przyjazny, łatwo się przywiązuje, smakuje jak kurczak.