Kamil Grosicki

Wbrew pseudonimowi, to nie z grosikami Kamil ma największy problem

Wierzyciele Kamila

Najbardziej zdziwiło mnie to, że Kamil siedząc na ławce ciągle obgryzał paznokcie...

Trener FC Sion się dziwił, my – przy zadłużeniu Kamila – w ogóle

100 tysięcy na parzyste

Kamil Grosicki na temat gwiazdorstwa piłkarzy

Kamil Grosicki (ps. „Opel”, „Grosik”, „Midas”, ur. 8 czerwca 1988 w Szczecinie) – polski kopacz występujący na pozycji napastnika, ofensywnego pomocnika lub, częściej, na ławce rezerwowej. Rekonwalescent Starych Juchów (ośrodek leczący uzależnionych od hazardu), desperat i piłkarz charytatywny, bowiem znany jest z tego, że zrzekł się pieniędzy za grę (grzanie ławy) w szwajcarskim FC Sionie.

„Kariera”

Swoją pierwszoligową karierę rozpoczynał w szczecińskim Pochodzie, gdzie wybijał się na tle licznych Brazylijczyków. Zaimponowało to działaczom Legii Warszawa, którzy wytransferowali popularnego Grosika mimo jego midasowych rąk. Ponieważ w stolicy kasyn było od cholery, musiał emigrować do Szwajcarii. W Sionie może i biegał, ale robił to bez głowy i często nawet nie w tym kierunku, w którym wymagało to trzech jego trenerów (w ciągu pół roku, niezły wynik). Z FC Sionu wypożyczono go (nieźle, podwójne wypożyczenie) do Jagiellonii, której w rundzie wiosennej sezonu 2008/2009 wydatnie pomógł w pokonaniu macierzystego klubu.

Reprezentacja

W czerwcu 2007 wraz z Maciejem Korzymem i Adamem Marciniakiem uznał, że jest zbyt zmęczony na MŚ U-20 w Kanadzie i odmówił wyjazdu. Wkurwiony PZPN dał mu dożywotni zakaz gry w reprezentacjach wszystkich szczebli, ale Leo Beenhakker, w poszukiwaniu nowych zawodników prezentujących international level, zakaz ten olał, wykopując Grosika na murawę w towarzyskim meczu z Finlandią. Dwa tygodnie później właściciele obiektu, na którym rozgrywany był mecz, z nieznanych przyczyn zbankrutowali.

Szwajcaria

Uciekając przed właścicielami kasyn trafił do Szwajcarii. Tam, mimo poznania po angielsku tak karkołomnych zwrotów, jak thank you, hello i trainer, tired, nie mógł dogadać się z kolegami i z trenerami. Za zasługi i dobrą grę zesłano go do juniorów, gdzie Grosik nie za bardzo się przykładał. Postanowiono więc pobić go jego własną bronią – dano mu do podpisania lukratywny kontrakt na następną rundę. Niestety, tak się tylko biednemu Kamilowi zdawało. W rzeczywistości podpisał umowę o zrzeczeniu się zarobków. W dodatku do pobytu w Szwajcarii musiał dopłacać. Wszystko dlatego, że dokumenty były w języku francuskim, a Grosik po francusku ani me, ani be. Jego menadżer, Mariusz Piekarski, jak się o tym dowiedział, dostał zawału i tylko litość menadżera sprawiła, że popularny Opel nie został obarczony kosztami leczenia.

Hazard

Grosik do grosika, ziarno do ziarnka, aż uzbiera się długów cała cholerna miarka

Kamil jest inwersją mitologicznego króla greckiego, Midasa. Wszystko, czego się dotknie, zamienia nie w złoto, a w długi.

Znany bywalec warszawskich kasyn. Ściga go połowa mniejszości rosyjsko-ukraińskiej w Polsce. Wyjechał do Szwajcarii, chcąc spłacić długi, ale po podpisaniu feralnego dokumentu narobił kolejnych. Klub z Białegostoku, w którym obecnie Grosik przebywa, wynajął specjalną brygadę ochroniarzy, która przy każdej próbie kontaktu Grosika z kasynami ma za zadanie wpakować go w kaftan i poić tak długo białoruskim spirytusem, dopóki Grosik nie będzie w stanie zrobić kroku naprzód. Występami w kasynie zapracował na pseudonim „Grosik”, przy czym nawet taką kwotę Kamil zamieniłby w 50 tysięcy złotych długu.

Ponoć pomyślnie wyleczony pacjent Starych Juchów, leczących ludzi z pociągów do świecących diodek, pinballi i gier karcianych.