Adam Mickiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Szoferka) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
Niestety skurczybyk był cwany i nawiał do szwabów. W zemście po polsku napisał ''[[Dziady|Dziadów]]'' wiedząc, że na to złapie popularność, przez co każdy będzie musiał to przeczytać, aby zdać z polskiego. Chciał jeszcze mocniej zmniejszyć szanse ucznia polskiego i napisał ''[[Pan Tadeusz|Pana TeDeusza]]''. Napisał cykl [[Sonety Krymskie|Sonetów Krymskich]]. Później zaczeło go dręczyć sumienie i postanowił wrócić do Polski. Jednak Polacy dali mu kopa w dupę, to się znowu wnerwił i napisał trzecią część ''Dziadów'' (pisał te dziadygi nie pokolei, bo nie umiał liczyć do pięcu. Najpierw napisał część drugą, później czwartą, a w końcu trzecią). |
Niestety skurczybyk był cwany i nawiał do szwabów. W zemście po polsku napisał ''[[Dziady|Dziadów]]'' wiedząc, że na to złapie popularność, przez co każdy będzie musiał to przeczytać, aby zdać z polskiego. Chciał jeszcze mocniej zmniejszyć szanse ucznia polskiego i napisał ''[[Pan Tadeusz|Pana TeDeusza]]''. Napisał cykl [[Sonety Krymskie|Sonetów Krymskich]]. Później zaczeło go dręczyć sumienie i postanowił wrócić do Polski. Jednak Polacy dali mu kopa w dupę, to się znowu wnerwił i napisał trzecią część ''Dziadów'' (pisał te dziadygi nie pokolei, bo nie umiał liczyć do pięcu. Najpierw napisał część drugą, później czwartą, a w końcu trzecią). |
||
Kochał swoją żonę jako swą siostrę a Teściowa była jego kochanką. Kochał Słowackiego niestety ten ćwok tak natrętnie smierdział jak krowi placek na pewnym balu że Mickiewicz ku radości pospulstwa wyzucił Julka za próg biorąc go za fraki i dając porządnego kopniaka by ten pamiętał o urzyciu mydła. Słowacki nie rozumiejąc do końca metafory Mickiewicza napisał w złości na naszego wieszcza narodowego poemat komiczny (czasem nazywany hero)Buniowski w którym wyśmiewa naszego wieszcza Mickiewicza za co Polacy obcinają mu jaja, jako kastrat nie mógł znależć żony i pozostał kawalerem do końca nowej epokiji. |
|||
Jedynkę skopał perfidnie i zanim się zajarzył to doszedł do prawie części kulminacyjnej. Całe szczęście, że się opamiętał. Zebrał [[wojsko]] innych, co ich z Polski wywalono i chciał siłą dojść do Polski, ale pomylił kierunki i pobił [[Turcja|Turków]]. Po śmierci Polacy rzucili jego serce na pożarcie [[Smok Wawelski|Smoku Wawelskiemu]]. |
Jedynkę skopał perfidnie i zanim się zajarzył to doszedł do prawie części kulminacyjnej. Całe szczęście, że się opamiętał. Zebrał [[wojsko]] innych, co ich z Polski wywalono i chciał siłą dojść do Polski, ale pomylił kierunki i pobił [[Turcja|Turków]]. Po śmierci Polacy rzucili jego serce na pożarcie [[Smok Wawelski|Smoku Wawelskiemu]]. |
||
Wersja z 15:57, 30 mar 2006
Adam Mickiewicz to prezent jaki dostali na gwiazdkę jego rodzice. Sławny polski skrobacz wierszy. Kochał naukę, a że nie pasował z tego powodu do Polaków, wywalono go na Syberię mając nadzieję, że tam zamarznie.
Niestety skurczybyk był cwany i nawiał do szwabów. W zemście po polsku napisał Dziadów wiedząc, że na to złapie popularność, przez co każdy będzie musiał to przeczytać, aby zdać z polskiego. Chciał jeszcze mocniej zmniejszyć szanse ucznia polskiego i napisał Pana TeDeusza. Napisał cykl Sonetów Krymskich. Później zaczeło go dręczyć sumienie i postanowił wrócić do Polski. Jednak Polacy dali mu kopa w dupę, to się znowu wnerwił i napisał trzecią część Dziadów (pisał te dziadygi nie pokolei, bo nie umiał liczyć do pięcu. Najpierw napisał część drugą, później czwartą, a w końcu trzecią).
Jedynkę skopał perfidnie i zanim się zajarzył to doszedł do prawie części kulminacyjnej. Całe szczęście, że się opamiętał. Zebrał wojsko innych, co ich z Polski wywalono i chciał siłą dojść do Polski, ale pomylił kierunki i pobił Turków. Po śmierci Polacy rzucili jego serce na pożarcie Smoku Wawelskiemu.
Adam Mickiewicz czasami mylony jest z Leopoldem Staffem.
