Człowiek witruwiański
Człowiek witruwiański – reminescencja (trudne słowo) Leonarda da Vinci na temat wpacykowanych zawodników drużyny greckiej z czasów starożytnych. Jednocześnie wizja anime, w którym ręce i nogi spadającej kreskówki występują tylko w dwóch pozycjach. Leonardo przypomniał sobie (akurat w czas, bo zbliżał się manieryzm i mógłby przestrzelić!), że gdzieś już widział muskularnie odstawionych sportsmenów, a Japończycy przypomnieli sobie, że gdzieś już widzieli człowieka wirtuwiańskiego, i tak życie potoczyło się kołem. W następnym etapie grecka kadra olimpijska zje zęby na projekcjach japońskich animacji.
Człowiek witruwiański przedstawia idealną kwadraturę koła, której greccy matematycy nie potrafili rozmalować, a Leonardo machnął od ręki, bo mu zeszła. Biedny witruwiańczyk był potem wykorzystywany do odmierzania bloków stali do wyrobu pokryw na studzienki kanalizacyjne, oraz w geodezji do turlania się po wyboistych terenach w dół, ponieważ był dzieckiem geniusza i szybko liczył do setki.
