Mop

Robert Leszczyński - słynny sobowtór mopa

Mop – zwierzę domowe zagrożone wymarciem. Składa się z drążka i szmaty. Żyje w domach. Prowadzi samotniczy tryb życia, ale odpoczywa w towarzystwie innych środków czystości. Jest najlepszym przyjacielem gospodyń i sprzątaczek – prawie jak pies. To przyjacielskie stworzenie nie wymaga dużo opieki i pieniędzy. Pokarm znajdzie zawsze – bezpłatny syf na podłogach. Małymi mopiątami zajmują się matka i ojciec mopowie. Zajęcia nielubiane przez mopa:

• czyszczenie;
• wyciskanie;
• moczenie;
• dezynfekowanie.

Historia

Mop został odkryty ponad 200 lat temu, ale człowiekowi udało się go oswoić zaledwie pół wieku temu. Było to spowodowane głównie tym, że mopy właziły ludziom na głowy i udawały włosy. To właśnie dzięki nim powstały jakże popularne w tym sezonie dredy. Niektórzy ludzie wyrywali bezczelnie z mopa jego włosy i przyklejali sobie na głowę, wmawiając ludziom, ze mają nowa fryzurę. Jednak z czasem mopy zbuntowały się, tworząc hierarchię i pod dowództwem Mopo Monalizy II w 1213 roku rozpętały I i nie ostatnią wojnę między ludźmi a mopami. Dzięki pomysłowości królowej Mopo Monalizy II, te miłe i wszakże czyste stworzenia wygrały bitwę. Z wielką siłą spadały na stopy i nogi wrogów, miażdżąc i gładząc przeraźliwie. W skutek czego, z kości pozostawały ości. W 1345 roku mopy rozpętały kolejną wojnę z ludźmi o niedogodne warunki ich pobytu w ludzkich mieszkaniach. Wszakże, po I wojnie było dużo strat i ludzie zostali uznani za gatunek grożący wyginięciem, bez większych sporów podpisali z mopami kontrakt, zwany Pierwszym Kontraktem Mopolistycznym. W Pierwszym Kontrakcie Mopolistycznym zawarte były informacje tj:
– Mopy będą miały osobne pomieszczenia, lub katy, w których znajdować się będzie czyste, czerwone lub niebieskie wiadro, z niewielką gąbką i żółtą szmatą.
– Mop i człowiek są równi sobie prawami.
– Mop może ukarać człowieka, spadając mu z całej siły na:

• stopy;
• plecy;
• brzuch;
• oraz inne części ciała nieosłonięte ubraniem.

– Człowiek może ukarać mopa, pstrykając go lekko w nasadę jego bujnej czupryny.
– Mop musi być wyciskany i myty w wodzie przynajmniej raz na 2 tygodnie.
– Mop w każdej chwili może zagrać w Grę na Nonsensopedii.
Od tego czasu między ludźmi a mopami nie doszło do większych sporów.

Życiorys

Mop od dawna był zadziwiającym dla ludzi „stworzeniem”. Nieśmiały, rzadko dostępny, ujawniał swoje prawdziwe oblicze dopiero, gdy znajdował się w swoim żywiole. Jego największa pasją, jest zmywanie podłogi. Robi to z wielkim zaangażowaniem. Wykręcanie jego bujnych włosów sprawia, ze pokarm pobrany z podłogi, przedostaje się do jamy gębowej. Jest to bardzo trudna czynność, jednak przez wiele pokoleń wykształcił ją bez większych problemów.

Ciekawostki

• Ulubionym zajęciem mopa jest pocieranie szmaciastą częścią o powierzchnie płaskie, np. podłogę.
• Okres godowy mopa nie został jeszcze ustalony, jednak naukowcy stworzyli teorię, że zwierze to rozmnaża się w okresie jesienno-zimowym, podczas wzmożonych zabrudzeń podłóg.
• Jedynym agresywnym zachowaniem jakie do tej pory zostało zarejestrowane, jest rzucanie się z drążkiem na właściciela.
• Własnego mopa można złapać prawie wszędzie, począwszy na bazarach, a skończywszy na hipermarketach.
• Jego jednym z ulubionych zabaw jest upadanie z głośnym hukiem na ziemie, w chwili, kiedy w domu jest zupełna cisza.
• W chwili osamotnienia jest świetnym partnerem do tańca.
• Gdy brak ci bratniej duszy, możesz zrobić swojego nowego przyjaciela. Włosy i kręgosłup masz już z głowy.
• Może służyć jako peruka, gdy ktoś kompletnie wyłysieje.