Polonista: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Terrapodian. Ofiarą rewertu jest 83.21.202.251.) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Polonista''' – nękany przez pięć lat studiów, po których pracuje w Anglii, szary żuczek, spędzający czas na chodzeniu między [[biblioteka|biblioteką]] a [[czytelnia|czytelnią]]. Najczęściej z nabytą wadą wzroku. |
'''Polonista''' – nękany przez pięć lat studiów, po których pracuje w Anglii, szary żuczek, spędzający czas na chodzeniu między [[biblioteka|biblioteką]] a [[czytelnia|czytelnią]]. Najczęściej z nabytą wadą wzroku. Nadwrażliwy na [[Błąd|błędy]] językowe, stylistyczne i podobne. Nabywający w trakcie edukacji wątpliwości dotyczących pisowni ortograficznej poprzez analizę języka [[Język staro-cerkiewno-słowiański|staro-cerkiewno-słowiańskiego]] i pomieszanie nosówek. Jego cechą rozpoznawczą jest awersja do języka angielskiego - uparcie twierdzi, że z pobudek patriotycznych. [[Purysta językowy]] znienawidzony przez rodzinę, znajomych i [[uczeń|uczniów]]. Samotnik skazany na towarzystwo książek. Oczytany. Poprzez ciągłą korektę błędów zastanawiający się nad poprawnymi formami dla poprawnych form. Zarabiający mniej, niż wydaje na [[książka|książki]], dojazd do szkoły i lakiernika samochodowego. Nienawidzi, jak inni poprawiają jego błędy lub zwracają uwagę na to, że może się mylić. Szuka sensu tam gdzie go nie ma. |
||
Nadwrażliwy na [[Błąd|błędy]] językowe, stylistyczne i podobne. Nabywający w trakcie edukacji wątpliwości dotyczących pisowni ortograficznej poprzez analizę języka [[Język staro-cerkiewno-słowiański|staro-cerkiewno-słowiańskiego]] i pomieszanie nosówek. |
|||
Jego cechą rozpoznawczą jest awersja do języka angielskiego - uparcie twierdzi, że z pobudek patriotycznych. |
|||
[[Purysta językowy]] znienawidzony przez rodzinę, znajomych i [[uczeń|uczniów]]. Samotnik skazany na towarzystwo książek. Oczytany. |
|||
Poprzez ciągłą korektę błędów zastanawiający się nad poprawnymi formami dla poprawnych form. |
|||
Zarabiający mniej, niż wydaje na [[książka|książki]], dojazd do szkoły i lakiernika samochodowego. |
|||
Nienawidzi, jak inni poprawiają jego błędy lub zwracają uwagę na to, że może się mylić. |
|||
Polonista – nękany przez pięć lat studiów, po których pracuje w Anglii, szary żuczek, spędzający czas na chodzeniu między biblioteką a czytelnią. Najczęściej z nabytą wadą wzroku. |
|||
Nadwrażliwy na błędy językowe, stylistyczne i podobne. Nabywający w trakcie edukacji wątpliwości dotyczących pisowni ortograficznej poprzez analizę języka staro-cerkiewno-słowiańskiego i pomieszanie nosówek. |
|||
Jego cechą rozpoznawczą jest awersja do języka angielskiego - uparcie twierdzi, że z pobudek patriotycznych. |
|||
Purysta językowy znienawidzony przez rodzinę, znajomych i uczniów. Samotnik skazany na towarzystwo książek. Oczytany. |
|||
Poprzez ciągłą korektę błędów zastanawiający się nad poprawnymi formami dla poprawnych form. |
|||
Zarabiający mniej, niż wydaje na książki, dojazd do szkoły i lakiernika samochodowego. |
|||
Nienawidzi, jak inni poprawiają jego błędy lub zwracają uwagę na to, że może się mylić. |
|||
Szuka sensu tam gdzie go nie ma |
|||
===Zobacz też:=== |
===Zobacz też:=== |
Wersja z 14:21, 15 sty 2011
Polonista – nękany przez pięć lat studiów, po których pracuje w Anglii, szary żuczek, spędzający czas na chodzeniu między biblioteką a czytelnią. Najczęściej z nabytą wadą wzroku. Nadwrażliwy na błędy językowe, stylistyczne i podobne. Nabywający w trakcie edukacji wątpliwości dotyczących pisowni ortograficznej poprzez analizę języka staro-cerkiewno-słowiańskiego i pomieszanie nosówek. Jego cechą rozpoznawczą jest awersja do języka angielskiego - uparcie twierdzi, że z pobudek patriotycznych. Purysta językowy znienawidzony przez rodzinę, znajomych i uczniów. Samotnik skazany na towarzystwo książek. Oczytany. Poprzez ciągłą korektę błędów zastanawiający się nad poprawnymi formami dla poprawnych form. Zarabiający mniej, niż wydaje na książki, dojazd do szkoły i lakiernika samochodowego. Nienawidzi, jak inni poprawiają jego błędy lub zwracają uwagę na to, że może się mylić. Szuka sensu tam gdzie go nie ma.