RAC

RAC (Rock against Communism, Rock przeciwko komunizmowi) – muzyka nacjonalistów z całego świata. Powiązana z ruchami nazi skinów tępiących ruchy socjalistyczne, ewentualnie takimi, które do słowa „socjalizm” lubią dopisywać słowo „narodowy”. Szczególną odmianą RAC jest NSBM (główną różnicą jest większa ilość darcia mordy i przekonanie, że Perun jest lepszy od Boga). W Polsce największym uznaniem cieszą się twórcy słynnych pieśni patriotycznych – Honor i Konkwista 88.

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny muzyki. Jeśli wytrzymasz 10 minut w słuchawkach – rozbuduj go.

Główną cechą muzyki RAC w polsce jest propagowanie "patriotyzmu". "Patriotyzm" ten przejawia się w propagowaniu haseł pełnych miłości do bliźniego i skrajnej tolerancji, takich jak: "Jebać Żydów!","Polska, Polska - tylko biała", ew. propagowanie międzynarodowych pozdrowień pokoju: "Sieg Heil!" czy (jakże patrotyczne) "Heil Hitla!".

Klasyczny zespół RAC to 3ch łysych męzczyzn, przejawiających się ponadnaturalną, białą siłą oraz automat perkusyjny. Utwory zwykle przypominają swoją strukturą bardzo ubogie wersje kawałków punkowych z lat 70tych, tylko utwory są dużo wolniejsze i smutniejsze. W polskiej fali RAC początku lat 90tych często pojawiały się "ballady" patriotyczne, które były zrzynkami z Metallica'i (taka powinna być polska pisownia?) z tekstami o białym narodzie;)

Bardzo smutny i niszowy gatunek muzyki... Głównymi przedstawicielami były zespoły takie jak KONKWISTA88, HONOR czy LEGION88.

W polskiej popkulturze nurt RAC pojawia się w filmie Jeż Jerzy, gdzie Skinhedzi rozmawiają na ławce o ostatnim koncercie "Miecza Chrobrego", który jest wyimaginowaną kapelą RAC... z klasyczną nazwą.