Kurwa (słowo)
O, kurwa!
Przeciętny obywatel o kurwie
Bardzo, kurwa jego mać, chętnie.
Ferdynand Lipski o propozycji porozmawiania o tym
Kurwa – najbardziej popularny wyraz w języku polskim. Często używa się go jako dodatek do urozmaicenia zdania np. Jaś szedł do, kurwa, sklepu. Kurwa może pełnić w zdaniu różne role, eg. jako przerywnik lub okaz zdziwienia – np. O, kurwa! W wyższejszych sferach można usłyszeć wzmocnioną, szlachetniejszą, nieco archaicznie brzmiącą wersję, np. Nic mi, kurważ, nie wychodzi.
Kurwa może również występować w charakterze interpunktora, czyli zwykłego przecinka, np. Przychodzę, kurwa, do niego, patrzę, kurwa, a tam jego żona, no i się, kurwa, wkurwiłem, no nie?. Czasem kurwa zastępuje tytuł naukowy lub służbowy, gdy nie wiemy, jak się zwrócić do jakiejś osoby płci żeńskiej (chodź tu, kurwo jedna!). Używamy też kurwy do charakteryzowania osób (brzydka, kurwa, nie jest, o kurwa, takiej kurwie na pewno nie pożyczę), czy jako przerwy na zastanowienie (czekaj, czy ja, kurwa, lubię poziomki?).
Wyobraźmy sobie, jak ubogi byłby słownik przeciętnego Polaka bez prostej kurwy. Idziemy sobie przez ulicę, potykamy się nagle i mówimy do siebie: Bardzo mnie irytują nierówności chodnika, które znienacka narażają mnie na upadek. Nasuwa mi to złe myśli o władzach gminy. Wszystkie te i o wiele jeszcze bogatsze treści i emocje wyraża proste O kurwa!, które wyczerpuje sprawę.
Gdyby Polakom zakazać kurwy, niektórzy z nich przestaliby w ogóle mówić, gdyż nie umieliby wyrazić inaczej swoich uczuć. Cała Polska zaczęłaby porozumiewać się na migi i gesty. Doprowadziłoby to do nerwic, nieporozumień, niepewności i niepotrzebnych naprężeń w narodzie polskim. A wszystko przez jedną małą kurwę.
Dziwi jednak jedno – dlaczego słowo to nie jest używane publicznie (nie licząc filmów typu Psy, gdzie aktorzy prześcigają się w rzucaniu kurwami)? Praktycznie nie słyszymy, by politycy czy dziennikarze wplatali w swe zdania zgrabne kurwy. Pomyślmy: o ile piękniej wyglądałaby prognoza pogody wygłoszona w następujący sposób: Na zachodzie zachmurzenie będzie, kurwa, umiarkowane, wiatr raczej, kurwa, silny. Temperatura maksymalna ok. 2 st. Celsjusza, a więc kurewsko zimno, kurwa, będzie. Ogólnie, to, kurwa, jesień idzie.
Pionierski ruch w kierunku wprowadzenia tego wyrazu do publicznych wypowiedzi wykonał wicemarszałek Sejmu RP IV kadencji, Józef Zych – cyt. Stary, kurwa, załatw to jakoś (podczas posiedzenia plenarnego Sejmu). Kurwa to środek prosty, wygodny i powszechnie stosowany w polskim słownictwie. Ot, taka sobie hipoteza. A co, kurwa?
Śródkurwienie
Najtrudniejszym sposobem używanie kurwy jest wplatanie jej wpół słowa, np. Wyszedłem do hiper-kurwa-marketu i było zaje-kurwa-biście. Takie ewolucje wymagają niezwykłej erudycji i giętkości języka.
Kurwa w zdaniu
Kurwa to jedyne polskie słowo, które można wstawić w każde miejsce w każdym zdaniu. Na potwierdzenie tej tezy wystarczy przytoczyć prosty przykład banalnego zdania Jak masz na imię?. Ponadto, zwróćmy uwagę na fakt, iż użycie kurwy w różnych miejscach w zdaniu nadaje mu zupełnie inny sens.
- Kurwa, jak masz na imię? – Tym zwrotem wyrażamy nadzwyczajne zainteresowanie całą sprawą.
- Jak, kurwa, masz na imię? – Tego zwrotu użyjemy, gdy bardzo chcemy podkreślić irytację faktem, iż dana osoba do tej pory nie zdradziła nam swojego imienia. Mimo dwugodzinnej konwersacji.
- Jak masz, kurwa, na imię? – Taki układ wyrazów w zdaniu zdecydowanie podkreśla naszą niezaspokojoną ciekawość imieniem pytanej osoby.
- Jak masz na, kurwa, imię? – Tego tekstu można użyć podkreślając szczególną pogardę dla imienia pytanej osoby i frustrację faktem, że ono w ogóle istnieje.
- Jak masz na imię, kurwa? – Tutaj stawiamy proste pytanie, po dłuższej chwili dodajemy kurwa. To doda nam poczucia wyższości i podkreśli naszą rolę w wielkiej grze pytania o imię.
Gdy mówię „kurwa”, czuję się silniejszy
Po którym zwrocie szybciej odsuniesz się od kolegi?
- mógłbyś się przesunąć?
czy
- mógłbyś się, kurwa, przesunąć?
a może
- spierdalaj ty jebany lachociągu pierdolony w dupę, bo ci, kurwa, ryj rozpierdolę i cię twoja, kurwa, rodzina nie pozna, kurwa jego pierdolona mać!
Odmiany kurew
W zależności od społeczności możemy spotkać się z kurwą lub kórwą. W zależności od stopnia wykształcenia spotykamy się z kórwami, kurwami bądź z brakiem kurw (co zdarza się raczej rzadko). Kórwy często chodzą w parze z hójami, chójami, dópami, kótasami i fótbolem.
Zobacz też
Historia kurwy
Słowo kurwa narodziło się prawdopodobnie w języku staropolskim, oznaczało ono wtedy kobietę, która majątek ceniła ponad cnotę. Teraz znaczenie słowa zostało wyparte przez pewną grupę społeczną (zw. przez środowiska zew. "Dresiarze", "Przydupy"), ludzie ci wydobyli to przepiękne staropolskie słowo i znaleźli dla niego dużo popularniejsze znaczenie - teraz "Kurwę" możemy używać jako przecinka lub jako przerywnika w środku epitetu.
Złote Jabłko Złote Kurwa Jabłko
Kurwy trzymają się razem więc występują wielokrotnie w zdaniach.
Kurwa w piłkarstwie
Słowo kurwa bardzo chętnie i często używane jest w żargonie piłkarskim. Poniżej przedstawione zostały popularne zwroty i ich znaczenie na poziomie gramatycznym, semantycznym i pragmatycznym. Dzięki takowej analizie w sposób bardziej czytelny zdołamy dostrzec bogactwo znaczeniowe tegoż wyrażenia.
Kurwa! - Poziom gramatyczny: wykrzyknienie, 7 przypadek rzeczownika kurwa. Poziom semantyczny: Kurwa, dziwkia, kurtyzana, Poziom pragmatyczny: Ja pierdolę, jak ten chuj nie strzelił bramki. Co za ciota, ileż można walić na bramę i chuj.
Jedź kurwa!: Poziom gramatyczny: wykrzyknienie, 7 przypadek rzeczownika kurwa. Poziom semantyczny: Jedź kurwa Poziom pragmatyczny: Jedź do chuja, biegnij z tą piłką i strzelmy kurwom gola
Legia (podana jako przykład drużyny, jako że to właśnie ona występuje najczęściej w konotacji z tym słowem) to stara kurwa:
Poziom gramatyczny: zdanie niezłożony. Poziom semantyczny: Legia (klub piłkarski) to dziwka (na poziomie semantycznym zachodzi niejasność znaczeniowa) Poziom pragmatyczny: Legia to stara kurwa, Legia jebana jest, Legie trzeba pierdolić, Legię CWKS.
