Czołg
ym kamuflażem
Czołg – luksusowy pojazd z funkcjami militarystycznymi. Służy do walki, zagospodarowywania pieniędzy podatników, ekspozycji muzealnych oraz tworzenia pomników bohaterskiej Armii Czerwonej.
Budowa[edytuj • edytuj kod]
Czołg składa się z podwozia, nadwozia, wieżyczki, czterech pancernych i psa. Pierwsze czołgi były budowane już w starożytnym Egipcie z drewna, były one napędzane benzyną z papirusu. Dzisiejsze czołgi są pozłacane i zbudowane z aluminium.
- Podwozie – najlepsze czołgi budowane były na podwoziu gąsienicowym. Budowano też czołgi na kołach, ale to już nazywały się „
sprawy”. Podwozie było odpowiednio wzmacniane przeciwko np. przeciwpancernym kotom samobójcom, minom piechotnym, rosyjskim komandosom ścielącym swoje ciała i odchody po polu bitwy i elokwentnym wypowiedziom przedstawicieli Młodzieży Wszechpolskiej; - Nadwozie – najlepsze były nadwozia odlewane, ale olane też były dobre. Optymalna grubość pancerza to około 1 000 000 mm, musi koniecznie być w kropki i w ciapki. Taki pancerz najlepiej chronił przed koktajlami Mołotowa, koktajlami Kaczyńskiego i pociskami spuszczanymi przez ptaśki, a także różnego rodzaju odłamkami. Dodatkowo za każdą gąsienicą powinna się ciągnąć brona do orania i plandeka przeciwko pokemonom;
- Wieżyczka – w niej znajdowało się działo, ale nie zawsze (czasem było tam coś innego). Im większa rura, tym większa możliwa amunicja. Im dłuższa rura, tym większa celność. Najchętniej stosowano amunicję dum-dum, ale taką zarąbiście skuteczną. Do tego często przenoszono amunicję typu canister (kartacz) wypełnioną setkami śrucin, dzięki temu podczas długich misji można było upolować kaczkę, aby potem przyrządzić ją na rozgrzanym wydechu.
- Skrzynia biegów – czołg ma biegi do przodu, których jest więcej i biegi do tyłu, których jest mniej. Wyjątek stanowią francuskie czołgi, które mają wszystkie biegi do tyłu aby szybciej uciekać i tylko jeden do przodu, na wypadek ataku przeciwnika od tyłu. Do tego w niektórych (np. M1A1 Abrams) jest też tryb PIVOT, umożliwia on szpanerom przed dyskoteką robienie piruetów w miejscu;
- Beczki na paliwo – służą do tego, żeby kadra oficerska kradła z nich benzynę, gdy będzie jechać na wakacje, a także żeby móc w nie strzelić aby rozwalić czołg;
- Amunicja – była magazynowana (zależnie od rozwinięcia czołgu) w pudłach lub w nowoczesnych podajnikach. Oprócz zapewniania zapasu pocisków do wieżyczki, służyła, podobnie jak beczka z paliwem, ułatwieniu przeciwnikom rozwalenia pojazdu.
Nowinki techniczne[edytuj • edytuj kod]
Najbardziej zaawansowane technicznie były ruskie czołgi, ponieważ musiały wytrzymać promieniowanie rosyjskich komandosów. Znajdowały się tam ekrany promieniochłonne, przez co miejsca było tyle, ile w ruskim czołgu. Miejsca wystarczyło już tylko na sprzęt grający i 4 członków załogi. Osoba nr 5 musiała 24 godziny na dobę wystawać przez wieżyczkę. W niektórych czołgach (np. T-55) niedawno zaprzestano wożenia amunicji do armaty (sama armata została dla efektu odstraszającego). Powodem były częste wybuchy amunicji (popularne latające kapelusze), oraz to, że magazyn amunicji idealnie pasuje do kalibru wytwarzanych obecnie butelek wódki. Ponadto w sytuacji, gdzie przekraczając granicę spotkanie wroga graniczy z cudem, amunicja nie jest do niczego potrzebna, w przeciwieństwie do wódki, bo przecież podczas nudnej podróży na ukraiński front trzeba coś pić.
Natura czołgu[edytuj • edytuj kod]
Czołg się czołga oraz wyjeżdża znienacka, więc nikt go nie lubi. Występuje stadnie bądź w osamotnieniu. Przechodzącego obok czołgu człowieka mogą obleźć gąsienice.
Występowanie[edytuj • edytuj kod]
Czołgi występują na całym świecie. Najliczniej występujący na ziemi jest T-55. W 2008 roku populacja wynosiła 55000 sztuk. Najbardziej narażony na wyginięcie jest PanzerKampfagen IV w 1980 (80% populacji zaginęło w niewyjaśnionych okolicznościach w trakcie olimpiady zimowej w Moskwie, obecnie populacja wynosi 344 sztuki i wciąż maleje). PanzerKampfagen IV jest wpisany na Czerwoną Listę Czołgów Zagrożonych Wyginięciem.
