U.D.O.
To pijak i złodziej, bo każdy pijak to złodziej
- Twoja sąsiadka o Ozzy'im
Rage – speed thrash gothic power jakiś metalowy zespół z Niemiec rodem. Założony w 1984 jako Avenger, a właściwą nazwę otrzymał w 1986, po tym jak grajkowie skapnęli się , że zespół Avenger już istnieje. Wyróżnia się wyjątkową produktywnością i tym, że na każdym albumie następuje zmiana stylu gry. Jego panem i władcą jest Peter Wagner, człowiek, który śpiewa jak James Hetfield, wymiata na basie jak Lemmy von Motörhead, a wygląda jak Rob Halford.
Historia
Zespół założony został przez Petera Wagnera, który zafascynowany był twórczością Motörhead. W związku z tym grał na początku prostacki speed metal, który potem przybierać zaczął dojrzalsze formy. Najodpowiedniejszą dla nich nazwą byłby po prostu power metal, ale w zespole tym nie grał Kai Hansen, więc nie mógł on takowego grać. Wracając zaś do chorej fascynacji Wagnera Motörheadem; Rage grał w składzie z dwoma gitarami do momentu, w którym z pierwszego zespołu odszedł niejaki Wurzel i Lemmy nie przyjął nikogo nowego. Fajnie, nie?
Skład Zespołu
- Peter Wagner – komponowanie utworów, pisanie tekstów, śpiew, gitara basowa. Coś jeszcze?
- Victor Smolski – gitara, przemyt papierosów z Białorusi (od 1999).
- André Hilgers – walenie w gary (od 2007).
- Alf Meyerratken – gitara, zjadanie kotów (1985).
- Thomas Grüning – gitara (1985–1986)
- Jochen Schröder – gitara, powiązania z byłym kanclerzem Niemiec nieznane, ale podejrzewamy, że to Gerhard wcisnął go do zespołu (1985–1987).
- Rudi Graf – gitara (1987)
- Manni Schmidt – gitara (1988–1994)
- Spiros Efthimiadis – gitara. Brat Chrisa. Udawał Greka, więc pożegnał się z zespołem (1994–1999).
- Sven Fischer – gitara (1994–1999)
- Jörg Michael – perkusja (1985–1987)
- Chris Efthimiadis – perkusja. Brat Spirosa, poleciał zanim z płaczem (1988–1999).
- Mike Terrana – perkusja (1999–2006)
- Ulli Cohler - klawisze (1990)
- Christian Wolff - klawisze (1996-1999)
W latach 1990–1996 klawisze zastępowała Praska Orkiestra Symfoniczna. Po co się ograniczać?
Dyskografia
Jako Avenger
As Avenger
- Prayers of Steel (Stalowy Modlitewnik, 1985) – taki sobie prostacki speedzik.
- Depraved to Black (Zdeprawowani do Czerni, 1985) – krotka EP-ka zawierająca dwa nowe utwory w podobnym klimacie, co album wyżej.
Jako Rage
- Reign of Fear (Królestwo Strachu, 1986) – pojawiają się chórki, znaczy możemy mówić o Power Metalu.
- Execution Guaranteed (Egzekucja Gwarantowana, 1987) – muzyka zawarta na tej płycie zawierała więcej zmian tempa niż niejeden krążek jazzowy. Okładka przedstawia powieszonego na gałęzi hitlerowca.
- Perfect Man (Idealny Człowiek, 1988) – powrót do speedowych korzeni nie dziwi, biorąc pod uwagę, że muzykę z Egzekucji Gwarantowanej zdolni byli znieść tylko emerytowani saperzy, przy których wybuchła bomba.
- Secrets in a Weird World (Sekrety Niesamowitego Świata, 1989) – taka sama orka, co poprzednio.
- Reflections of a Shadow (Migawki Cienia, 1990) – a tu Wagner odkrywa na nowo chórki i melodyczność.
- Trapped (Uwięziony, 1992) – tu można by nawet powiedzieć, że mamy do czynienia z czystym Power Metalem, gdyby oczywiście na płycie zagrał Kai Hansen.
- The Missing Link (Gubiący Link, 1993) – nie, w sumie chórki to jednak nie to, wracamy do speedu, chłopaki...
- 10 Years in Rage (10 Lat w Wściekłości, 1994) – a tu z kolei Wagne się rozballadował
- Black in Mind (Czerń w Umyśle, 1995)
- Lingua Mortis (Język Śmierci, 1996)
- End of All Days (Koniec Wszystkich Dni, 1996)
- XIII (eee... XIII?', 1998)
- Ghosts (Duchy, 1999)
- Welcome to the Other Side (Witamy po Drugiej Stronie, 2001)
- Unity (Jedność, 2002)
- Soundchaser (Ścigacz Dźwieków, 2003)
- Speak of the Dead (Mowa Śmierci, 2006)
- Carved in Stone (Wyryte w Kamieniu, 2008)
- Strings To A Web (Powiesić Webba, 2010)