Juliusz Słowacki: Różnice pomiędzy wersjami
M ("Słowacki" przeniesiono do "Juliusz Słowacki") |
(redakcja) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Juliusz Słowacki''' (ur. [[4 września]] [[1809]], zmarł [[3 kwietnia]] [[1849]] w [[Paryż]]u) - [[Polska|polski]] [[poeta]], urodził się na przedmieściach [[Warszawa|Warszawy]] by dać przykład że nawet ludzie ze [[slumsy|slamsów]] mogą dojść na szczyt. Gdy jego matka zamordowała ojca jego przyrodniej siostry a swojego męża i znanego kochanka [[Izabela Łęcka|Izabeli Łęckiej]], wyjechał do [[Wilno|Wilna]] studiować [[psychologia|psychologię]] [[alkoholik|alkoholików]]. Po bacznych obserwacjach zaskoczył uczniów znnego liceum gdzieś tam na [[Galicja|Galicyji]] swoim [[tomik poezji|tomikiem poezji]], w którym w niezwykle subtelny sposób odsłania swe upodobania do [[homoseksualizm]]u oraz do grania w pokera rozbieranego. Posiadał tak zwany [[kompleks Edypa]], przez co musiał opuścić swą ojczyznę, [[Rosja|Rosyję]]. Gdy wystąpił z klubu AA postanowił obrazić [[Adam Mickiewicz|Mickiewicza]]. [[Śmierć|Umarł]] jako [[kawaler]], ponieważ miał olbrzymie baki i łysiznę. Po śmierci stał się jednym z [[trzej dyżurni polscy wieszczowie|trzech dyżurnych polskich wieszczy]]. |
|||
{{stublit}} |
|||
[[Kategoria:Polscy poeci]] |
|||
Wersja z 23:48, 18 kwi 2006
Juliusz Słowacki (ur. 4 września 1809, zmarł 3 kwietnia 1849 w Paryżu) - polski poeta, urodził się na przedmieściach Warszawy by dać przykład że nawet ludzie ze slamsów mogą dojść na szczyt. Gdy jego matka zamordowała ojca jego przyrodniej siostry a swojego męża i znanego kochanka Izabeli Łęckiej, wyjechał do Wilna studiować psychologię alkoholików. Po bacznych obserwacjach zaskoczył uczniów znnego liceum gdzieś tam na Galicyji swoim tomikiem poezji, w którym w niezwykle subtelny sposób odsłania swe upodobania do homoseksualizmu oraz do grania w pokera rozbieranego. Posiadał tak zwany kompleks Edypa, przez co musiał opuścić swą ojczyznę, Rosyję. Gdy wystąpił z klubu AA postanowił obrazić Mickiewicza. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki i łysiznę. Po śmierci stał się jednym z trzech dyżurnych polskich wieszczy.
