Aleksandrów Kujawski
Aleksandrów Kujawski – miasto i gmina w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, pocieszna pipidówa na Kujawach, 25 kilosów od nieco większej pipidówy, Torunia. Siedziba gminy Aleksandrów Kujawski.
Historia
Aleksandrów Kujawski powstał, gdyż w roku tysiąc osiemset którymś tam miał przejeżdżać tędy rosyjski car Aleksander i musieli mu dworzec wybudować, żeby miał gdzie trafić za potrzebą.
Klimat
Zimą piździ tu niemiłosiernie, temperatura spada do -30 stopni, pociągi nie kursują, bo przymarzają do szyn już we Włocławku, a ludziom czekającym na dworcu zamarzają płuca.
Latem robi się tu istny Tatooine. Deszczu ani widu ani słychu przez 5 miesięcy, temperatura sięga 30 stopni, zmuszając miejscową społeczność do szukania ochłody w cieniu monopolowego i topieniu smutków w spirolu i denaturacie.
Wiosna i jesień nie bardzo się różnią. Błota i gówna po pachy.
Atrakcje
Do takowych należy zakład Bud-krusz. Ponoć duchy dawnych pracowników dalej nawiedzają to miejsce, by budować i kruszyć podzwaniając łańcuchami. Stanem używalności i niezwykłym magnetyzmem nie odstaje od niego równie zapadły legendarny dworzec kolejowy. Jeśli Aleksandrów nie spełnia twoich oczekiwań, wystarczy wsiąść do pociągu i już po chwili znajdziesz się w największej wylęgarni zombie w Polsce, w miejscu, gdzie średnia wieku wynosi 150 lat, a największa dozwolona prędkość to ta, jaką jest w stanie rozwinąć przeciętny piernik. Poznaj miasto swoich marzeń – Ciechocinek.
Dzielnice
Teoretycznie takowe nie istnieją, lecz w miejscowej mentalności krąży legenda o podziale Aleksandrowa na „bloki” i „piachy”. Oba rzeczone osiedla przedzielają jedynie tory kolejowe.
Na blokach mieszka pełno kiboli Elany, meneli, gówniarzy i staruszek miesiącami zalegającymi w oknach, żeby nie stracić nic z jakże ciekawych scen rozgrywających się pod sklepem nocnym.
Na piachach rzecz prezentuje się w podobny sposób, z tą różnicą, że nie ma drzew i jest od zarypania piachu. Należy nadmienić, że oba obozy pałają do siebie wielką miłością i przy każdej okazji poklepują się przyjacielsko po twarzach.