Grafomania
Pierwszy, który porównał oczy do gwiazd był poetą-geniuszem, każdy następny - grafomanem.
- Anonimowa sentencja o grafomanii, parafraza zapowiedzi do "Snu kochającego psa" J. Kaczmarskiego
Grafomania – zaburzenie psychiczne, chorobliwa skłonność do pisania i zadręczania środowiska swoimi wypocinami. Z reguły nie leczona przez specjalistów, jako że papieru i długopisów jest pod dostatkiem, a nikt nie musi tego czytać. Wyraz jest częstym epitetem, jakim obrzucają się przedstawiciele różnych klik literackich.
Cechy
Na Nonsensopedii grafomania uznawana jest jako bełkot i ekspresowo leczona ekspresowym kasowaniem. Na języku polskim w szkole grafomania jest przedmiotem zachwytu polonisty, licznych dyskusji, opracowań i jedynek. Utwór grafomański charakteryzuje się z reguły przegadaniem, brakiem konsekwencji stylistycznej, oklepanymi zwrotami i banałami. Z tego powodu spod oceny wyłączone są najczęściej przemówienia polityków.
Repertuar grafomana
- wyważanie otwartych drzwi.
- tłumaczenie z polskiego na nasze.
- stare śpiewki.
- zawracanie Wisły kijem.
- pisanie na Berdyczów.
Przykłady utworów grafomańskich
- Eliza Orzeszkowa, Nad Niemnem
- Witold Gombrowicz, Ferdydurke
- Henryk Sienkiewicz, Potop
Przykłady utworów niebędących grafomanią
- Henryk Sienkiewicz, Potop
- Eliza Orzeszkowa, Nad Niemnem
- Witold Gombrowicz, Ferdydurke
