Ferenc Liszt

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Franciszek Liszt(wym. List )ur. 22.10.1811 zm. 31.07.1886 -bardzo znany węgierski ksiądz z XIX wieku. Mało kto wie, że był również kompozytorem.


Jak to z nim było?

Liszt urodził się 22 października 1811r. w węgierskiej miejscowości o ślicznej nazwie Raiding. Zainteresował się muzyką fortepianową i poszedł na studia muzyczne. Uczył się gry u najwybitniejszego kompozytora wszech czasów, którego talent był tak wielki, że Mozart mógł mu czyścić buty. W 1830r. Liszt napisał muzykę do kreskówki o smerfach. Niestety nikt nie był w stanie poznać się na takim geniuszu i Liszt był zmuszony zmodyfikować zepsuć utwór przerabiając go na nudny Koncert Fortepianowy nr 1 Es-dur. Dopiero po takim zabiegu środowisko artystyczne kompozytora nareszcie go uznało. Sam Liszt czuł się jednak niedoceniony i niespełniony. Narastająca w nim frustracja doprowadziła do tego, że kilka lat później chcąc wyładować złość zaczął tłuc w klawiaturę fortepianu, początkowo wolno, a potem coraz szybciej i coraz mocniej. Powtórzył tę czynność 19 razy i tak powstało 19 rapsodii węgierskich. Pewnego dnia na imprezie u Chopina(byli kolegami) udało mu się poderwać Marie d'Agoult, której potem zrobił trójkę dzieci. Jednak nie układało mu się z nią . W 1844r. rzuciła go, co spowodowało, że obraził się na kobiety i został księdzem. Nie mógł jednak długo wytrzymać w celibacie i w 1869r. zaczął romansować z Olgą Janiną. Bóg ukarał go za to i w 1886 roku Liszt umarł na zapalenie płuc w niemieckim Bayreuth.


Twórczość

Liszt podobnie jak Chopin próbował przemycać w swojej muzyce treści patriotyczne. W jego konkretnym przypadku węgierskie. Wygląda jednak na to, że z wszystkich narodowych cech Węgrów najważniejszy był dla niego język, z tego powodu wszystkie jego utwory są cholernie trudne do zagrania, niesłychanie skomplikowane i maksymalnie udziwnione proste, przejrzyste lekkie. Stworzył on nowy gatunek muzyczny poemat symfoniczny, czyli mówiąc prościej jednoczęściową symfonię. Technika gry jaką stosował polegała na kompletnym skomplikowaniu i tak już skomplikowanego tematu muzycznego poprzez stosowanie ogromnej ilości tryli, szybkich pasaży, wielo- klawiszowych akordów, grania wszystkimi palcami, kolanami, nosem, zębami i tyłkiem jednocześnie. Szablon:Stubmuz