http://img339.imageshack.us/img339/4733/90319110.png
Babcia Pasztetowa – osoba o kompletnym braku poszczucia humoru, taktu, doświadczenia, talentu kulinarnego, manualnego i co tam jeszcze chcecie. Jej ulubione zajęcia to męczenie kota, tworzenie bohomazów godnych przedszkolaka, czasem nawet ucznia pierwszej klasy szkoły podstawowej, tupanie w podłogę i przeszkadzanie sąsiadom podczas wyczyniania na Stepmanii, używanie znaczników "s" i "/s" nieprawda!!! oraz pisanie i śpiewanie piosenek dla swojego heavymetalowo-discopolowego zespołu – Hannah Metallah. Ma świra na punkcie poprawiania wszystkich błędów ortograficznych/interpunkcyjnych/mała-wielka litera jakie zobaczy, chociaż sama do tej pory jakoś nie podjęła trudu stworzenia nowego artykułu (no bo się nie przyjmie). Wbrew pozorom, nie jest babcią, a nawet nie ma wnuków, tym bardziej dzieci i męża, zauważa się także niepokojący brak studiów, może dlatego, że jak na razie nie zdawała matury. I trochę jej do niej jeszcze daleko... A poza tym to pasztetu ni umi robić. W zasadzie przypaliłaby nawet wodę.
Za moich czasów – okres w historii świata, kiedy wszystko było lepsze. Niekiedy czasy były gorsze, ale ludzie nie byli tacy słabi jak teraz. Czasy kiedy mężczyźni byli prawdziwymi mężczyznami, kobiety prawdziwymi kobietami, a małe futrzaste stworki z Frolixa 8 małymi futrzastymi stworkami z Frolixa 8. Przed wojną w każdej wiosce był węgiel. „Moje czasy” mogą być okresem przedwojennym, gierkowskim, solidarnościowym lub dowolnym, gdy byliśmy młodzi.
Czy nie wiesz…
Że zespół Indochine gra każdy możliwy gatunek muzyki?
