Shih Tzu

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
To jest najnowsza wersja artykułu edytowana „01:01, 14 gru 2022” przez „Stim (dyskusja • edycje)”.
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)
A co myślisz?

Shih Tzu (pol. sicu) – mały piesek, wywodzący się z Tybetu Zachodnich Chin. Uważany za rasę ozdobną i do towarzystwa, aczkolwiek po dłuższym okresie nieobcinania włosów sprawdza się również we froterowaniu podłóg i jako miotełka do kurzu.

Wygląd

Pieski tej rasy składają się w 90% z włosów, służących do zbierania nieczystości podczas spacerów i zapewniania pracy psim fryzjerom. Jedyną ich część widoczną spod góry futra stanowi pysk, wyglądający jakby jego posiadacz oberwał patelnią, zaopatrzony w wielkie, czarne i puste oczy, które lubią wypadać, gdy Shih Tzu na spacerze pociągnie mocniej za smycz.

Charakter, zachowanie

Shih-Tsu to w przeciwieństwie do większości innych przedstawicieli swojego gatunku stworzenia inteligentne i nie lubiące marnować energii na głupoty, takie jak bieganie za piłką lub aportowanie patyków. Zamiast tego oszczędzają ją, przesypiając połowę dnia, a następnie wykorzystując zmagazynowane w ten sposób siły na jedzenie. Jest to rasa wszystkożerna i wiecznie głodna – zje dużo więcej niż waży. W przerwach pomiędzy jedzeniem i spaniem zajmują się też żebraniem, arogancko obrażając się do momentu dania im resztek, choć jadły do oporu przed paroma minutami.

Ciekawostki

  • Z uwagi na małe rozmiary, oraz niechęć do aktywności fizycznei, pieski Shih Tzu mogą spokojnie robić za maskotkę.
  • Lubi każdego, kto się do niego uśmiechnie i da coś do jedzenia.
  • Potrafi zjeść więcej niż wynosi jego objętość...jak? To do dzisiaj pozostaje zagadką.
  • Da się pociąć dla kawałka sera, szynki lub kurczaka.
  • Wg tybetańskich wierzeń zmarli mnisi wcielają się właśnie w te pieski.
  • Powącha Cię nawet, jeśli zna Cię 10 lat.

Zobacz też

Przypisy