Faith No More

Faith No More – banda dziwaków z San Francisco. Założeni w 1981 przez gitarzystę, który nie chciał grać na gitarze. Jak podaje Wikipedia, łączyli w swoim brzmieniu metal z rapem i nie istniejącymi gatunkami, co potwierdza, jacy byli genialni. Nie mieli wielkiej siły przebicia, bo mimo że powstali 5 lat przed nimi, byli supportem dla Guns N' Roses. Na początku wokalistką FNM była Courtney Love, ale panowie szybko zdali sobie sprawę z tego, że do niczego się nie nadawała. Później dołączył do zespołu Mike Patton. Wypłyneli singlem "Epic", który wcale nie miał opowiadać o narcyzmie Mike'a Pattona. Potem wypuścili The Real Thin (ani trochę o nich samych). Obecnie Patton w wolnym czasie obrzuca przekleństwami chłopaków z Wolfmother. Jego największą pasją jest naśladowanie Anthony'ego Kiedisa z Red Hot Chili Peppers.

Skład zespołu

Bill Gould - wioślarz o największej mocy, wyglądem przypomina niegroźnego misia z wąsem, ale to tylko pozory: nosi koszulki KISS i to on pociąga za sznurki. Jako jedyny udziela prostych odpowiedzi podczas wywiadów Mike Bordin - perkusista, prawdziwy wyznawca Jego Makaronowatości, posiadacz najdłuższych dredów na świecie - przez ostatnie kilka lat zostali obaleni słynni władcy, upadło Imperium Rzymskie, a Pluton przestał być planetą - wszystko się zmieniło, ale jego dredy nie. Dla niepoznaki posypał je tylko mąką. Cichociemny, wydaje się być miły, często się uśmiecha, ale nie bez powodu nazywają go Puffy. Najwięksi fani twierdzą, że to przez niego rozpadł się zespół - w końcu wybrał Księcia Ciemności zamiast dziwnegonieznanegozespołu. Roddy Bottum - czyli klawiszowiec, najlepszy przyjaciel nieprzyjaciół. Jego największą tajemnicą, odkąd stał się łysy, jest jego prawdziwe imię - Roswell. Od kilku lat ukrywa się za seksownym moustache. Mike Patton - największa gwiazda zespołu, zapewne to on zajął miejsce w Układzie Słonecznym wcześniej wspomnianej planety. Śpiewa nisko i wysoko, rapuje, growluje, beatboxuje, wcale nie przeklina. Fanki wieku przedszkolnego, które znają tylko Epic, twierdzą, że nadal jest przystojny. Znany pod takimi pseudonimami, jak Mr. Bungle albo Peeping Tom. Wszystko mówi samo za siebie. Jon Hudson - kim on do cholery jest?

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny muzyki. Jeśli wytrzymasz 10 minut w słuchawkach – rozbuduj go.