Bomba atomowa

Czarny humor autorów

Bomba Atomowa – jak sama nazwa wskazuje, bomba zbudowana z atomów. Wygląda jak głowica rakiety ziemia-powietrze-ziemia, zakładając, że dołączy się ją do wyrzutni V2. Może również wyglądać jak bomba służąca do zrzucania z samolotu, zakładając, że umieści się ją w samolocie, ale najczęściej występuje w postaci elektrycznego zegarka.

Historia

Adolf Hitler, razem ze swoją Rzeszą, jako pierwszy próbował stworzyć ten „kreator cudownego świata”, jednak Amerykanie uprzedzili ich wykradając im wszelkie plany dotyczące bomby atomowej. Bomba atomowa po raz pierwszy została użyta przez USA w czasie II wojny światowej, na terenie obecnej Japonii (ówczesnej też), a konkretnie – w Hiroshimie i Nagasaki.

Bomby można spuszczać na dwa sposoby. Pierwszy – samolotem, a drugi – rakietą V2. Amerykanie zrzucając swoją pierwszą bombę nie potrafili skonstruować takich rakiet (nie utrzymywali stosunków z Adolfem), więc byli zmuszeni do zrzucenia jej z samolotu.

Po wojnie Józef Stalin, w myśl ówcześnie panującej mody, również zapragnął posiadać bombę atomową (w jak największej ilości). Chciał, aby ZSRR było przodownikiem w tej dziedzinie nauki. Niestety (czy może – stety) godziło to w interesy USA, które od zawsze uważały się za lepsze od Rosji, skutkiem czego oba kraje zaczęły powiększać swoje zapasy atomówek.

Korzyści

• Bomba atomowa jest pierwszym narzędziem skutecznie zapewniającym pokój;
• Po wybuchu bomby atomowej licznie rosną grzybki atomowe;
• Bomba daje dużo ciepła;
• Oszczędza się na paliwie do czołgów;
• Państwo oszczędza na elektryczności w rejonie wybuchu;
• Ziemia na tym obszarze jest świecąca (na zielono) nie trzeba w nocy palić latarni;
• Elektrownie wiatrowe, pod wpływem fali uderzeniowej wyprodukują więcej prądu;

Wady

• Na terenach poatomowych nie można przez pewien czas uprawiać pomidorów;
• I ziemniaków też.