U.D.O.

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Lider zespołu. Uwagę zwraca niedogolona broda, na ktorą Kai wyrywa lachony.

To pijak i złodziej, bo każdy pijak to złodziej

Twoja sąsiadka o Ozzy'im

Albumy studyjne

Paranoid (Paranoik, 1970) – po sukcesie pierwszej płyty członkowie zespołu przerzucili się z alkohol na produkty pochodne egzotycznych roślin, stąd takie a nie inne brzmienie. Tak czy inaczej zawiera dwa wielkie hity – Paranoid i Iron Man. Najpewniej są to jedyne piosenki metalowe znane twoim kolegom nie będącym metalowcami, poza Nothing Else Metters oczywiście.

Master of Reality (Mistrz Prawdziwości, 1971) – nazwa odnosi się do wyzwisk jakimi Osbourne obrzucał fanów na koncertach, gdyż jak wiadomo, co prawdziwe to z serca.

Vol. 4 (Rozdz. 4, 1972) – wymyślenie tego tytułu wymagało z kolei kilku dni spędzonych nad linijką kokainy. Uwierzycie, że jakiś idiota zabił się po wysłuchaniu tej płyty i dlatego powołano w Stanach specjalne ciało zwane Parents Music Resource Center (Poszukiwacze Środków na zakup Muzyki dla Rodziców), na którego listę trafiają podobnie depresyjne (lub szczególnie obsceniczne) piosenki.

Sabbath Bloody Sabbath (Sabat WykurCenzura2.svgty Sabat, 1973) – szczegółowe opisy przeżyć z koncertów zespołu.

Sabotage (Sabotaż, 1975) – Geezer znalazł syntezatory, które powoli wchodzą do użytku. Przez fanów określona jako koniec świata i w ogóle sabotaż.

Technical Ecstasy (Techniczna Ekstaza, 1976) – syntezatory i Ozzy szaleją, fani płaczą, ale przynajmniej nikt nie popełnia samobójstwa.

Never Say Dio Die! (Nigdy nie mów giń!, 1978) – ostatnia płyta z Osbournem, z którym komunikacja była mocno utrudniona, bo był bez przerwy naćpany.

Heaven And Hell (Niebo i Piekło, 1980) – debiut Dio. Ozzy dostał piany, bo w statystykach sprzedaży wyprzedził jego solowy debiut, Ozzmosis.

Mob Rules (Rządy Pospólstwa, 1981) – album opowiada o rosnącej pladze dresiarstwa, reprezentowanego przez postacie w kapturach na okładce i graffiti. Panowie sugerują, żeby rzucić ich na pożarcie bestii piekielnej, aczkolwiek nie precyzują, o którą konkretnie bestię chodzi. Podejrzewamy Cthulthu.

Born Again (Urodzony Ponownie, 1983) – jedyny album, na którym śpiewa Ian Gillan. Co ciekawe ma najwięcej psychopatycznych fanów. Debiut zespołu na liście PMRC, dzięki piosence Trashed, która ma tekst namawiający do (cytat za tymże PMRC): seksu z nieletnimi, alkoholu, narkotyków, rock'n'rolla. O tymże tekście sam Gillan wypowiedział się „bo przyszłem se trochie pokleć i od razu wielka afera”.

Seventh Star (Siódmy Star, 1986) – na dobrą sprawę solowy album Iommiego, który jednak ze względów marketingowych został wydany jako Black Sabbath. Wydziera się na nim Glen Hughes.

The Eternal Idol (Odwieczny Idol, 1987) – jedyny znany ludzkości album wydany od razu w dwóch wersjach wokalnych – Raya Gillena, który miał być wokalistą Black Sabbath, ale zabił się ze szczęścia i Tony'ego Martina.

Headless Cross (Bezgłowy Krzyż, 1989) – Drugi, bardzo dopracowany album z Tonym Martinem. Podobno teksty na nim są najbardziej satanistyczne ze wszystkich.

TYR (TYR, 1990) – jest to tak zwany album koncepcyjny opowiadający niezwykle optymistyczną historię końca świata według Wikingów, ale nie będąca jednocześnie Viking metalem. W związku z tym nie ma tam ani słowa o Szatanie.

Cross Purposes (Nieporozumienie, 1994) – chłopaki tłumaczą się tutaj dlaczego wyrzucili bez słowa Tony'ego z zespołu.

Forbidden (Zabroniony, 1995) – niby miała to być kontynuacja linii zapoczątkowanej przez TYR, a wyszło beznadziejnie. Teksty są o niczym, muzyka jest bezpłciowa, a niebo za mało niebieskie.

The Devil You Know (Diabeł, którego znasz, 2009 jako Heaven&Hell) – ostatni jak na razie wyskok Black Sabbath. Nagrany dla odmiany z Dio, który śpiewa tu tak jakby miał za chwilę umrzeć, co poniekąd okazało się prawdą. Przewiduje zagładę atomową w 2012.

Albumy koncertowe


Reunion is a live album by heavy metal band Black Sabbath.

After the departure of vocalist Ozzy Osbourne in 1979, Black Sabbath's line-up slowly lost stability and never quite recovered. Following a couple of one-off reunions in 1985 and 1992, the original Sabbath line-up of Ozzy Osbourne, Tony Iommi, Geezer Butler and Bill Ward refomred, playing sporadic dates until Dio replaced Ozzy a second time, reforming the Heaven and Hell lineup to tour following the release of the compilation album The Dio Years.

This 2-CD live album was put together from the first two shows after the reunion, at the Birmingham NEC. Along with live versions of tracks such as "Paranoid", "N.I.B.", "Black Sabbath" and "Iron Man", it also features two new studio tracks - "Selling My Soul" and "Psycho Man". This was the only new material to have been officially released by Black Sabbath post-reunion until three new tracks appeared on the post-Ozzy compilation Black Sabbath: The Dio Years in 2007. The two new tracks on Reunion were also released on a single CD in the USA.

Black Sabbath received their only Grammy Award for Best Metal Performance, for the live recording of "Iron Man" from this album.[1]

It was released as a digipak and in a standard 2CD jewel-case.

Though the band were considered legends by this time, this was the first "official" live album featuring Osbourne on vocals. 1980's Live at Last was not approved for release by the band.

Track listing

All songs written by Ozzy Osbourne, Tony Iommi, Geezer Butler and Bill Ward, except where noted.

Disc one

  1. "War Pigs" – 8:28
  2. "Behind the Wall of Sleep" – 4:07
  3. "N.I.B." – 6:45
  4. "Fairies Wear Boots" – 6:19
  5. "Electric Funeral" – 5:02
  6. "Sweet Leaf" – 5:07
  7. "Spiral Architect" – 5:40
  8. "Into the Void" – 6:32
  9. "Snowblind" – 6:08

Disc two

  1. "Sabbath Bloody Sabbath" – 4:36
  2. "Orchid/Lord of This World" – 7:07
  3. "Dirty Women" – 6:29
  4. "Black Sabbath" – 7:29
  5. "Iron Man" – 8:21
  6. "Children of the Grave" – 6:30
  7. "Paranoid" – 4:28
  8. "Psycho Man" (Osbourne, Iommi) – 5:18
  9. "Selling My Soul" (Osbourne, Iommi) – 3:10

Personnel

  • In the credits for the two studio recordings, Bill Ward is only credited for drums on "Psycho Man." "Selling My Soul" features a drum machine.[2]

Live from Radio City Music Hall is also available as a DVD. The DVD was certified Gold by the RIAA on October 5, 2007[3] selling 100,000 units.

Track listing

All songs written by Ronnie James Dio, Tony Iommi, Geezer Butler and Bill Ward except where noted.

Disc one

  1. "E5150/After All (The Dead)" (Dio, Iommi, Butler) – 8:30
  2. "The Mob Rules" (Dio, Iommi, Butler) – 4:04
  3. "Children of the Sea" – 6:52
  4. "Lady Evil" – 5:20
  5. "I" (Dio, Iommi, Butler) – 6:27
  6. "The Sign of the Southern Cross" (Dio, Iommi, Butler) – 9:06
  7. "Voodoo" (Dio, Iommi, Butler) – 7:42
  8. "The Devil Cried" (Dio, Iommi) – 11:40

Disc two

  1. "Computer God" (Dio, Iommi, Butler) – 6:41
  2. "Falling Off the Edge of the World" (Dio, Iommi, Butler) – 5:45
  3. "Shadow of the Wind" (Dio, Iommi) – 6:05
  4. "Die Young" – 7:44
  5. "Heaven and Hell" – 15:15
  6. "Lonely Is the Word" – 6:48
  7. "Neon Knights" – 7:58

The special 3-disc set for the US contains a DVD, tour program, backstage laminate, glossy photos of the band and other tour items available only through the Rhino Records website.

Personnel

Neon Nights: 30 Years of Heaven & Hell ('Live in Europe' for the U.S. market and 'Live at Wacken' for the European market) is a posthumous live album by Heaven & Hell. Recorded at the Wacken Open Air Festival in Germany on 30 July 2009, it was released in the U.S. on 16 November 2010 and in Japan on October 27, 2010 (Deluxe Website Version) and November 10, 2010 (retail version). It includes songs from all 3 of the official Dio-era Black Sabbath albums, as well as songs from The Devil You Know. The album was released in both CD and DVD formats, and the DVD also includes interviews regarding the 30th anniversary of the release of Heaven and Hell and a tribute to Ronnie James Dio, in addition to the concert recording.

Track listing

All songs composed by Geezer Butler, Ronnie James Dio and Tony Iommi, unless otherwise noted.

DVD Tracklist

E5150 Mob Rules Children of the Sea I Bible Black Time Machine Fear Falling of the Edge of the World Follow the Tears Die Young Heaven and Hell Country Girl Neon Knights

Personnel

Kompilacje

Reunion is a live album by heavy metal band Black Sabbath.

After the departure of vocalist Ozzy Osbourne in 1979, Black Sabbath's line-up slowly lost stability and never quite recovered. Following a couple of one-off reunions in 1985 and 1992, the original Sabbath line-up of Ozzy Osbourne, Tony Iommi, Geezer Butler and Bill Ward refomred, playing sporadic dates until Dio replaced Ozzy a second time, reforming the Heaven and Hell lineup to tour following the release of the compilation album The Dio Years.

This 2-CD live album was put together from the first two shows after the reunion, at the Birmingham NEC. Along with live versions of tracks such as "Paranoid", "N.I.B.", "Black Sabbath" and "Iron Man", it also features two new studio tracks - "Selling My Soul" and "Psycho Man". This was the only new material to have been officially released by Black Sabbath post-reunion until three new tracks appeared on the post-Ozzy compilation Black Sabbath: The Dio Years in 2007. The two new tracks on Reunion were also released on a single CD in the USA.

Black Sabbath received their only Grammy Award for Best Metal Performance, for the live recording of "Iron Man" from this album.[4]

It was released as a digipak and in a standard 2CD jewel-case.

Though the band were considered legends by this time, this was the first "official" live album featuring Osbourne on vocals. 1980's Live at Last was not approved for release by the band.

Track listing

All songs written by Ozzy Osbourne, Tony Iommi, Geezer Butler and Bill Ward, except where noted.

Disc one

  1. "War Pigs" – 8:28
  2. "Behind the Wall of Sleep" – 4:07
  3. "N.I.B." – 6:45
  4. "Fairies Wear Boots" – 6:19
  5. "Electric Funeral" – 5:02
  6. "Sweet Leaf" – 5:07
  7. "Spiral Architect" – 5:40
  8. "Into the Void" – 6:32
  9. "Snowblind" – 6:08

Disc two

  1. "Sabbath Bloody Sabbath" – 4:36
  2. "Orchid/Lord of This World" – 7:07
  3. "Dirty Women" – 6:29
  4. "Black Sabbath" – 7:29
  5. "Iron Man" – 8:21
  6. "Children of the Grave" – 6:30
  7. "Paranoid" – 4:28
  8. "Psycho Man" (Osbourne, Iommi) – 5:18
  9. "Selling My Soul" (Osbourne, Iommi) – 3:10

Personnel

Przypisy

  1. ↑ Szablon:Cite web
  2. ↑ Szablon:Cite web
  3. ↑ Szablon:Cite web
  4. ↑ Szablon:Cite web
Źródło: „https://nonsa.pl/index.php?title=U.D.O.&oldid=964431”