Pluton
Ten artykuł dotyczy 'astronomii'. Zobacz też inne znaczenia tego słowa. |
Pluton – dziewiąta planeta druga planeta karłowata Układu Słonecznego.
Historia
Lata świetności
Historia Plutona zaczyna się w 1895 roku. Wówczas Percival Lowell zafundował obserwatorium, w którym poszukiwano kolejnej planety. 18 lutego 1930 cel został osiągnięty – odkryto planetę, którą nazwano Pluton. Niestety, technologia byłą wówczas na tak chym poziomie, że żaden znafca nie wyliczył prawdziwego rozmiaru Plutona[1]. Wszyscy myśleli, że Pluton to super – mega – hiperwielka planeta, która ma tak dużo many, żeby zaczarować Urana oraz Neptuna i zmienić ich orbity.
Lata podupadania
W 1978 roku odkryto księżyc Plutona, Charona. Również technika nieco poszła do przodu i nauczono się obliczać wielkości planet, wykorzystując księżyc. NASA skorzystała z tej techniki i... zonk. Okazało się, że Pluton jest mniejszy od ziemskiego Księżyca i na pewno nie ma dość many, aby kontrolować choćby jedną planetę. Silna pozycja Plutona zaczęła podupadać. W latach 90. XX w. niektórzy astronomowie zaczęli spekulować, aby odebrać obiektowi status planety, jednak nie doszło to od skutku, ponieważ była to jedyna planeta Układu Słonecznego odkryta przez Amerykanina.
Gleba
Ostatnim gwoździem do trumny było odkrycie Eris w 2005 roku. Nowoodkryty obiekt był bowiem większy od Plutona. W 2006 roku znafcy zebrali się, aby rozsądzić tę sprawę. Werdykt był następujący – Pluton zostaje planetą karłowatą. Mimo protestów, NASA i inni nie zmienili decyzji. Pluton został wymazany z listy planet. Został na obrzeżach Układu Słonecznego i rozpacza do dziś.
Przypisy
- ↑ Informacja dla n00bów – Pluton jest mniejszy od Księżyca.