Juliusz Słowacki: Różnice pomiędzy wersjami
Piotrusgit (dyskusja • edycje) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur2|„Słowacki”|[[język słowacki]]|e}} |
{{sur2|„Słowacki”|[[język słowacki]]|e}} |
||
'''Język Juliusz Słowacki''' (ur. [[4 września]] [[1809]] w [[Krzemieniec|Krzemieńcu]], zm. [[3 kwietnia]] [[1849]] w [[Paryż]]u) – polski poeta, urodził się na przedmieściach [[Warszawa|Warszawy]], by dać przykład, że nawet ludzie ze slamsów mogą dojść na szczyt. |
'''Język Juliusz Słowacki''' (ur. [[4 września]] [[1809]] w [[Krzemieniec|Krzemieńcu]], zm. [[3 kwietnia]] [[1849]] w [[Paryż]]u) – najwybitniejszy, najwspanialszy, najbardziej ukochany przez przecudną [[skin|polską młodzierz]] polski poeta, urodził się na przedmieściach [[Warszawa|Warszawy]], by dać przykład, że nawet ludzie ze slamsów mogą dojść na szczyt. |
||
Gdy jego matka zamordowała ojca jego przyrodniej siostry, a swojego męża i znanego kochanka [[Izabela Łęcka|Izabeli Łęckiej]], wyjechał do [[Wilno|Wilna]] studiować psychologię alkoholików. Po bacznych obserwacjach zaskoczył uczniów znanego liceum gdzieś tam na [[Galicja|Galicyji]] swoim tomikiem poezji, w którym w niezwykle subtelny sposób odsłania swe upodobania do [[homoseksualizm]]u oraz do grania w [[poker rozbierany|pokera rozbieranego]]. Posiadał tak zwany [[kompleks Edypa]], przez co musiał opuścić swą ojczyznę, [[Rosja|Rosyję]]. Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić [[Adam Mickiewicz|Mickiewicza]]. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki i łysinę. Po śmierci stał się jednym z [[trzej dyżurni polscy wieszczowie|trzech dyżurnych polskich wieszczy]]. Według [[Gombrowicza]] Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła. |
Gdy jego matka zamordowała ojca jego przyrodniej siostry, a swojego męża i znanego kochanka [[Izabela Łęcka|Izabeli Łęckiej]], wyjechał do [[Wilno|Wilna]] studiować psychologię alkoholików. Po bacznych obserwacjach zaskoczył uczniów znanego liceum gdzieś tam na [[Galicja|Galicyji]] swoim tomikiem poezji, w którym w niezwykle subtelny sposób odsłania swe upodobania do [[homoseksualizm]]u oraz do grania w [[poker rozbierany|pokera rozbieranego]]. Posiadał tak zwany [[kompleks Edypa]], przez co musiał opuścić swą ojczyznę, [[Rosja|Rosyję]]. Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić [[Adam Mickiewicz|Mickiewicza]]. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki i łysinę. Po śmierci stał się jednym z [[trzej dyżurni polscy wieszczowie|trzech dyżurnych polskich wieszczy]]. Według [[Gombrowicza]] Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła. |
||
Wersja z 22:32, 21 sty 2008
|
„Słowacki” przekierowuje tutaj. Zobacz też język słowacki. |
Język Juliusz Słowacki (ur. 4 września 1809 w Krzemieńcu, zm. 3 kwietnia 1849 w Paryżu) – najwybitniejszy, najwspanialszy, najbardziej ukochany przez przecudną polską młodzierz polski poeta, urodził się na przedmieściach Warszawy, by dać przykład, że nawet ludzie ze slamsów mogą dojść na szczyt.
Gdy jego matka zamordowała ojca jego przyrodniej siostry, a swojego męża i znanego kochanka Izabeli Łęckiej, wyjechał do Wilna studiować psychologię alkoholików. Po bacznych obserwacjach zaskoczył uczniów znanego liceum gdzieś tam na Galicyji swoim tomikiem poezji, w którym w niezwykle subtelny sposób odsłania swe upodobania do homoseksualizmu oraz do grania w pokera rozbieranego. Posiadał tak zwany kompleks Edypa, przez co musiał opuścić swą ojczyznę, Rosyję. Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić Mickiewicza. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki i łysinę. Po śmierci stał się jednym z trzech dyżurnych polskich wieszczy. Według Gombrowicza Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła.
