Juliusz Słowacki: Różnice pomiędzy wersjami
Piotrusgit (dyskusja • edycje) |
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 83.8.23.201. Autor wycofanej wersji to Piotrusgit.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur2|„Słowacki”|[[język słowacki]]|e}} |
{{sur2|„Słowacki”|[[język słowacki]]|e}} |
||
'''Język Juliusz Słowacki''' (ur. [[4 września]] [[1809]] w [[Krzemieniec|Krzemieńcu]], zm. [[3 kwietnia]] [[1849]] w [[Paryż]]u) – |
'''Język Juliusz Słowacki''' (ur. [[4 września]] [[1809]] w [[Krzemieniec|Krzemieńcu]], zm. [[3 kwietnia]] [[1849]] w [[Paryż]]u) – polski poeta, urodził się na przedmieściach [[Warszawa|Warszawy]], by dać przykład, że nawet ludzie ze slamsów mogą dojść na szczyt. |
||
Gdy jego matka zamordowała ojca jego przyrodniej siostry, a swojego męża i znanego kochanka [[Izabela Łęcka|Izabeli Łęckiej]], wyjechał do [[Wilno|Wilna]] studiować psychologię alkoholików. Po bacznych obserwacjach zaskoczył uczniów znanego liceum gdzieś tam na [[Galicja|Galicyji]] swoim tomikiem poezji, w którym w niezwykle subtelny sposób odsłania swe upodobania do [[homoseksualizm]]u oraz do grania w [[poker rozbierany|pokera rozbieranego]]. Posiadał tak zwany [[kompleks Edypa]], przez co musiał opuścić swą ojczyznę, [[Rosja|Rosyję]]. Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić [[Adam Mickiewicz|Mickiewicza]]. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki i łysinę. Po śmierci stał się jednym z [[trzej dyżurni polscy wieszczowie|trzech dyżurnych polskich wieszczy]]. Według [[Gombrowicza]] Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła. |
Gdy jego matka zamordowała ojca jego przyrodniej siostry, a swojego męża i znanego kochanka [[Izabela Łęcka|Izabeli Łęckiej]], wyjechał do [[Wilno|Wilna]] studiować psychologię alkoholików. Po bacznych obserwacjach zaskoczył uczniów znanego liceum gdzieś tam na [[Galicja|Galicyji]] swoim tomikiem poezji, w którym w niezwykle subtelny sposób odsłania swe upodobania do [[homoseksualizm]]u oraz do grania w [[poker rozbierany|pokera rozbieranego]]. Posiadał tak zwany [[kompleks Edypa]], przez co musiał opuścić swą ojczyznę, [[Rosja|Rosyję]]. Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić [[Adam Mickiewicz|Mickiewicza]]. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki i łysinę. Po śmierci stał się jednym z [[trzej dyżurni polscy wieszczowie|trzech dyżurnych polskich wieszczy]]. Według [[Gombrowicza]] Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła. |
||
Niezbadana do końca została sprawa jego namacalnej, bardzo bliskiej, męskiej przyjaźni z nijakim [[Krasiński]]m. |
|||
{{stublit}} |
{{stublit}} |
||
Wersja z 14:18, 22 sty 2008
|
„Słowacki” przekierowuje tutaj. Zobacz też język słowacki. |
Język Juliusz Słowacki (ur. 4 września 1809 w Krzemieńcu, zm. 3 kwietnia 1849 w Paryżu) – polski poeta, urodził się na przedmieściach Warszawy, by dać przykład, że nawet ludzie ze slamsów mogą dojść na szczyt.
Gdy jego matka zamordowała ojca jego przyrodniej siostry, a swojego męża i znanego kochanka Izabeli Łęckiej, wyjechał do Wilna studiować psychologię alkoholików. Po bacznych obserwacjach zaskoczył uczniów znanego liceum gdzieś tam na Galicyji swoim tomikiem poezji, w którym w niezwykle subtelny sposób odsłania swe upodobania do homoseksualizmu oraz do grania w pokera rozbieranego. Posiadał tak zwany kompleks Edypa, przez co musiał opuścić swą ojczyznę, Rosyję. Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić Mickiewicza. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki i łysinę. Po śmierci stał się jednym z trzech dyżurnych polskich wieszczy. Według Gombrowicza Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła.
